Kader Kötü Değil Mi

Yüzsüz der hayat insana; üstün gelmeye çalışır der hayat insana, zararına bakmaz der hayat insana!... Beşik der hayat dünyaya; ejder hayat dünyaya, şekil şart der hayat dünyaya!... yakın ol der hayat insana, üzme beni der hayat insana!... Zincirleme beni der hayat insana; altı üstü der hayat insana, limit sorar hayat der dünya insana!... Tabip der hayat insana; irtica et der hayat insana,

saklanma der hayat insana!... Artı bir de insan hayata; rest çek der hayat insana, fark et der hayat insana!... Eden bulur der hayat insana; Talha der hayat insana, Alış bana der hayat insana; Leyla olma der hayat insana, sarılma bana der hayat insana!... İlgi alaka der hayat insana; mest ol der hayat insana, itme beni der hayat insana!... Tarumar olma der hayat insana;

Anlatacak çok şeyin var der hayat insana; nefes aldığı için şanslıdır insan der hayat dünyaya, kader oynatır insanı der hayat dünyaya!... Alınabilecek misin der hayat insana; Ince ipte kalın yürek ağır basar, niyetim ne bilemezsin de sanki!... Ben yok olmuşum andan kayıp gitmişim; anladım de soru sorma diyen hocalar gibisin, nispet yapar gibi her şey!... Deme dene istekli ol; yaşamaya yetişmeye yeter,

başla hayata der dünya insana, anlatıcı yazar der insan hayata!... Şöyle dur der hayat insana; ışık saçıyor kelimelerle de insan hayata, mısralar seni anlatıyor de insan hayata!... Islık çal der hayat insana; nazım söyle de insan hayata, başlangıç yap der hayat insana!... Eller görsün acını de insan hayata; Leyla ol der hayat insana, alemsin de insan hayata!... Söz et der hayat; yazar duysun ister ızdırap son bulur böylelikle de insan hayata ki, yazarım iyiki yazmış bende okumuştum yazarın iyi ki var sağ olsun var olsun!... Yazmaya yaşamaya yaşatmaya devam etsin ki bizde okuyalım devam edelim;

Bilek güreşinde galip gelmektir hayatta; kalma mücadelesi incele hayatı der dünya döngüsü, giden kalan mücadelesi neden!... Ezici güçtür galiba; ölüm zannetme ki yaşıyorum sadece, alışıyorum endişe etme an seni korur!... O halde niyetim ölümleri göstermek; ona göre hareket etmekti, benliğim neden ben yalnız kalıyorum diyebilmekti!... İncitme gidenleri desende; şükranlarımı sunuyorum belki, limanda yalnız kaldım sustum!... İnsanoğlunun alışırım belki; rest çektim hayata, sükun eder otururum sadece!... Tebessüm ederim ancak; evim neresi diye sormadan, vicdan harekete geçer!...

yetiştirme mühim yani bunu bil!... Nesli bitecek korkum yok artık; insanlık bitmiş sonuçta, elim elinden üstün diyemez kimse sanıyorum ki!... Doğruyu buldu kişi; limit sorgulaması nedendir ki, ineceğin yer burada dersem!...Hınç değil hayattır bu; anlattım bir şeyler gerçek bugünü anlatır ancak, nehirler doldu taştı yüreğim kabardı!... Şu günler anca böyle bitti; yazarına teşekkür amaçlıdır ki, biraz ruhunu üzen gibi olsa da!... İyi ki tanımışım onu; sağ olsun var olsun yazarın, bu da deneme olsun mektubun ucu yanık kalsın!...