Bölüm 5

Herkese yeniden merhaba iyi okumalar🫶🏻

Yorumlarda buluşalım ✨

🥜🥜🥜🥜

"Bizsiz mi sahiden?" dedi Salih, herkeste gözlerini gezdirirken.

"Sen ne arıyorsun burada?" diye sordu Sadettin amca, yüzünden de belli olan öfkesi ile beraber.

"Mahallemi, eşimi, dostumu özledim Sadettin abi" diyerek cevapladı Salih yüzüne yerleşen sırıtmasıyla.

"Mahallesini, eşini, dostunu özleyen adam onlara üstten bakmazdı birader." dedi yan komşumuzun eşi Birol abi. "Aynen kardeşim, hadi git buradan. Sana yer yok artık bu mahallede" diyede ekledi Aydın abinin babası Hasan amca.

Başımı onları onaylar gibi sallarken gözlerim ile Salih'in yanındaki Sırat ve Murat'a kafamı çevirdim. Amanın nasıl çirkinler valla gözlerim kan ağlıyor şu an.

"Keşke suratlarınızı eşek arıları ısırsa sıçmık suratlılar" diye geçirdim içimden.

'Keşke sadece içinden geçirseydin Nidasu!' diyen iç sesim ile gözlerimi bana bakan mahalle halkına çevirdim ve sevimlice gülümsedim.

Amanın kız ben bunu dışımdan da söylemişim ya... Allah işte onlarda duysun istedi ve dışımdan söyletti..

Neyse ben size Salih'i anlatayım biraz.

Salih ve ailesi bundan birkaç yıl önce bizim karşımızdaki evde yaşıyorlardı.

Salih, iyi, dürüst ve mahallede oldukça sevilen bir insandı tabi o zamanlar. Daha sonra Salih'in kumar oynamaya başlaması ile hepimizin hayatı değişti.

Önce eşi Ayşen abla ile kavgalar etmeye başladı. Ayşen abla her ne kadar getirdiği paranın haram ve yaptığı şeyin doğru olmadığını söylese de Salih'in vazgeçmek gibi bir niyeti olmamıştı. Daha sonra onun bu haline daha fazla dayanamayan karısı evini ve çocuklarını terk etmişti.

Karısının evden gitmesiyle dahada çok kumara düşmüştü ve gün geçtikçe kişiliği de değişmeye başlamıştı tabi. Para kazandıkça mahalledeki insanlara üstten bakmaya ve onları parası ile satın alabileceğini sanarak hareket ediyordu. Durum böyle olunca mahallede her gün kavga gürültü eksik olmuyordu.

Aldığım duyumlara göre bir gün Salih baya büyük bir para kazanmıştı ve o günün gecesi çocukları ile beraber mahalleyi terk etmişti. Ondan sonrada kimse ne onun ne de çocuklarının adını ağzına almamıştı burda.

Zaten kendi gibi çocukları da ayrı bir hikayeydi ama onu sonra anlatırdım. Şimdi buradaki dedikoduyu kaçırmamalıydım. Keşke çekirdeğimde olsaydı...

Gözlerimi bizim çocuklara doğru çevirdiğimde hepsinin yüzünde aynı öfkeli ifade vardı. Hepsi ağzının içinde bir şeyler geveliyordu. Sezgin ve Feza ise tuhaf bakışları ile olayları anlamaya çalışıyordu. Reha, elinde tuttuğu çekirdeği yerken kulağını da iyice şiddetlenen kavgaya vermişti.

BİR DAKİKA NE! REHA ÇEKİRDEK Mİ YİYORDU? AMANIN!!

Hızlıca yerimden kalktım ve Feza'nın yanına gittim. Omzuna hafifçe dokunurken "Sen benim yerime geçsene." dedim.

Bana çevirdiği gözleri ile önce ne dediğimi anlamaya çalıştı. Gözlerim ile Reha ve elindekini gösterince kafasını iki tarafa salladı ve oturduğu yerden kalktı.

Kalktığı yere oturduğumda hemen Reha'ya doğru döndüm "Hain misin sen?" diye sorarken elindeki çekirdekten de biraz aldım ve kavgayı izlemeye başladım.

"Birader arıza mısın sen bizim başımıza?" diye sordu mahallemizin uzun eniştesi bir eli ile hafifçe masaya vururken.

'O da isterdi tabi o tokadı şerefsiz Salih'e atmayı ama fiziksel engeller biliyorsun Nidasu.' diyen iç sesim ile içimden kahkaha attım. Valla içimden attım bu sefer. Heheyt bee!!

Eee tabi siz anlamadınız. Ben anlatayım anacım bari ne yapayım...

Uzun eniştemiz yani Gürkan abi lakabı kadar uzun bir abimiz değil. Kendisi biraz kısa ama yüreği uzun valla. Birde kısa olmasına bakmayın iyi adam döver. Ben bir bu kadar yerin altında var diyorum da kimse inanmıyor bana...

Uzun enişte, Salih'in üstüne atlarken Mirza ve Dağhan abimde sıçmık ikizlerin üstüne uçtuğunda mahalle çoktan birbirine karışmıştı.

'Aman aman şerefsiz Salih'i dövmek için sıraya girmişler ya Nidasu' diyen iç sesim ile bakışlarımı Sırat'ı döven Mirza'dan aldım ve sağa doğru kaydırdım. Uzun enişteyi tutup arkasına alan Birol abiden bir tam yumruk yiyen Salih ile içimde tuttuğum kahkahayı bastıramadım.

Eee tabi uzun eniştemin çeyrek ama etkili yumruklarından sonra tam yumruk çarptı adamı.

"Sağdan vur birazda sağdan" diye bağıran ve hala daha yanımda oturup çekirdek yiyen Reha'ya şaşkınlık ile baktım.

