Oy 25 yorum 105
"Sen kimsin Sinem" bu söz kafamda sürekli dolanıyor içimin dahada alevlenmesini sağlıyordu."Ben kimmiyim bunu çok mu merak ediyorsun" dedim alaylı ses tonumla.Ateş başını olumlu şekilde salladı. "Ben kimim biliyor musun BEN o yetimhanede hiç düşünmeden bırakıp gittiğin kızım" dedim tabi Ateş ne dediğimi anlamamıştı. Anlamasınıda beklemezdim. "Hatırlamıyorsun demi" dedim cılız çıkan sesimle. Ateş başını sallamıştı. "Hatırlatayım o zaman" dedim ve Ateşin etrafında küçük adımlarla yürümeye başladım.
Martis yetimhanesinde sıradan bir günbi. Yemekhaneden çıkan küçük kız kendini bahçeye atmış bahçede olan banklardan birine oturmuştu.
küçük kız havanın güzelliğiyle gözlerini kapatmıştı."ooo küçük bücürde burdaymış" duyduğu sesle gözlerini açan küçük kız karşısında hiç görmek istemediği 3 yüzle karşılaştı."Ne var Aras ve onun tayfası" dedi Sinem banktan kalkıp onların karşısına geçti. "Hiçç öyle canımız sıkıldı" dedi Aras."Sizde Sineme mi bulaşalım dediğiniz" diyip göz devirdi. Aras yapay bir şaşkınlıkla "oha onun aynısını dedik nasıl bildin bak doğruyu söyle perimisin yoksa" dedi sonra ise gülmeye başladı."öff gidin başımdan mal mısınız nesiniz" dedi Sinem sinirle. "Bana bak kızım bize küfür edemezsin" dedi Aras gözlerini Sineme dikerek. Sinem arasın ona böyle bakmasından korkmuş fakat belli etmemişti."zaten kızsın diye bir şey yapmıyorum"diyerek sözlerine devam etti Aras
"Allah rızası için bir söyle kız olmasa napıcaksın sağdan gelen sesle herkez o tarafa dönmüştü. Karşılarında Ateşi görmeyi beklemiyorlardı. "yapacaklarım bende kalsın ateş"dedi Aras.Ateş alayla sırıtıp "ama olmazki böyle ben çok merak ettim"dedi ve Arasa doğru yürüdü. En sonunda karşısında durdu."yaa üzülme ben sana sonra göstererek anlatıcam"dedi. Oda aynı şekilde sırıtıyordu. Birbirine gireceklerini anlayan Sinem hızla Ateşin yanına gitti ve "boşver bulaşma"dedi.Ateş ilk önce Sineme dönüp bir kaç saniye baktı ardından Arasa döndü ve bir şey demeden yürümeye başladı.Sinemde arkasından ona yetişmeye çalışıyordu.
"Ayhh yeterr ben yoruldum"dedi yorulan Sinem.Arkasını dönmeden konuştu Ateş."gelme peşimden ozaman"dedi.Daha sonra ağzında birşeyeler söyledi. Dayanamayan Sinem Ateşin kolundan tutup onunda durmasını sağladı."Bir şey diyecem"dedi.Ateş umursamazca "söyle" dedi.Sinem tebessüm edip konuştu "Teşekkür ederim sen olmasaydın kötü bir şey yapabilirlerdi" dedi.Ateş Sineme boş gözlerle bakıp cevap verdi "tamam bir şey değil hadi selametle"dedi ve yürümeye başladı. Ateşin bu hareketine şaşıran Sinem Ateşin arkasından söylenerek yürüyordu.
