Bir mermi…ve ruhta çöküşler.Bir sarı lale? Anlamı derindir.Her satır,iyileştirebilir… Ruh ikizi denen,bir saçmalıktan ibarettir.Ruhlar aynı olacaksa bedenler niye?Bir ruhu anlamlandırabiliyor isen sevmişsindir.Oysa ki sadece sevmek değildir ki konu. Bir gece o dört duvar arasında anlarsın ki duvarlar bile anlamlı.Yalnızlık değildir bu.Yalnızlık,çevrende kimsenin olmaması değil,düşlediğin kişinin yanında olmamasıdır. Hasret de çaresizliğin kralıdır.Öyle ki bazen ölüm,çaresizliğe eş değerdir.Ruhunuzdan parçalar bulabilirsiniz bir cümlede... Bazen müzik,can evimiz olabilirdi ve güzel başlangıçlar doğururdu... Efsun girdiği yeni aileye alışmaya başlamıştır lakin bazı şeyler patlak verir.O aileye gelmesi bir dönüm noktasıdır hayatında..Ve yıllar sonra acısını tamamlayan biriyle denk düşer...

İnsanın sözlü olarak duygularını ifade edebilmesi cesaret göstergesidir.Fakat şiir öyle bir nimettir ki yazılana… Bir şiiri açıp öylesine okuyamazsın.Hak etmemiş olursun. İlham gelmeden “yazmak” için şiir de yazamazsın. Bazı geceler gelir ve dikilir karşına tüm duygularını yüzüne vurarak.İşte o zaman kendine sığamaz insan… Bir kaç satıra döker hislerini… Ve hüzünlendiğinde satırlarımla kendini avutabilir,sevdalıysan bu olgu üzerine görüşlerimi soyutlaştırdığım kelimelerimde duygulanabilirsin. Ve bazen hayat değil,içindekiler zordur…

Deneme mi dersin hayata? Benimki bir cümle ile değil,birçok cümle ile anlatır hayatı,duyguları... Çok konuşmam da aslında...Ama bazen de hiç konuşmam. Kelimeler brbirine sarılır ve o zaman belki kendi ruhun rastlarsın burada. Umarım okuduğunda buruk bir gülümseme oluşur dudaklarında...