Alp
karaalpars

Büyüyünce anlarsın dedikleri şeyin bir kısmı buymuş

Çocukken ne kolaydı unutmak,

Düştüğümde kalkmak vardı, hepsi o.

Kimse ölmezdi etrafımda,2

Ve kimse sevip gitmezdi.15

 

Gökyüzü bulutlarla dans ederken,

Rüzgarın peşinden koşardım, fark etmeden.

İçimdeki dünya, sınırları olmayan bir alan,

Ve her anı, bir sonraki adım gibi yakın.

 

Sonra… bir sabah büyüdüm.

Ve anladım.

Bazı insanlar hep eksik kalıyor,

Bazı sesler, bir daha hiç yankılanmıyor.

 

Artık düşmek değil mesele,

Kalkmak için sebep bulamamak yoruyor.5

Yorgunluğumu kimse sormuyor,7

Ve ben gülüyorum hâlâ,

Ama çocukkenki gibi değil.

Beklemediği anda darbe yiyen,

Bir adamın susturulmuş kahkahası gibi.24

Mesaj : 06.05.2025 23:29 tarihinde eklendi
Okur Yorumları Yorum Ekle
Hikayeyi Paylaş
Loading...