78. Bölüm

47.Bölüm(SEZON FİNALİ)

Esmer 💐🤍
karanlikgece_01

Hayat bitmeyen bi yokuşmuş , sen gittikçe dikleşir yürümeyi zorlaştırırmış .Ama ben asla yürümekten vazgeçmedim, geçmeyeceğim de hayat ne kadar zorsa bende bi o kadar inatçıym yürüdüğüm yol ne kadar uzunsa ben de okadar yürümeye aşık olacağım yol beni değil ben yolu bittireceğim .Hayat bir yokuş yürüyebilen geçer ama yürürmekten vazgeçenler kaybeder .Yol ne kadar uzun olursa olsun yürümekten asla vazgeçme .Hayat vazgecenlerin kaybettiği bir düzendir.Düzenden değil kendi farkından ol çünkü hayat farklılıklarla güzel..........

 

Öncelikle merhabalar arkadaşlar nasılsınız inşallah iyisinizdir .Yeni bir bölümle karşınızdayım umarım beğenirsiniz.OYLAMAYI VE YORUM YAPMAYI UNUTMAYIN .OYLAR BİZİM İÇİN ÇOK ÖNEMLİ SİZLERDEN RİCAM O KÜÇÜK YILDIZA BASMANIZ . Yeni bölümde görüşmek üzere. Sağlıcakla kalın .

 

Zaman ilaçtır derlerdi bu nekadar doğru bilmiyorum, bu yaralar zamanla kapanırmıydı ondan da emin değilim . Bende açtığı yaraları ne kadar süre de kapatabilrdim ,ya abim onun alacağı yaralar nasıl iyleşip kapuk tutardı .Onda yaratacağı depremi de , yıkımın da farkındaydım ama ondan gerçekleri de saklayamazdım bunu ona yapazdım gerçekleri bilmeye hakkı vardı .Herşeyi anlatacaktım ama öndan önce yengemin nehirin kızı olduğunu nasıl öğrendiğini ve bunu ne zamandan beri bildiğini öğrenmeliydim .

 

Yengemin yanına gidiyordum ki abimin seslendiğini duydum .

"Ne oluyor asena ben hiç birşey anlamıyorum .Sen gelip çok önemli birşeyler anlatacağım diyorsun sonra yengem geliyor kızım burdaymış diyor .Artık neler olduğunu anlatacakmısn ? "

Anlatacağım abi ama önce yengemin yanına gitmem gerekiyor .Söz her şeyi anlatacağım dedikten sonra yanlarından ayrılarak . Nehir ve yengemin olduğu odaya gittim , yengem iki gçzü iki çeşme ağlıyordu .

 

"Ah benim güzel yavrum ne yapmışlar sana .Benim dokunmaya kıyamadığım saçlarına ,yüzüne ,o güzel gözlerine ne yapmışlar böyle "demişti yengem .

ben de artık daha fazla dayanamayıp göz yaşlarımın akmasına izin verdim . O sırada yengem beni görmüştü.

"Asena benim daha dokunamadığım kızımı ne hale getirmişler , ben bunca yıldır ona kavuşmanın hayalini kuraraken onu kaybetmek üzereyim "

 

hayır yenge ona bişey olmayacak buna izin vermeyeceğim ve sen de kızına kavuşacaksın ,hem bak o artık kimsesiz değil bi annesi var , bi abisi isterse ben ona kardeşte olurum .

 

"ah beni güzel kızm senin ne güzel bi kalbin var .Biliyorum sen ona çok güzel kardeş olucaksın ama be ona hiçbir zaman iyi bir anne olamadım .Karşısına çıkıp ben senin annenim bile diyemedim beni af etmeyecek hem de hiç.

 

Yengem senin bi suçun yok bunu neden yaptığının farkındayım üzme kendini bunların tek bi suçlusu var o da amcam .

Yenge sana bişey sorucam biliyorum yeri değil ama

"sor kızım "

nehirin kızın olduğunu nerden biliyorsun yada ne zamandan beri biliyorsun .