'Ay sanki kendisi başka bir şey yapıyor' diyen iç sesime sadece göz devirerek cevap verdim.

Mahallenin yarısı kavgayı ayırmak için çaba sarf ederken bir tarafı da hem dayak atıyordu hemde tezahürat yapıyordu.

Kolumdan birinin beni dürtmesi ile bakışlarımı ona çevirdiğimde Beste'nin bana endişeli gözler ile baktığını gördüm.

"Nida, bir şeyler yapalım ya" dedi Beste, bir eliyle de Murat'ı döven Dağhan abimi gösteriyordu.

Eee zaten benim bu meseleye el atma vaktim geldi de geçiyordu değil mi?

Ama nasıl güzeller güzeli ses tellerime zarar vermeden bu ortamı bastırırdım orasını bilmiyordum işte.

Kafamın üstünde parlayan ampul ile adımlarımı Hüseyin amcanın dükkanına doğru ilerlettim.

Hüseyin amca yıllar önce hepimize oturduğu yerden seslenebilmek için kendine megafon almıştı. Deliydi ama seviyordum keratayı!

Elime aldığım megafon ile koşar adım oturduğum masaya giderken bakkalın kenarındaki çakıl taşları dikkatimi çekti. İçlerinden birkaç tane aldım ve kavga alanına doğru hızlıca geldim.

Karşımda oturan Reha'nın arkasına geçtiğimde megafonu açtım ve elimdeki taşları atarken bir yandan da konuşmaya başladım.

"DİKKAT DİKKAT! SAYGIDEĞER VE SEVGİLİ MAHALLE HALKIM BU BİR UYARI ÇAĞRISIDIR!" diye bağırdığımda herkesin dikkatini çekmiştim.

"BENDENİZ VE ÇOK SEVDİĞİNİZ YER FISTIĞI," derken iç sesim biraz ciddi ol dediğinden hafifçe öksürdüm ve konuşmama devam ettim.

'Ay ben öyle bir şey demedim Nidasu'

"AY YANİ NİDA AKSOY OLARAK ÇOK MÜKEMMEL MAHALLEMİZİN ORTASINDA YAŞANAN HARBE SON VERMENİZİ EMREDİYORUM!" dedim, sonlara doğru sesimi dahada arttırırken. 'Emrediyorum' deyince herkes bana dalga mı geçiyorsun canim bakışları attığı için megafonu tekrar ağzıma götürdüm ve "RİCA EDİYORUM ANACIM NE EMRİ!" diyerek düzelttim kendimi.

Herkesin dikkati benim üzerimdeyken masanın üzerinde duran yemek bıçağını aldım ve Reha'nın boynuna doğru tutup tekrardan konuşmaya başladım "VALLA DURMAZSANIZ ÖLER BU ÇOCUK BURDA!" diye bağırdığımda Reha'da çığlık atmıştı.

"AY İMDAT! BU MANYAK EZİNE FISTIK BENİ ÖLDÜRECEK" diye bağıran Reha'ya gözlerimi devirdim. "YARDIM ETSENE SEZGİNTOŞ!" diye bağırmaya devam eden Reha ile gözlerimi Sezgin'e çevirdim. "Vurun kellesini." dedi, gülerek.

Bakışlarımı mahalleliye çevirince bize anlamsız bakışlarla baktıklarını gördüm. Şu an şurada yere oturup kahkaha atmamak için kendimi zor tutuyordum.

Sadettin amca bana doğru bakarken "Fıstık kız, gel sana çikolata alıvericem." dedi. Yaaaaa Sadettin bey amcacım...

"NEYSE AYRILIN BAKAYIM BİR," dediğimde Mirza'nın Sırat'a omuz attığını gördüm ve ona doğru bağırdım "MİRZA YAPMA ÇOCUĞUM AĞZINA ACI BİBER SÜRERİM, SIÇAMAZSIN!" dedim. Bütün mahalle kahkaha atmaya başlarken bakışlarımı Mirza'cığımın annesi Menekşe'ciğime çevirdim ve sevimlice sırıtırken "MENEKŞE'CİĞİM KUSURA BAKMA SENİN LAFI ÇALDIK BİRAZ AMA DURMUYOR OĞLUN İŞTE" diye tamamladım cümlemi.

Menekşe teyze gülerken bana da deli kız demeden durmamıştı. Olsun onuda böyle seviyordum işte..

Herkes Salih'ten uzaklaşırken ortam biraz daha sakinleşmişti. Ay valla darlandım billa darlandım anacım.

Elimde tuttuğum taşları göz hizama getirdim ve Salih'i hedef alarak taşları atmaya başladım.

"UZUN ENİŞTE KENARA KAY ŞEYTAN TAŞLIYORUM!" diye bağırdığımda uzun eniştede yerden bulduğu taşları toplamaya gitmişti.

Salih'in gözlerini korku kaplarken deli bunlar diye bağırdı ve koşarak mahalleyi terk etmeye başladı.

🥜🥜🥜

Mahallenin karışmasının ardından herkes yemeğini yedikten sonra evlerine dağılmıştı. Bütün günün yorgunluğu üzerine eve gelip pijamalarıma kavuşmak benim için en büyük huzurdu. Kendimi uykunun o güzel kollarına bırakacakken telefonumun ekranına düşen bildirim ile gözlerimi huzursuzca araladım ve gelen mesaja baktım.

0505*******:Evlenelim mi?

0505*******:Mantı yaparız

0505*******:Pijama giyer çizgi film izleriz

0505*******:Sarılarak uyuruz

0505*******:Ne dersin, hı?

🥜🥜🥜

Aaa bu anonim de kimmişşş🤭🤭

Bir sonraki bölümde görüşmek üzeree👋🏻