İkinci Bahar

Sonuncu kullanıldı derler ya, seninki de o hesap... Ortanca olmanın yararı derler sahi; neden kardeş eş dost istemedim, bilmem... Ruhum çalınıyor sanki: Onu bilirim sadece; insanlığın neredeydi, ara dur? Mantık nefese bağlı değil; kullanmakta gerekir nerede, bilinmez... Anlat ıstanbul diyenler gibi; sadece dinlemek gerek diyerek, bir şarkıyı da yaptım iyi ki... Böyle rahatlayabiliyorum; sizde görün, bakın yeter... Bir yerden başlamış olursunuz; bana ne oldu demeden önce, sonun?!

Bir başlangıcı olduğunu, unutmamalı kişi... Asi olup da arı gibi çalışmak; sadece sana yarar, diğerlerini umursama... Şimdi ya da sonra fark etmez; yaşamak aynıdır, her daim... Lama gibi olmasın insanlar; lama, insanlıktan iyidir ama... Arkamda bırakan; kim olursa olsun, an ilerliyor sonuçta... Naz etme; gül dersen, kim der derim... Git yada kal diye şarkıya; kendimi hapis etmeyeyim, değil mi yani? Israr etmemek gerek bazen; nedendir, bilmem... Çektiğim ne var; bilemedim, de... Başlangıcı zamanında yazmıştım: Şimdide vaktinde gelen duygular gibi; 2 hikaye okuyorum, 2 hikayede bana? Geçmişin gerçekliğini: Su yüzüne cikartiyorlar; haklı olarak bunu bana, bakış açın böyleydi diyerek gösterdikleri... Kendimi geliştirmene yardım ettikleri için; sağ olsunlar var olsunlar, yazmaya yaşamaya devam etsinler... Kelimeleri; ruhları tedavi etmeye, devam etsinler...

Kırık vazo, gibiyim! İrdeleme diyenlere inat; insanlık için, çalışıyorum... Raks et; kötülük iyiliğe dönüşeme, kadar... Al basması olma; dünyadan, utanma... Lansman güzelliği gibisin; hayatın, kişilerine karşı... Islak gözler, olmamalı... Ağlamak güzeldir diyenlere inat, ağla... Kalbim; geçmişin, tatlı çadırı gibi... Şurada durayım yeter bana derse biri; çık karşıma de, herşeyi... Karışmak için; birey kişi değilsin, hiçkimsesin de yeter... Yaşamın kiralık yanına bir bakış olsun; aşk duygu yoğunluğu, neye karşı olur bilmem... Ama iyi şarkıydı: Dönemi şenlendiren diziydi; anneannemle olan sondan bir önceki anındı, herşeye onunla göğüs gerebilirim... Sağ olsun; var olsun aydilge, iyi ki var...

Memnunluk mu yaşamak: Seni mest mi etti an; hayır ben neden yaşıyorum demekten, uzaklaşımıyorum nedense? Ettiğini bulup: Çektiğin acısını hafifletip; yaşamı seversin umarım demekten, gına geldi... Geçmeyen çok şey var ama; su içmekten birşey yapamıyoruz, neden? Edep bu derlerse eğer; sende insanlık, bu muydu dersin... Ruhlarını hatırlatırsın; reklam arası gibi hayat zaten, bir şekilde unutursun değilmi dedi candan erçetin?... Gerçi çok şey söyleyip; yapmamızı beklemişti, çoğu şeyi yaşayacağımızı bilerek... Gerçi küçük bir çocuk olup; düz duvarlara onun sesini duymak için, çıkamayan ben... Ölmemek yaşamı sevmek için; onun sesine, şarkılarına muhtaç oldum... Sağ olsun var olsun; kalemi daim olsun, iyi ki var... Kestirme, bu... Üstünlük taslayış, üzgünlügü örtmek gerek... Çöktüntü bu, desende... Ülkü bu herşeyi, sırtlan diye... Kırma, kırılma yeter... Bir varmış bir yokmuş gibidir ışte, herşey... İrdele kendini, diye... Renk bu, sevgi gibi... Oydu beni de; bağır çağır, belli et... Yutma, savaş yeter... Uyma, uzlaşma... Nereye gitsem bulur beni de; kişi olgu fark etmez, ki...

Şarkıların: Anasını ağlattın deseler yeridir; özdemir erdoğan emniyi, unutursan olmazdı... Saygılı olmak gerek, iyiTanıyacağın kim varsa; öz güvenli olup, her şeyin üstesinden gelebileceğine ınan... Kişileri dışlama; geçer diye geçiştirme, hayat bu belli olmaz da!... Ben: Bir tek şuna tutunup; yasayabilirin diyenlerden oldum da, ne oldu? Çayeline kadar yolum var, sanki... Ne uzadın ne kısaldım, hayatı deyim gibi yaşıyorum... Diyeceğim şu ki: Gribin alırsın geçer ya; bazı kronik ağrılar, bazı olaylarda kişilerde öyledir...