 

"Ben en başından beri kızımın çlmediğini biliyordum ama kımse bana inamıyordu .Defalarca hastaneye gittim , hastane kayıtlarını istedim aam o güne dair hiç bişey bulamadım kameraların arızalı olduğunu söyleyip her defasında beni eve yolluyorlardı ama taki elime gelen bi mektupa kadar "

 

mektup mu , ne mektubu yenge ? demiştim

 

"Ben bi gün yine tam hastaneye gitmek için evden çıkıyordum ki gözü yaşlı bi askeri kapıda görmenle neye uğradığımı şaşırdım ,başta amcana bişey oldu sandım ama o elini cebine koyarak bi mektup çıkardı ve bana verdi ne olduğunu sorduğum da ise bana verilmesi gereken bi emanet olduğunu ve bunu verecek olan arkadaşının şehit düştüğü için kendinin getirdiğini ve verdiği mektubu mutlaka okuman gerektiği ve cengizin bu mektuptan haberinin olamaması gerektiğini söyleyip gitmişti.Onun gitmesi üzerine içeriye girip mektubu açarak okumaya başladım, okuduklarım betnimden vurulmuşa çevirmişti beni ."

 

Ne yazıyordu mektupta yenge ?

 

"mektupta kızımın ölmediği amcanın sırf kız olduğu için bi askere vermiş ,askere ise bu çocuktan kurtul karımın bu bebekten haberi olmayacak götür öldür demiş .Ama asker vicdanlı çıkmış kızmı öldürmek yerine bi yetimhaneye bıraktığını ,arada kızımın ziyaretine gittiğini ve artık daha fazla dayanamadığı için ise bana bu gerçekleri yazdığı bi mektup yamış .Mektupta ne yazıyordu biliyormusun o asker şehit düşeceğini hissetmiş ve bu gerçeği benimde bilmem gerektiğine kanaat getirerek o mektubu yazmış ve o gün çıktıkları operasyonda da şehit düşüş."

 

Allah rahmet eylesin ,amcamdan vicdanlı çıkmış.

"asena kızım amcan demişken bu gün eve bi kargocu geldi bana bişey verdi amcanla ilgili ."

Ne geldi yenge önemli birşeymi ?

" Sanırım evet çünkü içinden bi not çıkttı artık kocanın gerçek yüzünü görmenin zamanı geldi gönderdiğim videoyu izle ve gerçekleri öğren. Yazıyordu ."

yenge gelen şey yanındamı .dediğimde yengem başını salmıstı

 

yengem çantasındaki fhlas çıkarak bana verdi .Ben salona doğru gidib bilgisayarımı çıkarıp elimdeki fhalas taktım .İçinde sadece bir vide vardı .Ben hızla abim ve yamanın yanında yerimi alıp videyu başlatım .Video başladığında amcamı gördüm karşısında ise bi adam vardı .Adam amcamın başına silah dayamıştı , Yengemde bizim yanımızan gelmişti videoyu görünce başta korksada video daki tarihle rahatlamıştı.

 

amcam konuşmaya başlamıştı.

 

"Ben cengiz Bozkurt bu anlatacaklarım bir itiraftır .Ben bu gün abimi,yengemi ve abibim en yakın olan arkadışı süleyman ve eşinin infazını verdim .Onlarınçlümü doğal değil tamamen benim tarafımdan planlanan bişeydi .Abim görevdeyken adamlarımızdan biri kendini patlatarak onu öldürecekti .aslında hesapta yengem yoktu ama onunda aradan çıkması iyi oldu .Süleymana gelicek olursak onunda arabasının frenleriye oynadık . Süleyman da trafik kazasında ölmüştü ama deediğim gibi ne abimler nede süleymanların ölümü doğal değil hepsi planlı .Onaları ben öldürdüm bundan asla pişman değilim onlar benim yolumda birer engeldi ve ben o taşlardan kurtuldum."

demişti amcam ve video burda son bulmuştu .Başımı abimin olduğu yere çevirdim ama çevirmez olaydım sinirden kıpkırmızı olmuştu pimi çekilmiş bir bomba gibiydi her an patlamaya hazır ......

Bölüm : 02.12.2024 00:21 tarihinde eklendi
Okur Yorumları Yorum Ekle
Hikayeyi Paylaş
Loading...