" 10 gün koskoca 10 gün peşinden koştum.Sen hiç bir zaman umursamadın sonra ben umudumu kaybettiğim gelip benle konuşmaya başladın.Kimbilir belki bana acımıştın."dedim ve Ateşe döndüm.Ateş öylece olduğu yerde durmuş yere bakıyordu.Gözleri dolmuştu.Anlattıklarım aklına gelmişti galiba.Gözlerimi Ateşten çekip konuşmaya devam ettim."Sonra ben ikimizin çok iyi arkadaş olduğumuzu düşündüm.Hatta biliyor musun ben senden hoşlanıyordum" dedim ve Ateşe baktım oda bana bakıyordu.Gözlerinde anlamadığım bir duygu belirmişti.Gözlerini kaçıran ilk ben olmuştum. "İyi bir arkadaş olduğumuzu düşünüyordum taki o güne kadar"dedim ve olduğum yerde durdum.-Aklıma gelenlerle gözlerim tekrar dolmuştu-
"O gün ikimizde ceza almıştık.Seni bir odaya beni bir odaya kapatmışlardı.2 gün yemek yememiştim su içmemiştim halden düşmüştüm.Bir yandan kendimi bir yandan seni düşünüyordum.3. gün müdür gelmişti elinde bir tepside yemek vardı çok aç olduğum için hemen yemeye başlamıştım.Yemek bittikten sonrada seni sormuştum.Müdür gülmüştü "sen hala onu düşünüyorsun ama o çoktan yeni hayatına geçiş yaptı"demişti ilk önce algılayamamıştım daha sonra ne demek istediğini anlamıştım." Artık dayanamamış yere oturmuştum dizlerimde kendime çekmiş sözlerime devam etmiştim."Gözlerimden yaş akmamıştı fakat içim kan ağlıyordu neden dedim neden herkez beni bırakıp gidiyor.Ben kötü birimiyim.Kötü birisiysem neden yaşıyorum öleyim daha iyi.Ben bunu dediğimde daha 9 yaşındaydım. Ve bana bunu siz dedirtirmiştiniz.Bana bu sözü yaşadıklarım söyletmişti."dedim. Sözlerim içimin dahada yanmasına sebep oluyordu.Nefes alıyordum fakat bir ölüden farksızdım.Kendimi toplamalıyımdım bugün bütün gerçekler ortaya çıkmalıydı.
Derin bir nefes alıp devam ettim."Müdür odadan çıktıktan sonra bağırarak ağlamaya başlamıştım. Delicesine haykırıyordum.Fakat kimse sesimi duymuyordu.Haykırmaktan sesim kısılmıştı artık hiç bir şey yapmıyordum.Bedenim yorgundu ruhum bitkindi.Aradan saatler geçmişti ben ise sadece duvara bakıyordum.
Sabah olduğunda müdür tekrar gelmişti benle konuşmaya çalışıyordu fakat ben hiç konuşmuyordum.Müdür çıkarken bana dönüp konuşmuştu "Seni evlatlık edinmek isteyen bir aile var üstünü başını düzelt kendine gel sakın o Ateşi düşünme çünkü o seni düşünmedi."demişti o cümle sürekli aklımda dönüyordu.Artık kararımı vermiştim o aileyle gidicektim son kes ağladım içimi döktüm.Sonra müdür beni odadan çıkarmıştı üstüme temiz elbiseler vermişti sırf koruyucu ailem beni güzel görsün diye." anlatırken o anları tekrar yaşıyormuş gibiydim o anlardaki çaresizliğimi korkumu hüznümü tekrar hissediyordum.Yan tarafa döndüğümde Ateşinde benim gibi oturduğunu gördüm.Gözünü yere dikmişti.Bir dakka ağlıyor muydu o evet evet Ateş Arslan ağlıyordu.Ağlama demek istedim ağlama ben senin yerinede ağlarım demek istedim ama diyemedim. Sözlerimi acılarım gibi içime döktüm.Derin bir nefes alıp ayağa kalktım Ateşte benimle birlikte kalkmıştı.Tam karşımdaydı gözleri gözlerime bakıyordu fakat gönlü gönlüme bakmıyordu.Onun gönlü başkasına bakıyordu onun kalbi başkası için atıyordu."SENDEN NEFRET EDİYORUM ATEŞ ARSLAN"dedim.Yalandı buna ne ben ne o nede bir başkası inanmıştı.Ama inanmak istiyordum onu sevmediğime onu kalbimden söküp attığıma inanmak istiyordum.
Evett bitti nasıl buldunuz?3
Sinemin yaşadıklarına kimler ağladı?
Diyer bölümde sizce neler olucak?4
Ateş Sinem çiftini seviyor musunuz?2
Sineme soru soracak olsaydınız ne sorarsınız?
Ateşe soru sorucak olsaydınız ne sorarsınız?4
HOŞ KALIN HOŞÇA KALIN KIR ÇİÇEKLERİMM
Okur Yorumları | Yorum Ekle |