#ellerin değdi #

Günışığı: Mertaaaannnnnnnn(7.30)

Günışığı: Günaydiggggnnnnn(7.30)

Günışığı: lan uyansanaaaa(7.40)

Mertan bana yazana kadar ben restorana gelmiştim bile neden cevap vermiyordu ki hala uyuyordu sanırım. Restoran açıktı girdim içeri bir baktım kontrol ettim ama yoktu sadece bir kaç çalışan vardı. Kadının birisi bana bakıyordu bu saat'de burda görünce normal tabi yanıma gelip,

"Buyurun birine mi bakmıştınız" dedi garson olduğu için müşteriye davranır gibi davranıyordu

"Ben Mertan'ın arkadaşıyım kendisi nerede biliyor musun abla"

"Hayır canım bilmiyorum, sanırım evde olabilir bu saatlerde gelmez Mertan Bey"

Bey mi? Mertan beyse biz köle miyiz yahu neyse.

"Tamam teşekkür ederim" diyip çıktım dışarıya

Arayacaktım son çare numarasını girip arama tuşuna basarak aradım Mertan Beyi sjakakaja

Çalıyor

Çalıyor

Çalıyor

"kuluçkaya mı yattın oğlum açsana"

Çalıyor

Calıyorrrrr.......

"Açmıyor yahu"

Onu dert edinmeyi bırakıp yolda yürümeye karar verdim tabi içimden Mertana yağdırarak.

"Gerizekalı Mertan",

"Aptal öküz",

"Saksı duvarı",

"Maymun goril",

"Fil tavuzu",

"Demir direk", dediğim anda yerde motor kazası gördüm yani birisi yerde yatmış duruyordu belki de ölmüştü bilmiyorum sakince oraya yaklaşarak gittim. Motor çok tanıdık geliyordu ama orada yatan bedeni görünce hiç birşey düşünemedim o an sonra saçını gördüm o kaslı yüzünü erkek ti bu ama bu "Mertan"

"Mertan uyan ne oldu aç gözünü"

İyice salladım yüzüne hafif tokat attım uyanması için su şişesi vardı şu döktüm yüzüne dökmek ne kelime boca ettim suratına ama uyanmadı

Kan da yoktu hiç bir yerinde ama uyanmıyordu sonra nabzını kontrol ettim sakince "ölmesin , sakın ölmüş olma lütfen" diyerek bileğine baktım diğer elimle eline dokundum sonra eli kıpırdadı aniden gözünü açtı uyanmıştı

"Allah'ım çok şükür", Mertan iyi misin?"

"Hare , sen ne işin var" dedi zar zor. Sonra gözleri ellerini tuttuğum elime kaydı.

"Mertan hastaneye gidiyoruz kalk hadi"

"Hare ellerin değdi" dedi cılız sesi ile sonra tekrar konuştu "ilk defa" dedi.

"Sen nasıl konuşabiliyor sun, Mertan sen nasıl ya?"

Bir süre yüzüme bakıp sonra bayıldı. Hemen yardım isteyip hastaneye yetiştirmeye çalıştım.

"ben Mertan değilim. Dedi.

Sonrası hastane ve bir ton azar ile geçti ben Mertan olmayan o kişiye bir sürü soru sorup ve sinirimi boca etmiştim. Sonra ikimiz de sustuk. Ve Triplenip çıkıp gittim. Bir insan bir insana nasıl benzeyebilir bukadar.

"Ukala şey" dedim. Eve doğru giderken.

Ertesi sabah, Mertan'ın Anlatımı ile,

Mertan: Hare birşey konuşmam lazım seninle, lütfen aç telefonu (12.23)

Mertan: Neden kaçıyorsun benden (12.30)

Mertan: lütfen cevap ver mesajımı gördüğüne eminim.

Günışığı görüldü

Yazıyor...

Günışığı: Mertan, ben

Günışığı: Şeeyyy...

Mertan: Günışığı neden kaçıyorsun benden?

Mertan: Okul da yüzüme bile bakmadın.

Mertan: Ne oluyor Günışığı

Mertan: Seni kırdıysam söyle, bilmeden birşey mi yaptım?

Günışığı: Hayır Mertan öyle değil.

Günışığı: Ben sadece....

Günışığı: Artık seninle konuşmak istemiyorum

Mertan: Neden?

Mertan: Hiç birşey anlamıyorum öylece kestirip atamazsın beni

Mertan: Ben ne yaptım sana söyle

Günışığı: Ne mi yaptın, YALAN SÖYLEDİN ŞEREFSİZZ

Günışığı: Bir ikizin olduğunu neden söylemedin bana, dün onu hastaneye götürdüm ve bana sen gibi davrandı ve konuşuyordu bense şok tan anlamamıştım konuştuğunu sonra jeton düştü

Günışığı: Seni hiç affetmicem Mertan Karaarslan anladın mı?

