8. Bölüm

(Ertesi gün)

(İrem'in anlatımıyla)

"İrem, kahvaltı hazır!" diye seslendi içeriden Delfin. "Sıcak yatağımdan kaldırmayın beni!" dedim mırıldanarak. "O yatak benim yatağım farkındaysan." "Artık benim, yatağına el koyuyorum." "Tapusu bende, maalesef." "Of, o zaman gel burda beraber yiyelim. Televizyonu da açarız."

"Nerede yeriz?" dedi anlamamış gibi.

"Yatakta."

"Nerede, nerede?" "Tapusu sende olan yatakta, beraber televizyonu açıp, kahvaltı edelim diyorum ne dersin?" dedim sahte bir gülümsemeyle.

"Hmm, bir düşüneyim.." dedi elini çenesine götürerek. "Off, peki bunu sen istedin!" dedi üzerime doğru koşarken, ve cümlesi bitince üstüme uçmuştu(!) Evet saçma ama gerçekten uçuyor gibiydi. Şimdi söylediğime güleceksiniz ama, ağır çekimde üzerime uçtu! Lütfen gülmeyin.

"Ve şimdi ise Emir Sarısever ile görüşüyoruz, çünkü kendisine instagram'da anonim bir hesaptan fotoğraflar gelmiş. Emir Sarısever'in kesinlikle tanıdığı biri olduğunu gösteren işaretler varmış. Söz sizde Emir bey," dedi spiker, ben abime şaşkınlıkla bakarken Delfin ise elindeki tost ile birlikte ağzı açık bir bana, birde televizyondaki abime bakıyordu.

"Abini ara."

"Ne?" dedim.

"Abini ara kızım! Konuşacaksın."

"Ta-tamam.." dedim kolumun altındaki telefonu çıkarırken.

Tuş kilidini girip, hemen abimi aramaya başladım. Tam o anda ise abim telefondan fotoğrafları kameraya gösteriyordu ki benim ismim belirdi. "Kızım, şimdi ise rezil olduk." "Ne ya! Sen iste-" dediğimde -diyemediğimde- abim telefonu açtı. Delfin'e televizyonun sesini kısması için işaret verdim. "A-abi?" "Efendim İrem?" dedi telaşla. Televizyona baktığımda spiker abime telefonun hoparlörünü açmasını istedi. "Abi, olanlar doğru mu?" "Doğru İrem, onlar kesinlikle doğru. O kişi Nil!" "Nasıl?" "Nil'in sol bileğindeki beni hatırlıyormusun?" "Evet?" dedim. "Heh işte, o fotoğraftaki kişinin bileğinde de vardı." Abim ayrıntılara dikkat ederdi. "Abi bekle, bi instagram'a bakıp geliyorum." dedim ve aramayı kapatmadan instagram'ı açtım. Keşke mesaj gelse dediğim boş mesaj kutum, bugün doluydu. Ne tesadüf?!

Korkarak açtığım mesaj kutusu abimin dediği gibi, anonim birinden gelmişti. Nereden mi anladım? Hesabın adı anonimdi! Hesabın altında ise tabikide 'fotoğraf' yazıyordu. Tıkladım. Nasıl oldu bilmiyorum ama tıkladım. Korktum ama bir şekilde tıkladım. Gözlerim dehşetle açıldı. Nil'in beni hemen göze batıyordu bile. Diğer fotoğraflara baktım. Biri sandalyede elleri ve ayakları bağlı ve parmaklarıyla 'üç' işareti yapan Nil'di. Diğer fotoğrafta, gözleri ve kulakları bağlanmış olan Nil'di. Fotoğrafı geçip diğer fotoğrafa baktım. Bu son fotoğraf dehşet vericiydi. Fotoğrafta, Nil bağlandığı sandalyeden yere düşmüştü ve dahası, kaşı patlamış ve gözlerinin altından gözüken küçük çizikler vardı.

"A-Abi, sana kaç fotoğraf gönderdi?" "Üç. Sana?" "Üç." dedim donuk bir sesle. "Benim kapatmam lazım abicim. Görüşürüz." dediğinde fotoğrafların dah aşağısında konum vardı. "Abi, abi sana sadece fotoğraf mı gönderdi?" "Evet, sana?" "Abi, bende konum var.." Televizyona baktım. Abim hâlâ televizyondaydı. Spikerin yanına gidip birşey söyledikten sonra spiker; "Evet sevgili seyirciler, kısa bir reklam arası daha sonra devam edeceğiz." dediğinde abim konuşmaya devam etti. "İrem sana konumumuzu gönderiyorum. Delfin ile acilen buraya gel!" dedi ve ben tam cevap verecekken telefonu yüzüme kapattı.

Abim telefonu yüzüme kappattığı gibi hızlıca yataktan kalktım. Delfin ise ne olduğunu tam soracakken ben ona cevap verdim. "Anonim benim telefonuma konum atmış. Abime söylemiştim duydun zaten. Abimin yanına gidiyoruz acilen hazırlan." dedim hızlıca Delfin'in gardrobuna giderken.