Doğru Kişi

...

Bir hikâye yazdım bize,

Bana göre mutlu bir sondu.

Bir hikâye yazdın bize,

Sana göre bu mutluluk sondu.

...

"Anne ne demek taşınıyoruz daha son sınıf değilim son haftalar okulumun bari okulum bitsin öyle!"

"Olmaz mecburuz!"diyip eşyalarımı poşete diziyordu annem.

Son ders apar topar eve gitmiştim annem öğretmeni aramış izin almıştı eve gitmem için eve geldiğimdeyse annem bir sürü valizle birlikte durup acele etmemi gideceğimizi söylüyordu.

Gözlerim ağlamaktan şişecekti sinirden patlayarak "Ne demek mecburuz kaç yıldır yaşıyoruz burada ne değişti?"

Annem yüzüme baktığında acele etmesinden dolayı çatılan kaşlarını düzeltti yumuşayarak ellerini omzuma koydu"Babanın çok borcu var eğer gitmezsek peşimize düşerler!"

"Kimlere borcu var?"dediğimde bir araba sesi duydum.

"Araba geldi şu iki valizi de sen getir acele et"diyip dışarı çıktı.

Baktı yerimde duruyorum kolumu sıkarak arabaya sürükledi arabaya bindiğimizde şoförün yanında duran babama kötü kötü baktım onun yüzünden sevgilimden de ayrı kalacaktım.

"Ben şimdi ne yapacağım"diyerek sesli sesli düşündüm.

Annem de cevap verdi"Neyi ne yapacaksın sanırsın dünya kadar arkadaşın vardı gittiğimiz yerde daha güzel şeyler olacak söz veriyorum kızım"dedi.

Annemin kulağına yaklaşıp bunca zaman sakladığım kişiyi Melih'i söyledim"Ama sevgilim,Melih'i bir daha göremeyeceğim"diyince gözleri açıldı.

"Bunca zamandır sevgilin mi vardı"dedi.

"Birkaç gündür aslında"dedim sessizce.

Annemde camdan dışarı bakıp artık bana cevap vermemeyi seçti.

Elime cep telefonumu alıp Melih'e veda etmem gerektiğini düşündüm.

Klavyeye dokunan parmaklarım titriyordu Melih'in numarasını bulup yazmaya başladım.

Siz:Sana veda edemeden gidiyorum bu şehirden ani bir şekilde taşınmamız gerekti eve gelince haberim oldu artık görüşemeyeceğiz ben çok üzgünüm sensiz ne yapacağımı bilmiyorum.

...

yazıyor...

Sevgilim: Sonsuza kadar görüşmeyecekmişiz gibi konuşuyorsun üniversiteye kadar uzak mesafe sürdürürüz ilişkimizi senin olduğun şehre gelirim nereye taşınıyorsunuz bu arada?

Anneme baktım nereye gittiğimiz bilmediğim için sadece "Anne yurtdışına çıkmıyoruz değil mi ?"diye sordum.

Annemse üzgün bir sesle"Hayır çıkıyoruz Almanya'ya gidiyoruz"diyince beni ağlama tuttu tekrardan.

Siz: Almanya'ya gidiyoruz Melih bir daha görüşmeyeceğiz bence burada bitsin.

Melih: Sırf uzakta olacaksın diye beni terk mi ediyorsun cidden mi bu kadar mı sevgin?

Siz:Ben artık geri gelemem beni beklemeni istemiyorum önünde daha çok güzel seneler olacak belki doğru kişi bile değilimdir lütfen beni anla.

Annem başımı göğsüne koyup yasladı "Ağlama güzel kızım geri döneceğiz bir gün"

"Ama ne zaman anne"diye sitem ettim.

Annemse sadece sustu...

...

Kaderde varsa her zaman karşılaşırsın sevdiğinle

Ama eğer yoksa aynı mahallede bile olsan göremezsin ya öyle bir şey...

Yeni bölüm de görüşürüz 💐

Oy ve yorumlarınızı bekliyorum 🥺🥺💐💐💐