Mertan: Özür dilerim günışığı gerçekten ben sadece senin beni gerçekten tanıyıp tanımadığını bilmek istedim.

Günışığı: İyi halt yedin salak mıyım ben ya he aptal mı var karşında senin, oyun mu oynuyoruz ,dizi mi çekiyoruz he.

Mertan: Sen beni tanıyamadım Günışığı yine de özür dilerim evet o benim ikizim di adı Taylan seni ona anlattım ve oda böyle birşey yapayım dedi. Bana sadece bunun için mi kızdın gerçekten.

Günışığı: Ben birşeyler duydum diğer sınıflardan

Günışığı: Doğru mu bilmiyorum ama,

Günışığı: Eğer doğruysa, ben seninle arkadaş kalamam.

Mertan: Ne duydun Günışığı

Mertan: Neden arkadaş kalmıyorsun ki

Günışığı: Senin beni sevdiğini söylüyor herkes

Günışığı: Ben seninle yalnızca arkadaşım bundan öteye gidemem biliyorsun.

Mertan: Sen bunu ne zaman duydun

Günışığı: Dün koridorda Fırat' lar konuşurken duydum

Mertan: Bu yüzden mi benden kaçıyorsun

Mertan: Böyle hiç birşey demeden hareket etmek yerine benimle konuşabilirdin Hare

Günışığı: Yani doğru mu bu konuşulanlar

Günışığı: sen beni ...

Mertan: Evet seviyorum Günışığı

Mertan: Sana söylemek istedim ama yapamadım, bana o gözle bakmadın hiç biliyordum.

Mertan: Keşke benden duysaydın.

Günışığı: Ben ne diyeceğimi bilmiyorum

Günışığı: Mertan ben özür dilerim ama,

Günışığı: Ben seninle artık konuşmak istemiyorum mümkünse karşıma çıkma Allah'a emanet

Mertan: Günışığı hayır dur

Günışığı: Engelliyorum yazma:(

Mertan: Günışığı lütfen beni dinle lütfen yapma

Kullanıcı bulunamadı

Bu hesaba mesaj gönderilemedi

Günışığı kişisi sizi engelledi..

Bu bildirimlerin gördükçe sinirlerim alt üst olmuştu resmen telefonu duvara çarpıp yaptığım en saçma duruma sinirlenmiştim.

Evet doğru Günışığı ondan etkilenmiştim ama söyleyemiyorum işte çünkü biliyordum beni asla öyle sevmeyecekti

Hani demiştim ya ben şiirleri öylesine okumam diye işte ben Hare ye baktığımda da öylesine bakmadım hiç içimden fırtınalar kopsa da ona belli etmiyordum, o büyülü kokusu burnuma geldikçe nefes alabildiğimi hissediyordum.

Ben Günışığı ile mutluydum çok vakit geçirmiştik beraber benimle ilgilenmişti, daha sonralar da ise sürekli restorana gelip bana yardım ediyordu işleri bitirip sahile iniyorduk beraber çay içiyorduk, sohbet ediyorduk kitaplardan, hayattan ben onunla bütünleşmiştim ama o bana sadece yara bandı olmuştu. Anne şefkati vermişti hiç ötesi de olmadı zaten

Okuduğum şiiri ağlaya ağlaya göz yaşlarım ile ıslatmıştım kitabı.

Sana anlatamıyorum içimdeki bu bağı,

Memleketler aşıyor yüreğim

Aşkından kendini kaybediyoruz benliğim.

Mesafeler bile engel olamıyor bana

Bir annenin şefkatli kolları var yollarımda

Bir aşığın özlemi var

Sessizliğin acısının merhemi var

Aşkıma varan o yollarda

Özlediğim bir ailem var

Sana gelme hevesim bundandır.

Hayat beni öyle bir kişiye sürükledi ki ben bile ona nasıl tutulduğumu anlamadım.

Yıllarca kendime göre bir şiir arardım bense yıllar sonra şiir gibi bir kıza sevdalandım.

Bu muydu benim hakkım bilmiyorum ama ben sevdamdan da , şiirim den

de vazgeçmeyecektim savaşacaktım

O beni sevmese bile....

Ortalık karıştı sanki ajajajaj

Ben eridim galibaa🤗

Arkadaşlar yorum ve begenilerinizi bekliyorum

Bölüm sonu sürpriz sonlu.