20. Bölüm

Resimde ben vardım sağımda bir kadın ve bir adam vardı solumda ise benim yaşlarımda bir kız,ateş ve bir adam vardı kızın üstünde hemşire kıyafeti vardı saçları sarı gözleri maviydi diğer adamın ise üstünde doktor kıyafeti vardı boyu Ateşin boyundan daha uzundu gözleri kahverengiydi baya karizmatik ve yakışıklı biriydi.3

Fotoğraf güzeldi fakat ben hiç böyle bir fotoğraf çekmemiştim ve bu insanları tanımıyordum iyice korkmaya başlamıştım gözlerimi fotoğrafta gezdirirken alt tarafta bir şey yazdığını gördüm yaklaştığımda İrem kaya, ailesi ve arkadaşlarından hatıra gördüğüm isimle anılar gözümün önünden geçmişti.

Ateşle galata kulesine gideceğimiz gün bana "iremcim" demişti sadece o da değildi annem ve babamda arada irem diyorlardı geçenki oyunda Sinem, İrem kaya diye bir hastanın olduğunu ve hafıza kaybı yaşadığını söylemişti resimdeki muhtemelen oydu yani ben.

Sabahı zar zor ettikten sonra yataktan kalktım ve kıyafetimi giydim evden sesizce çıkıp hastanenin yolunu tuttum.Hastaneye geldiğimde arabadan indim ve içeri geçtim beni tanıyanlar selam veriyor bende karşılık veriyordum.

Odama geldiğimde kıyafetlerimi çıkardım ve hastane kıyafetlerini giydim ve acile indim Sinem yanıma geldiğinde vakaları anlatmaya başladı fakat ben onu dinlemiyordum aklım sürekli İrem kayanın yani benim hiç hatırlamadığım ama yazdığım günlüğümde Sinemin benim hemşirem olduğu ve ateşe aşık olduğuna gidiyordu "Senaa"sinemin sesiyle kendime gelip "efendim"dedim tek kaşını kaldırıp "iyimisin"dedi başımı salladım ve vakayı anlatmasını söyledim.

Başım yorgunluktan patlamak,gözlerim ise yerinden çıkmak üzereydi, saate baktığımda gece 2 olduğunu gördüm bugün mesaim vardı ve ben mesai günlerini hiç sevmezdim.

Sedyeye yaslanıp biraz dinlenmeye karar verdim aradan 1 saat geçmiş ve acil biraz azalmıştı,gözlerimi kapatır kapatmaz bir hemşire "Senaa hocam Sena hocam"diye yanıma geldi ilkilerek "nolduu"dedim nefes nefese kalmıştı "bir yaralı geldi çok kan kaybediyor"dedi hızla ayağa kalkıp koşmaya başladım.

"Burası"dedi hemşire durup hızla perdeyi çektim, sedyedeki adama baktığımda gördüğüm kişiyle öylece kala kalmıştım etraftaki hemşireler bana sesleniyorum fakat ben cevap veremiyordum.3

Arkadaşlar kusura bakmayın yazılar kendiliğinden silinmiş ve bende daha yeni gördüm.

Evet İremde kendine azcık gelmeye başladığına göre artık ortalığı karıştırabiliriz hehe🙊

Oy kullanmayı ve yorum yapmayı unutmayın bayyyss💜👋