Bir Aşk Hikayesi

hayata karşı siz sen ben yok dünyada!... İzci gözlen de bulun bu aralar; zinde kalmak için ne gerekir arama yeter, sığamadın bir ben!... Neden üstüme basıp geçilen vatan toprağında;

sizin için kaldım demesin kimse, limit yok bende limanda bekleyenim de!... Yok diye gemide meçhul olmayayım yeter demiştir, eklenti ekilmiş tohum olsaydım hayatta kalır mıydım diye sor yeter!... Yenmek için savaşırken; mantık konuşmasın yeter deniliyor dünyada neden, aklın bende kalmasın denilir niye!.... Neye bakılırsa bakılsın; kime dönülürse dönülsün,

bir kör kuyuda bıraktı bizi herkesi hayat neden!... Ezici çoğunluk aranır yaşamda neden; zinhar kişileri sarar zaman neden, ritim tutulması neden!... Aklında fikrinde sen derken;

hayatın içinde kendimizi unuttuk neden, efkar neden demek gereksiz!... Nizam gerek derken; ne demek istiyorsun acaba, aranma nedendir!... Ritim tutmak gereksiz; altı üstü yok hayatın sınırda her şey, ılık bir nefes gibidir hayat!... Ardı arkası yoktur bunun; asrın mucizesi nerede, rıhtım beni bekler kaldım nerede!... Artı bir de hayata sığınmak neden bu kadar zor; ırgalama her şeyi yoktur hiçbir şey, normaldir her şey!...

Okul daha büyüktür değil mi; kurşun gibidir hayat, tutunacak bir dal yok olduğu gibi!... Usul nereden gelir bilinmeli; rüzgar esmeli yeterli olmalı bilmeli; ilim dolmalı seninle, lüzumsuz değil gerekli olmalı!... Melekti ruhun dememeli kişi; elinde ne var dememeli, lazım limit midir hayır!... İlke ikilin getirmemeli;