«21» İnci Tanem

Son iki bölümdür okunmalar yerlerde ama çok da umrumda değil, çünkü ben bu kurguya başlarken zaten okunmaz diyerek başlamıştım. Şimdi de tek önemsediğim bitirmek.

Bu bölüm tekrar İnci'den devam ediyoruz.

İyi okumalarrr

Şehinşah - Ufukmania

Utku'nun annesini kaybetmesinin ve geçmişte bırakmaya çalıştığı bazı şeylerle yüzleşmesinin üzerinden bir ay kadar bir süre geçmişti. Bir ay boyunca her gün git gide daha da iyi olduğunu görmek bana da çok iyi geliyordu.

Bugün de Utku beni sana bir sürprizim var, diyerek bir yere getirdiğinde buranın her zaman geldiğimiz o ev olduğunu düşünmezdim. Yani, buraya gelmek benim için çok da olağanüstü bir şey olmasa bile sürprizden kastının burası olmadığını düşünmüştüm haklı olarak.

"Sen burada bekle biraz, ben geleceğim." Elimi bırakıp kapının kilidini açtı ve içeri girdi. Ben hâlâ ne olduğunu anlayamazken o içeri girmiş ve kapıyı arkasından kapatmıştı.

Hiçbir şeyi anlamdıramayarak kapanan kapıya bakarken içeriden birtakım sesler geliyordu. Ne olduğunu hiçbir şekilde anlamdıramıyordum.

Cam takılı olmayan pencerelerden birinden yanıma düşen bir boya tenekesi dikkatimi anında oraya çekmişti. Oraya gidip elimme aldığımda yeşil renkteki bkya şişesinin üzerine iple bağlanmış kağıdı gördüm.

Sevgililer günün kutlu olsun İnci tanem <3

-Rast

Yüzümde bir gülümsemeyle beraber başımı yukarı kaldırdığımdq camdan sarkmış beni izlediğini gördüm. "Gelsene şimdi," diye bağırdı yukarıdan.

Dediğini yaparak kilitli olmayan kapıdan içeri girdim. Karşılaştığım manzara beni resmen şok etmişti. Buraya daha iki gün öncesinde gelmiş olmama rağmen fazlasıyla değişmişti tam karşımızdaki duvarda kocaman bir şekilde beraber graffiti yapan bir kadın ve bir erkek yeşil alt tonlarında resmedilmişti. Oldukça amatör şekilde de olsa bu kadar kısa sürede böyle bir jest yapması hoşuma gitmişti.

"Senin de sevgililer günün kutlu olsun," dedim ona sarılırken. Bana hissettirdikleri öyle doruktaydı ki hayarımda hiç deneyimlememiş olsam bile roller costera binmek bile bu kadar heyecan veremezdi bana, emindim.

Dudakları saçlarımın arasında gezinip oaraya sayısız öpücük kondururken ben içinde bulunduoumuz anın tadını çıkartmakla meşguldüm. "Sevdiysen, ne mutlu bana."

"Sevememek gibi bir ihtimalim yok," dedim sesimden bile aksinin mümkün olamayacağını belirten şekilde. "Sen benim için yapmışsın ilte, daha güzel ne olabilir?"

Güldü ve tekrardan başımın üzerinden öptü. "Ama asıl hediyem bu değil," dedi göz göze gelebileceğimiz kadar geri çekilirken.

"Neymiş asıl hediyen?" Saf bir merakla sorduğum soruyu tam tersi olan bir sırıtışla karşılamıştı. Ne olduğunu çok iyi anladığım o hediyeyi almak için can attığımı elbette o da biliyordu.

Dudakları dudaklarımı örterken nefes almayı unutmuştum ama o benimleyken nefesim o olduğu için buna gerek de duymuyordum.

◆

"Sen böyle uğraşmışsın ama benim sana hediyem yok," dedim onun göğsünde uzanmış halde o saçlarımla oynarken.

"Bence bu ikimiz için de hediyeydi." Bahsettiklerinin artık beni utandırma evresini geçmiştik, bu yüzden sadece güldüm. "Hem, kırmızı meslesini unutmadım."

"Medea'nın kırmızı olması mı senin hediyem olacak?" diye sordum inanmayarak.

"Yani, senin benim rengimde olman diyebiliriz daha çok."

