29. Bölüm

-26- Ayrılık

uranüs
justtbirisii

Samet: Eymen acil buraya bak3

Samet: Ben bi bok yedim ve düzeltmem lazım1

Eymen: Noldu

Samet: Eylül benden ayrıldı

Samet: Ama suçlusu da benim

Eymen: Ne olduğunu adam gibi anlatsana andaval herif3

Samet: Olayın girişi gelişmesini boş ver

Samet: Ama biz kavga ediyorduk

Samet: Sonra ben asla söylemeyeceğim bir şeyi söyledim o an

Samet yazıyor...

Samet çevirimiçi

Eymen: Sakın intihara kalkışmasıyla alakalı bir şey dedim deme döverim seni1

Samet: Gel döv1

Samet: Lütfen

Samet: Hatta mümkünse kolumu bacağımı falan kır1

Samet: Belki insafa gelir de affeder beni

Eymen: LAN TEK HÜCRELİ AMİP2

Eymen: KIZIN EN HASSAS OLDUĞU NOKTADAN VURURSAN NİYE İNSAF YAPSIN1

Eymen: SÜRÜM SÜRÜM SÜRÜN İNŞALLAH4

Samet: Niye öyle diyon la1

Samet: Kardeşin gelmiş senden bir şey istemiş ne güzel, sen niye beni yeriyorsun şimdi

Eymen: KODUMUN ZİHİNSEL EVRİMİNİ TAMAMLAYAMAMIŞ MAYMUNU3

Eymen: KIZ KENDİNİ ÖLDÜRECEK RADDEYE GELDİYSE DEMEK Kİ BİR ŞEYLER VAR1

Eymen: SEN NİYE ONU BUNLARLA VURUYORSUN MAL1

Samet: Niye sadece kendi derdiniz varmış gibi davranıyorsunuz amına koyayım?

Samet: Eylül'le kavga etmemin sebebi de buydu zaten

Samet: Biliyorum zor zamanlardan geçiyor, hatta kafasını derslere vererek dağıtmaya çalışıyor

Samet: Ama beni de yok sayıyor bu sefer

Samet: Bir de üstüne yaptığım şeylere karışıyor1

Samet: Onu anlıyorum, her şeyden uzaklaşmak istemesine de bir nebze hak veriyorum ama benden de uzaklaşsın istemiyorum haklı olarak

Eymen: Git şimdi bunları ona da yaz

Eymen: Sonra da kapısına dayan köpek gibi özür dile1

Samet: Yazamıyorum ki

Samet: Sadece ayrılalım yazmış ve beni engellemiş1

Samet: Hatta instagramdan da denedim, orada da engelliyim

Samet: Her yerden engellemiş

Eymen: Mail at1

Samet: Olabilir aslında

Samet: Ama mail adresini tam bilmiyorum

Eymen: Nasıl bilmiyorsun lan

Samet: Sen biliyor musun Helin'inkini sanki?

Eymen: Evet2

Eymen: Neyse

Eymen: Konumuz bu değil

Eymen: Sen şimdi gidip özür mailini yazıyorsun1

Eymen: Ben de gidip senin tahminimce mentalinin içine sıçtığın kızı kontrol edeceğim1

Samet: Sana daha az önce mailini bilmiyorum dedim ve sen bana mail at diyorsun1

Eymen: GİT KAPISINA FALAN DAYAN O ZAMAN AMK BEN NE YAPAYIM1

Samet: Olm az sakin

Samet: İyi ki bir tavsiye istedik

Eymen: Hiç kusura bakma ama ben bu ilişkide kız tarafıyım2

Eymen: Tabii ki de seni tutmayacağım1

Samet: İyi be

Samet: Ben de gider başkasına yazar tavsiye isterim

Eymen: SALAK ÇOCUK BEN SANA DEMEDİM Mİ KAPISINA GİT DİYE NE DİYE ANLAMAMAK İÇİN ÇABA GÖSTERİYORSUN1

Samet: KAFA MI KALDI AMK BENDE

Eymen: Doğru1

Eymen: Kalsa ne olursa olsun kıza öyle demezdin1

Samet: Sus

Samet: Zaten içim içimi yiyor1

Samet: Neyse

Samet: Yedik bir bok toparlayacağız arkasını

Samet: Ben kaçar

Eymen: Mümkünse sıçtığını sıvama1

Samet: İnşallah1

Samet çevrimdışı

🍂

Eymen: Prenses?

Leia: Efendim?

Eymen: Nasılsın?

Leia: Bu soruya cevap veremeden önce bir şey sormak istiyorum

Leia: Samet'le konuştun mu?1

Eymen: Evet2

Eymen: Zaten onun için yazdım

Eymen: Nasılsın?

Leia: Bilmiyorum

Leia: Her şey çok karmaşık ve ben içinden çıkamıyorum

Eymen: İçinden çıkmana gerek yok

Eymen: İçinde kalıp çözmen gerekiyor

Leia: Ama çözemiyorum1

Eymen: Tek değilsin, hiçbir zaman da olmadın

Eymen: Tek başına çözemiyorsan ben varım, biz varız

Leia: Samet sana ne kadarını anlattı?

Eymen: Çoğunu

Leia: O zaman ona hak veriyorsundur

Eymen: Hayır?

Eymen: Ne olursa olsun ben senin tarafındayım

Leia: Abilik işini bu kadar ciddiye alacağını düşünmemiştim

Eymen: Asıl sen niye bunu öylesine söylemişim gibi düşünüyorsun ben onu anlamadım

Leia: Çünkü beni bırakıp gitmeyeceğini söyleyen herkes gitti1

Leia: Yani, senin dışında

Leia: O yüzden inanıp kendime eziyet etmek istemiyorum

Eymen: Şimfi seni arıyorum, sen de açıyorsun

Eymen: Tamam mı?

