Evde Yoktun

Buraya Bakan İlk Bölüme De Göz Atabilir mi Değişti De

Asya der hayat insana; kasrı der hayat insana, asrın der hayat insana!... Saklan der hayat insana; yanılma payın var der hayat insana, andık der hayat insana!... Bakın görün der hayat insana; irkil kendine gel der hayat insana, riski al der hayat insana!... Olmaz deme olur der hayat insana; kusursuz değilsin der hayat insana, uğursuz değilsin bunu bil der hayat insana!... Resti çek der hayat insana; perişan olma der hayat insana, anlat bana kendini der hayat insana!... Pişman olma der hayat insana; atlat günü der hayat insana, yaz çiz izle der hayat insana!... Anlattığı nedir der hayat insana; çevresi geniş der hayat insana, ilgilendiğin der hayat insana!... Farkında ol der hayat insana; tanım yap der hayat insana, söz et der hayat insana!... İnfilak yarat der hayat insana; ferahlık getir der hayat insana, istekli ol der hayat insana!... Resmi gördü der hayat insana; ki yazan kalemle iyiki karşılaştım iyiki okudum, sizde okuyun yazmaya yaşamaya yaşatmaya devam etsin!...

ihsan de yeter eden bulsun zamanda yeter şeref neredeydi bilinmez dinle yeter duyan olmaz mı bilinmez insanlığı özlenen umarım de kendine nisanın ben de yeter oturduğum taht olsun istedim her desek lüzum varmış de yeterli dünyaya masadan atılan benim sanki beton eksiltilmiş sanki azı çoğu bu zaman de yeter zinhar doğru yalan gelir yeterli de merdiven sağlam olsa ne yazar yürek çürükse eğer eldiven takılı stril eller dünyanın günahını temizler mi ki rüzgar bana insanlığı getirir misin desek yetiş ya ali desek olur mu etler koksa yeter mi dünyaya belli değil merhamet nerede kaldı elinde ne var baba risk bu yaşam atkı var mı desek ya edilen iyilik yerini bulur kötülüğü bilmem ancak etkilen dünya bize iyi davran de dilek tut beni sana geri ve

Bana; tekrar renklerin gücünü hatırlattığın için , sag ol yazarım!... Salık bırak kendini der hayat, insana!... Akıl akçesi olsun sana der hayat, insana!... Fikrini belirt der hayat, insana!... İklim sıcak olmalı der hayat, insana!... Rüzgar esmeli der hayat, insana!... Körük bul, hayatta der insan!... Övülen kişi ol der hayat, insana!... Kıskanma der hayat, insana!... Zifiri karanlık olsun der hayat, insana!... Aklı selim olmalı kişi der hayat, insana!... Lüle bul hayatta der insana, dünya!... Ar damarı çatlarsa; eğer, akıl sır almazsa hayat!... Rüya gibi geçmez hayat; an içinden, risk olmaz sana!... Hangi yön; hınç hancerini, saklamaz sana umarım!... Ani gelişmelerden kaçarken; kendi insani yanından geçerken, doğumuna yakalanırsın!... Niyeti; neymiş hayatın, bilmek gerek ki?! Nerede nefesin, güzelliğini anlamak?! Er ya da geç, gerçekler bulunacak!... Sınama beni, dersin de?! Leylekler getirdi, vurmalar götürdü de?! İnsani; ipeklerle sarılmış, bize verilmişti!... Can at, canan ol bu hayata!... Aklın almayacağı; güzellikler var, ama saklı!... Niyetim ciddi hayat; senin güzelliklerini yaşayacağım diyordu, haklıydı da!...Tunadan uçan kuşun galiba: Aydınlıkları biz yaparız deriz galiba; yetişebilen zamanda, yaşadığım mutluluğa değdi!... Ruhu şad olsun; güzel ruhundan bize, naif tebessüm kaldı!...

Savsak olma bu dünyada elinde olanla direnç kazan yitip gitmekten iyidir yaşamak itilen kakılan olma savaş anla tevekkül de yaşama farklı bir pencereden bak sevilen hissedilen ol yeter atılan hor görülen değil ipekten incedir yaşamak sarıl sakın pes etme talep et tekkerrure düşme kuşak bitti geldi gelecek umut yetti demeyecek kimse şimdi şenlikli ya sonrası gün bitti aklan geleceğin temiz olsun kestirme hayat bu gelecekte buluruz çekeceğim varsa çekiç verin bana derim ellerim dolu olsun hayata karşı kış kirli olursa ne olur yaşamak gerek işten geçince insan ne olur sizce şimdi yada sonra ne fark eder meymenet yok sende ki hayat seni begensin eyvallah demeye daha var sorgula önce sen sınır aşma sinir etme yeter insanlığını bu şekil şartlarla bileyim çakılı kalırsın işte hayatta

Sima deme bana; yüzünü göster; ima kültürü var ama, kullanılmıyor bizde!... Maksat tanışmak desek de; yaşamı farklı alanlarda sürdürdük seninle de, uslan yüreğim ben sana gelmem desen de?! Deniyorum işte; resmet dünyayı dedin, kaçtın yanından niye?! Gösterge ol dedin; mutlu olursun dedin, sen yoksun ama neden?! Hiç olmamış gibi; hiçmiş gibi yaşadım hep, incitildim!... İncitme diyemedim; cihanda bende varım diyemedim neden, rengarenk ruhumu alamazlar benden değil mi diyemedim neden?! Aklım almıyor ama yaşama gelmişim; bu neden elinden alınıyor ki, niyetim yaşayabilmek bütün varlıklara nefer olabilmek!... Sen ben o biz herkes bütün mesele bu; eninde sonunda emin ellerde olduğunu bilmektir mesele, rüya görmek ama kabusu tatlı anıya dönüştürmek!... Çekilmek: Kenardan izlemek değil amaç; esaretten kurtulmak, umutlanmak!... Uyutulmayı bilip; göz yummamak,

atlatmak bu kadar zor olur temiz hava sahası senin tahammül noktan olsun ıskala beni ruhum ıslanmasın de şen yuva neresidir sence sınırsız mı sonsuz mu yaşamda savruldum kim tarafından nereye hiç bilmeden aksi söylenmedikçe öyle haraket eden biri olmadım hiç kıyamet kopsa kör sağır dilsiz olacaksın derler ya hani inemeyeceğın yere cikmayacaksin karlı havada kalıp gibi kalırsın atlat bu günleri derler peki zamanım doluyor mu ondan haber ver sen rasgele demişler bugün kim doğuyor belli mi asla asla deme yaşa vana hep var o havuzda ama hiç dolmaz boşalmaz da akli dengesi yerinde mi insanoğlunun demek gerek namert hayat işte ebeveyn olabilmek gerek asla ardına bakmamak gerek açık kalan gözlerine yazık kapkara bin toprak bu ayıbı örtmez ama