"O zaman," dedim ayaklanırken. "Kalk da yapalım."

"Şimdi mi?"

"Yok, şimdi kalk dediğime göre yarın Utku." Alayla konuştuktan sonra onu orada bıraktım ve içeri geçtim. Nasıl olsa gelirdi.

Elime Utku'nun kullandığı kırmızı boyalardan bir tanesini alıp duvara bir eskiz çizmeye başladım.

"Hani beraber yapacaktık?" diye arkamdan geldiğini duydum Utku'nun.

"Gel, yapalım. Ben sadece başladım."

Çok benzer bir tondaki kırmızıyı alıp çalkaladı ve benim yaptığım eskizin üzerinden geçmeye başladı. Çok geçmeden ilk katı bitirmiştik.

"Çok hızlı yapıyorsun," dedi Utku eline başka bir boya tenekesi alırken.

Omuz silktim. "Alışkanlık. Geceleri birine yakalanmamak için hızlı hızlı yapıyorum."

"Artık buna gerek yok tabii," diye tamamladı beni.

"Evet."

Artık burada istediğim gibi istediğimi çizebiliyordum. Onunla beraberken özgürce yaşabiliyordum ve bunun elimden hiç alınmamasını istiyordum.

Açık bir kırmızıyla iç kısmını boyamayı bitirdikten sonra çok daha koyu bir tonla çerçeveyi bir daha çizdik. Her ikimiz de tagimizi attıktan sonra artık tamamen bitmişti.

"Çok güzel oldu," dedi kolunu omzuma atıp beni kendine çekerken. "Bir araya gelince bak ne kadar iyi oluyoruz."

"Öyle," diyerek ona hak verdim. "Ama yeşil Rast daha güzel olmuştu, bence kırmızı Medea'ya o kadar yakışmadı."

Bana itiraz etmeye yeltenmedi bile. "Sen öyle diyorsan öyledir."

Onun bu sen ne dersen o halleri beni fazlasıyla etkiliyordu ve bence o da bunu biliyordu. Bilmese bile sürekli bu şekilde davranıyordu en azından.

Arka cebimden çıkarttığım telefonumla yaptığımız 'şaheser'in birkaç kare fotoğrafını çektim. Tam telefonumu kapatacakken Utku elimden almıştı. "Sen geç, seninle de çekeyim."

Onunla da aynı şekilde fotoğrafını çektiğimi hatırladığımda ben de yaptığımız grafittinin yanına geçtim ve saçma bir poz verdim. Utku gülümseyerek birkaç poz çekti ve telefonu kapatıp bana verdi. "Çok güzel çıktın, her zamanki gibi."

Başka yerde duysam bayağı gelecek klişe iltifatlar o bana söylediğinde içimin gitmesine sebep olacak şeylere dönüşüyordu ve ben beni bu denli etkilemesinden hiç rahatsız değildim.

"Teşekkür ederim."

"Ne demek," dedi alaylı çıkan sesiyle. "Kesinlikle iltifat etmem aşırı normal bir şey değil ve senin de buna teşekkür etmen gerek."

"Altta kalmak istemediğimi biliyorsun."

"Olsun, yine de teşekkür etmek yerine bana iltifat edebilirsin."

Kendine bu konuşmadan bile ekmek çıkartmasına güldüm. "Ederim bebeğim, bu kadar önemseme bunu."

"Bebeğim mi?" Yüzündeki afallamış ifade öyle tatlıydı ki onu ısırmak istiyordum.

"Evet? Sana hiç sevgi sözcüğü kullanmadığımı fark ettim, ben de kullanayım dedim."

Afallamış hâli yerini her zamanki çapkın hâline bıraktı. "O zaman bunu sürekliliğe dökebilir miyiz?"

"Tabii ki, sen yeter ki iste." Kolarımı boynuna dolayıp iyice dibine sokuldum. "...bebeğim."

Sertçe yutkunduğunu gördüğümde amacıma ulaşmanın verdiği sevinçle gülümsedim. Bu gece daha da uzayacağa benziyordu.

◇◆◇

Bunlar benden bağımsız çok arsızlar, umarım sizin için sıkıntı olmuyordur.

Sonraki bölüm final olacak ve yarım saat içerisinde gelecek. Sonraki bölümde görüşmek üzere canlarım 🫶🏻