Eymen çevrimdışı

🍂

Ben daha cevap yazamadan karşıma çıkan arama ekranından aramayı cevapladım. "Alo?"

"Sen ağladın mı?" dedi direkt. Eve geldiğimden, hatta daha da öncesinden itibaren ağladığım düşünülürse sesimden anlaşılması gayet normal bir şeydi.1

"Evet," dedim hiç yalan söyleme ihtiyacı duymadan.

"Bak prenses, ne olursa olsun yanındayım, tamam mı? Her şeyden önce bunu bil."

Onca zamandır ağlamama rağmen beni gülümsetti dediği şeyler. "Biliyorum zaten. Haksız olmama rağmen yine yanımdasın."2

Ahizenin diğer ucundan bir içekiş duydum. "Sen haksız değilsin."

"Hayır, öyleyim. Kavga etmemizin sebebi bile bendim, daha ne olsun?"

"Kendinde suç aramayı ne zaman bırakacaksın çok merak ediyorum," dedi söylenir gibi. "Sen suçlu değilsin, Eylül. Anla şunu."

Eymen her ne kadar haklı oldupumu savunsa da ben dibine kadar haksız olduğumu düşünüyordum. Kafamın içindeki doluluktan çevremdekilere vakit ayıramadığımın farkındaydım ve bizi bu raddeye kadar getiren de benim ihmalkarlığımdı.

Zaten şimdi de biz diye bir şey kalmamıştı.

Olsak bile ona zarar verdiğimin bilincindeydim. Hiçbir zaman enerjisi yüksek, tam manasıyla mutlu bir insan olamamıştım. Samet de benim tam aksimdi ve ben onun enerjisini düşürdüğümü fark edebiliyordum. Ona acıdan başka bir şey getiemediğimi de son çıkışıyla iyice fark ettirmişti bana.

Ve eve geldiğimden beri aklımda sürekli keşke o zaman ölseydim düşüncesi dönüyordu.3

"Prenses? Orada mısın?"

"Burdayım," dedim daldığım düşüncelerden çıkarak.

"Niye ses vermiyorsun?"

Ben bir cevap vermeden, ki zaten verecek cevabın yoktu, kapı zili çaldı. "Her neyse, görüşürüz. Ben kapıya bakacağım."

"Görüşürüz, prenses. Kendine çok iyi bak."

Bir şey demeden telefonu kapattım ve ayaklandım. Kapının deliğinden baktığımda hiçbir şey gözükmüyordu. Yine de kapıyı açıp etrafa bakındım. Belki de ben gelene kadar zili çalan kişi gitmişti ve eğer öyleyse o kişiyi görebilmeyi umuyordum.

Etrafta kimse yoktu ama yerde dikkatimi çeken bir şey vardı. Yerde kağıttan pembe bir lale ve bir zarf duruyordu. Eğilip onları aldım ve içeri girdim.1

Zarfın üzerinde benim ismim yazıyordu. Odama gidip zarfı açtım ve içindekini okumaya başladım.

 

Bu kağıt ne, kim niye bana bir mektup yazsın diye sorguladığına eminim. Ama senden tek ricam bunu sonuna kadar oku.

Yazımdan anlamışsındır zaten ama ben Samet. Sana büyük bir özür ve açıklama borçlu olan sevgilin yani. Şimdi içinden ben senin sevgilin değilim ki dediğine neredeyse eminim. Ama ben senden ayrılabileceğimi aklıma, hayalime sığdıramıyorum.

Sana o sözleri ne olursa olsun sarf etmemem gerekiyordu, çok özür dilerim. Ne kadar zor zamanlardan geçtiğini ve seni buna neyin zorladığını biliyorum ve emin ol ben hiçbir şey için seni suçlamıyorum. Sadece kendime, seni iyileştiremediğim için kızgınım.

Seninle tartışmamızın sebebine bir açıklık getirmek istiyorum ayrıca. Dediğim gibi, ben seni suçlamıyorum çünkü seni böyle olmaya iten şeyleri biliyorum. Sadece ben o an biraz hassastım. Nedeni de annemin beni aradığında yine o üvey babam olacak adamla alakalı bir şeyler zırvalamasıydı. Ve biliyorsun, ben keyfim kaçtığı zaman daha çok içerim. Bağımlı olduğumun ve içemediğim zaman agresif olduğumun farkındayım ama sanırım artık bundan kurtulmam lazım.

En başından beri aslında haklı olan sendin, özür dilerim.

Ama yine de beni de görsen güzel olurdu. Yine de onun yerine bu gece gökyüzüne bak, insanların yeni yıla girerkenki sevinçlerini gör ve sen de sevin lütfen. Ben de sadece sen olmadan girdiğim yıla katlanmaya çalışacağım.1

- Âşığın, Samet.4

🍂🍂🍂

Soru cevap bölümünü de on - on bir gibi atarım diye düşünüyorum, o arada siz de başka sorunuz varsa oraya yazabilirsiniz.

Sınır; 20 oy, 50 yorum. Bilerek yükselttim çünkü çok yetişemiyorum gibi geliyor.1

Kendinize çok iyi bakın canlarım, sonraki bölümde görüşmek üzere <32

Bölüm : 26.02.2025 18:46 tarihinde eklendi
Okur Yorumları Yorum Ekle
Hikayeyi Paylaş
Loading...