Yetimhane
Karşısındaki yetimhaneye anlamaz gözlerle baktı küçük Ateş.Aklındaki bimbir soruyla amcasına döndü "neden buraya geldik?"diye sordu amcası onun boyuna gelebilmek için oturdu ve küçük Ateşin elini tuttu "Ateş biliyorsunki artık annenle baban yanımızda olamayacak"dedi amcası Ateşin yüzünde mimik dahi oynamadı sadece amcasına bakıyordu "bu nedenle seninde bir yerde kalman gerekiyor.Biliyorsun bizim aile biraz büyük anca kendimize yetiyoruz.Halanlarada söyledim onlarda birşeyler geveleyip seni istemediklerini söylediler.Diğer akrabalarında öyle dedi bende seni buraya getirmek zorunda kaldım.Ama inan bana burda sana çok güzel davranıcaklar.Bir sürü arkadaşta edinirsin"dedi amcası.Ateş bu söylenenlere bir tepki vermedi sadece başını salladı ardından arkasını dönüp yetimhaneye doğru ilerledi amcasıda onun arkasından.Amcasının kapıyı tıklatmasıyla içeri girdiler.İçerdeki kadın onları fark edince ayağa kalkmış amcasıyla el sıkışmıştı."hoş geldiniz Mehmet bey yeğniniz mi?"dedi kadın Mehmet bey başını salladı ve ateşe döndü "sen dışarı çık amcacım"dedi ateş ne kadar istemesede başını salladı ve dışarı çıktı.
Yetimhanenin arka bahçesine gelip yere oturdu küçük çocuk.Bir kaç günde neler yaşadığını düşünmeye başladı.Babasının ve annesinin ölümü,akrabalarının onu istememesi,amcasının onu yetimhaneye getirmesi,çocukların onunla dalga geçmesi ve daha bir sürü şey.
Ayaklarının yanında başka bir ayakkabı görmesiyle başını yukarı kaldırdı.Küçük çocuk karşısında duran küçük kıza ve elindeki mendile baktı."all"dedi küçük kız "gözlerini sil"diye devam etti sözüne.Küçük çocuk o zamana kadar ağladığının farkında bile değildi."Teşekkür ederim "diyip kızın elinden mendili aldı Ateş.Küçük kız tebessüm etmekle yetindi ve ateşin yanına oturdu."Neden ağlıyorsun?"diye sordu küçük kız masum bir şekilde.Ateş başını önüne eyip konuşmaya başladı.
"Annemi ve babamı bir kaç gün önce kaybettim"dedi ve durdu kelimeler boğazına diziliyor geride inmiyordu."Ailem ölünce akrabalarım kimde kalacak kavgası yapmaya başladı;Teyzem bizim ev çocuk dolu bakamayız dedi dayımlar bizim durumumuz yok bakamayız dedi halamlar bizim işimiz var bakamayız dediler anlayacağın herkez bir bahane uydurup beni başlarından savmaya çalıştı.Amcamda beni buraya getirdi"dedi sonlara doğru sesi titremişti küçük çocuğun.Yanındaki ağlama sesiyle soluna baktı Ateş.Gözleri kızarmış içli içli ağlayan kızı görmeyi beklemiyordu."Ağlama küçük kız"dedi ve mendilden bir tane çıkarıp ona verdi.Küçük kız minik elleriyle mendili aldı ve göz yaşlarını sildi."Sen neden burdasın?"diye sordu Ateş.Küçük kız ilk önce başını Ateşe çevirdi sonra ise önüne eydi."Babamı ve annemi hiç tanımadım.Küçük yaşımda beni buraya bırakmışlar"dedi. Konuşurken içli içli ağlıyordu .Ateş küçük kızı nasıl sakinleştireceğini düşünmüş en sonunda ona soru sormaya karar vermişti."Adın ne?"dedi küçük kız başını Ateşe çevirip "Sinem"dedi ardından ekledi "senin?"diye sodiy.Ateşte onun gibi başını ona çevirdi "Ateş"dedi Sinem gülümseyip "Memnun oldum Ateş"dedi Ateşte onun gibi gülümseyip "Bende,bende memnun oldum küçük kız"
Selaaam canlar napıyosunuz gününüz nasıl geçiyor?
Bölüm hakkında düşünceleriniz?
| Okur Yorumları | Yorum Ekle |
