Hissediyor Musun?

...

Hislerimiz bile bize düşman

Birbirimize ne zararımız var,

Ne de yararımız...

Pişmanız ikimiz de ne yaşanmışsa

Olmamış gibi davranıyoruz

Olmasını isteyen de bizdik bir zamanlar...

...

Sabah erkenden kalkmış formamı giyip kahvaltı bile etmeden otobüse binip okula gitmiştim.

Okul'un merdivenlerinden birer birer çıkarken dengemi kaybedip arkaya doğru sendeledim düşeceğimi umarak gözlerimi kapattım görmek istemiyordum düştüğümü ama bir anda belime sarılmış eller hissettim kim olduğuna bakmak için gözlerimi açtım hafifçe bana bakarak gülümseyen uzun boylu bir çocuk vardı yüzünü yüzüme eğmiş bana bakıyordu bense kim olduğunu çıkarmak yerine artık dengemi sağlamamın gerektiğini fark ederek hemen kendime çekidüzen vererek ela gözleri olan çocuğun gözlerinden gözlerimi kaçırıp merdivenin üst basamağına çıktım arkamı dönmüş tam gidiyordum ki çocuk "Teşekkür etmeyecek misin?"diye sordu.

Ben ise yanaklarım kızarmış bir şekilde utanarak arkamı döndüm gözlerine bakmamaya çalışarak "Teşekkür ederim"diyip yine tam gidecekken konuştu"Adın ne senin 10.sınıf mısın?"dedi.

Bu sefer arkamı dönmedim çocuğun benim kaçıncı sınıf olduğumu bilmemesine şaşırmadım ama onun 12.sınıftan olduğunu siyah kıyafetine ve siyah pantolonunu bakarak anlamıştım zaten benim kim olduğumu da bilmesine gerek yoktu.

Sınıfa girip çantamı yerine bıraktım hemen, arkamdan hızlı adımlarla Melih gelmişti, yüzünde meraklı bir ifade vardı direkt bana bakıyordu "Günaydın"dedi çantasını yanıma bırakarak.

Ben de gülümseyerek"Günaydın"dedim.

Melih daha sonra ağzını açıp bir şey daha diyecekti ama nedense vazgeçmişti.

Ben de ilk dersin olan kitabını çıkarıp hangi sayfada kaldığımıza bakıp içimden tekrar yaptım.

Sınıf'ın kapısı açıktı ve adım sesleri geliyordu, herhalde başka öğrenciler geliyordu ,dikkatimi kitaba verdim tekrar, önümde bir hareketlenme olmuştu kitabıma doğruldu hareketlenmeye sebep olan kişinin elleri bu eller bana tanıdık gelince kafamı kaldırıp kim olduğuna bakınca burun buruna geldim o kişiyle, bu kişi beni düşmekten kurtaran çocuğun ta kendisiydi, ela gözleriyle göz göze geldim yutkunma ihtiyacı hissettim, karşımdaki çocuk da nefes alıp biraz uzaklaştı sonra konuşmaya başladı "Demek 11.sınıfsın"dedi etrafına bakarak sınıfımı incelemeye başladı.

Ben de artık kaçamayacağımı fark ederek "Evet 11.sınıfım merakını giderdin mi?"diye sordum.

Oysa omuz silkmekle yetindi"Adını ve numaranı da öğrensem aslında merakımı giderebilirim"diyip dudaklarını yukarı doğru kıvırarak gülümsedi.

"Adım Ela peki ya senin adın ne?"onun cevap vermesine gerek duymadan "Sapık olabilir mi?"diye sordum.

