19. Bölüm

Bölüm 17

İrem Nur Ayar
irmnrrayrrr

"AY İMDAT KERE İMDAT AMA YA!" diye bağırarak kalktım yattığım yerden.

 

"Nidaşkım ama hemen pes ediyorsun. Bak bana ne güzel kıvırtıyorum" diyen Çağan'a salak mısın cemile bakışlarımı attım.

 

Son üç saattir prova yapıyorduk ve Çağan yüzünden asla bir ilerleme kaydedemiyorduk. Çünkü yaptığımız hiçbir hareketi beğenmemekle kalmıyor birde beline taktığı ziller ile hiç durmadan kıvırtıyordu.

 

Herkes bıkkınlıkla Çağan'a bakarken ben koşarak üzerine atladım.

 

Ee bizimde bir sabrımız var değil mi anacım?

 

"Kalk kız üzerimden. Kaç kilosun sen ya"

 

"Bana baaak! döverim seni ha!" yakalarından tuttum ve sarstım.

 

"Ay adam dövüyorlar! imdat!" diye çırpınan Çağan'a gülmemek için zor duruyordum.

 

"Öldüreyim mi seni? Asayım mı kepçe kulaklarından tepeye?"

 

"Hanım hanım kulaklarımın neresi kepçe benim?" diye cırladı Çağan, üzerindeki beni itip ellerini beline koyarken.

 

"Aynaya bakıyor musun sen?"

 

"Evet her gün en az bir saat kendim ve mükemmelliğim hakkında konuşmalar yapıyoruz. Ayrıca ne kahpeye vurur gibi vuruyorsun ya!"

 

"Vurun kahpeye çıkamasın kahveye!" bağırarak atladı ortaya Reha.

 

"Hah bende bir şey eksik diyordum. Reha, senmişsin"

 

Kolunu omzuma atıp beni kendine çekti ve saçlarımı karıştırırken "Evet fıstık kız baya sabrettim ama değil mi?"

 

Aynen aynen anlamında başımı salladım.

 

"Ay tamam! Bakın bu şey bugün olmazsa hepinize hayatı dar ederim!" dedi Sezin, tehditkar ses tonuyla beraber birbirine bağladığı kollarıyla.

 

Valla ben korktum anacım...

 

"Nida acaba kostümlerle beraber son bir kez prova mı alsak?" diye soru soran Beste'yi başımla onayladım.

 

Hepimiz kostümleri giyip bir kere daha prova aldıktan sonra evlere dağılmıştık.

 

Eve gelir gelmez bir duşa girdim ve yarın giyeceğim tüm kıyafetleri ayarlayıp yatağıma kuruldum. Erkenden uyuyup bütün uykumu almak zorundaydım yoksa yarın bir yerlerde uyuya kalırdım biliyordum.

 

Sabah gözlerimi çalan alarmla açmak yerine telefonuma düşen bildirim sesleri ile uyanmıştım.

 

Korel:Efendim, kestane balının diyarı Zonguldak'tan tüm dünyaya selam

 

Korel:Ha birde bu Korelin balı diyarı Nida'nın kalbinden

 

Korel:Kocaman günaydııın!

 

Korel:Günaydın güzelim...

 

Korel:Ay kız!!

 

Korel:Sana güzelim yazmayı bile çok özlemişim

 

Korel:Sende beni özledin mi?

 

Korel:Özledin özledin...

 

 

Günaydııın

 

 

Nida’nın şapşal Korel’i

 

Korel:AAAAAA BAAK

 

Korel:ŞAPŞAL DEDİN AMAAA

 

Korel:KAMELYA'NIN DEDİN

 

Korel:ŞAPŞAL OLSAM DA SENİN BENİ ŞÖYLE KABULLENİŞİN...

 

Korel:KALBİM ATIYOR

 

 

FKADFOKSOKFBKSPSBLS

 

 

Alışmışız sana ne yapalım

 

 

Yol yanlış mı doğru mu bilemem ama

 

 

Yanlış olsa bile

 

 

Yürüdük o kadar değil mi?

 

Korel:Valla ben günün her saniyesi sana yürürüm

 

Korel:Ee ne yaptın ben yokken?

 

 

Seni bekledim.

