İntikam istiyordum. Adalet istiyordum. Geçen 10 yılımın hesabını istiyordum. Ailemin kanını akıtan o katillerin yok olmasını istiyordum. Hayatım ben daha 12 yaşındayken benden çalınmıştı. Bir gecede yok olan huzurlu yuvam içimde olmayacak bir yangın başlatmıştı. O yangın her gün daha çok harlanıyordu ve benimle beraber etrafımdaki herkesi yakıyordu. Ben Lalin. Ailesi için adalet arayan, küçüklüğü çalınmış ve erken büyümeye mahkum bırakılmış o çocuk. Eğlence adında yapılan bir katliamla kimsesiz bırakılmış binlerce çocuktan birisi. Hepimiz adalet arıyorduk ve ne olursa olsun o adaleti sağlayacaktık. "İçini yakan o yangın bir gün sevdiğin herkesi de seninle beraber yakmaya başlayacak fötr şapkalı kız" JOKER.

“Bilmediğim bir şeyin içerisindeyim ve ne yapacağım bilmiyorum?” dedim. “Bu bir oyun ama arkanda biz varız.” “Bu ne biçim bir oyun?” dedim sesim ağlamaklı çıkarken. Alpay bana daha çok yaklaştı ve kulağıma eğildi. “Bu bir oyun ve sen merkezdesin. Yalanlar ve gerçekler var. Herkes yalanlara koşarken biz gerçekleri seçtik. Biz aynı taraftayız, seni ve kardeşini koruyacağıma söz veriyorum Aksel.” dedi. O an ona inanmak belki de güvenmek istedim. Zorla dahil edildiğim bu oyunda ne olacağını bilmediğim bir şeydeydim ve sonu belli değildi. O an bu yabancı adama güvenmek belki de sığınmak istedim. Doğdum. Yaşadım. Aile kurdum. Acı çektim ve kaybettim. Bana biçilen son her zaman buydu. Ve her zaman kurduğum ailemi kaybetmekle cezalandırılıyordum.