Ellerini havaya kaldırıp "Teslim oluyorum size ilk görüşte bir şeyler hissetmiş olmam sapıklıksa evet sapığım"diyip gözlerini kapattı sonra da "Vurun beni"diyip bir gözünü açıp tepkime baktı ciddi kalmaya çalışsam da kendimi tutamayıp kahkaha attım o da gülümsedi.Sonra bu andan faydalanmak isteyip "Tamam şimdi numaranı alabilir miyim?"diyince bu sefer Melih araya girip "Kız istemiyor neyini anlamıyorsun?"diye sordu kaşlarını çatarak o an Melih'in varlığını hatırlayıp nedensizce utandım gülüşümü yüzümden atıp ciddi olmaya çalıştım tekrar, gözlerim Melih'in ellerine kaydı Melih'in elinde bir kalem vardı kırılmasına ramak kalmıştı parmakları beyazlamıştı neye sinirlendiğini merak etsem de konuşamadım o an çocuk kendini tanıttı "Ben Kayra Ela'nın gelecekteki sevgilisiyim peki ya sen kimsin?"diye sordu bir elini Melih'e doğrultmuştu el sıkışmak için o an tekrar gülesim geldi bu çocuk çok komikti.

Melih gülmemem için bana kaşlarını çatarak baksa da tekrar çocuğa dönüp "Belan olmamı istemiyorsan git buradan ve arkadaşımı rahat bırak"dedi.

Kayra'nın yüzü asıldı ve bana döndü yüzü"Seni rahatsız ettiysem kusura bakma sadece tanışmak için şakalaşıyordum seninle"diyice kendimi suçlu hissederek "Sorun yok "dedim gülümseyerek.

O da tekrar gülümsedi "O zaman bari teneffüste kantinde sana bir kahve ısmarlayabilir miyim?"dedi.

Sabah kahvaltı etmediğim aklıma gelince"Olur sabah kahvaltı yapmamıştım zaten kantine ineceğim ilk teneffüste"dedim.

O da "Tamam o zaman görüşürüz "diyerek gülümsedi bana, sonra Melih'in çatık kaşlarına bakarak sırıtarak sınıftan çıktı.

Ben de tekrar kitabıma baktığımda bir kalemin kırılma sesini duymamla Melih'e baktım.

"İyi misin ne oldu?"diyip elini tuttum eline bir şey olmuş mu diye baktım Melih de elini elimden çekerek "Bir şey olmadı "diyip başka yöne baktı.

"Yalan söyleyemiyorsun"diyip onunla göz göze gelmek için o nereye dönüyorsa o tarafa baktım en sonunda kaçmaktan sıkılıp gözlerime kenetledi koyu kahverengi gözlerini"Sabah o çocuk seni düşmekten kurtardığında gördüm sizi"dedi.

"Eee ne olmuş "dedim merakla.

O da gözlerini gözlerimden kaçırıp "Yanakların kızarmıştı"dedi.

O an aklıma gelince Kayra'nın da fark etmemesini umdum Melih bile görmüştü beni utanç içinde, boğazımı temizleyerek"Ne var ki bunda?"diye sordum elime bir kalem alarak oynadım o da sessizce "Neyse boşver"dedi.

Ben de sinirlenerek "Ne boşveri?"dedim.

O da sonunda dayanamayıp yüzüme baktı "Murat'ın yanında bile yanaklarının kızardığına şahit olmamıştım o yüzden şaşırdım işte"dedi.

Bir iki haftadan fazla olmuştu Murat konusu kapandı sanıyordum herkeste ama Melih bu konuyu açınca içim biraz acıdı "Ne demek istediğini şimdi anladım o çocuğa karşı bir şeyler hissettiğimi mi ima ediyorsun?"dedim.

"Hissediyor musun?"diyince sinirden güldüm"Daha bugün karşılaştığım birine karşı nasıl bir şeyler hissedebilirim?"diyerek kaşlarımı çatarak Melih'e baktım o da "Ama o hissetmiş"dedi sesi biraz kısık çıkmıştı.

"Hissetmişmiş neyse ne konuyu kapatalım"dedim o an zil çalmasıyla rahat bir nefes aldım sınıfın dolduğunu yeni fark etmiştim.

İngilizce öğretmeni sınıfa girdi Melih sessiz bir şekilde "Ela- dediğinde onun sözünü keserek "Sus hoca geldi"diyip kitabıma baktım o an aklımda Melih'in Murattan bahsedişi vardı...

...

Neler oluyor burada?

Oy ve yorumlarınızı bekliyorum sevgili okurlarım 💗 💗

Yeni karakter kilidi açıldı

Kayra'yı sevdiniz mi?