 

 

Sana yazdım,

 

 

Aradım hatta

 

 

Ama ulaşamadım.

 

 

Senin kim olduğunu bilseydim eğer

 

 

Kapına dayanır Ata'nın diğerlerinden farksız olmadığını sana söylerdim ama

 

 

Ulaşamadım sana.

 

 

Bende bekledim işte

 

 

İçimde bir yerde bana tekrar yazacağını söyleyen bir ses vardı

 

 

Bende ona inandım.

 

Korel:Çok mu bekledin?

 

Korel:Özür dilerim beklettiğim için.

 

Korel:Ama bundan sonra beklemeyeceksin güzelim,

 

 

Nasıl yani?

 

Korel:Ben seni çok bekledim

 

Korel:Tam üç sene

 

Korel:Ve o gün başkası ile birlikte olduğunu düşündüm

 

Korel:Düşüncesi bile canımı çok yaktı

 

Korel:Yıkıldım sanki orada.

 

Korel:Belki dedim

 

Korel:Kim olduğumu bilseydi eğer

 

Korel:Bir şansımız olurdu dedim

 

Korel:Ve ben o ufacık umuda tutunup cesaret doldum

 

Korel:Ve karar verdim

 

Korel:Karşına çıkmamın zamanı geldi

 

Korel:Hatta geldi de geçiyor..

 

 

Emin misin?

 

 

Yani kendini hazır hissettiğinde de çıkabilirsin

 

 

Sadece ortadan kaybolma yeter

 

Korel:Hayır, güzel kızım

 

Korel:Eminim ben.

 

Korel:Ben zaten bir şeyler buradan yürüsün istemedim

 

Korel:Eee tabi diyeceksin neden buradan yazdın diye

 

Korel:Valla şapşalak arkadaşlarımın planıydı

 

Korel:Eee birazda ekşın kattım ilişkimize fena mı?

 

Korel:İlerde anlatırsın çocuklarımıza

 

Korel:Ultra yakışıklı ve bir o kadar zeki babanız bana anonimden yazmıştı dersin

 

Yaa

 

 

Yaşanır kesin

 

Korel:Sus kız yaşancak tabii

 

 

Peki ne zaman geleceksin?

 

Korel:O da sürpriz olsun değil mi?

 

Korel:Ama en yakın zamanda

 

 

Ha yani çıkmaz ayın son çarşambası

 

 

Bekleriz ya

 

Korel:Yok kız bir öncesi Salı

 

 

Ay tamam tamam gidiyorum ben

 

 

Kına var bugün

 

Korel: Haydaa

 

Korel:Çok güzel olma

 

Korel:Gerçi pijamayla bile güzelsin

 

Korel:Zalımın kızı seni

 

 

Deneriz ;))

 

Sohbetten çıkar çıkmaz yüzümü yıkamak için banyoya geçmiştim. Elimi yüzümü yıkarken aynadaki yüzüme takılı kaldı gözlerim. Son bir haftadır gülmediğim kadar gülüyordum.

 

Birine bir şey hissetmek gerçekten de akıl işi olamayacak bir şeydi ve evet bende zaten akıllı birisi değildim.

 

Tanımıyordum ama birini bu denli güzel sevebilen birinin kötü olmasına ihtimal veremiyordum ne yazık ki..

 

Odama gidip lacivert bir eşofman takımı giyip Sezin'in evine gitmek için evden ayrılmıştım.

 

Sezin ve ailesi bir üst mahallemizde oturuyorlardı. Ha tabi Feza ve Reha'da.

 

Evden çıkıp Beste ile buluştum ve bir üst mahalleye doğru yürümeye başladık.

 

Bugün büyük gündü bakalım başıma neler gelecek...

🥜🥜🥜

Bölüm sonuusuu

 

Nasılsınız bakalım?

 

Bölümü beğendiniz mi?

 

Valla ben Korel’i daha fazla saklayamam çatlarım yoksa. Hem ayrıca texting kitabı da değil. Görüşsünler sonra tanışırlar yüzyüze. Yoksa minnoş kalbim aklındaki bu love sahnelerini yazamazsa çok kırılır...

Bölüm : 14.12.2024 20:09 tarihinde eklendi
Okur Yorumları Yorum Ekle
Hikayeyi Paylaş
Loading...