Lotus gibi

Lotus Gibi

Çamurun içinden doğar bazı güzellikler,

En karanlık sularda açar en temiz çiçekler.

Toz konsa da yaprağına,

Sallanır hafifçe, silker yükünü,

Temiz kalmak onun doğasında vardır çünkü.

Bataklık kaderse insana,

Yine de çiçek olmalı zamanla.

Kirli eller değse de yüreğine,

Parlak kalmalı özün derinliğinde.

Bazen karanlık büyütür insanı,

Acı öğretir sessizce anlamayı.

Yıkımla güçlenir,

Sabrıyla serpilir,

Kırılmadan dimdik yürümeyi öğrenir.

Bataklık seni çekse de aşağı,

Kök sal derine, göğe uzan korkma.

Çünkü temizlik,

Beyaz bir mendil değil yalnızca;

Zorun içindeki doğru seçimdir aslında.