can sıkıntısından dolay yazıyorum

"Jisung evleniyorsun."

Neden başkalarının suçlarini biz ödüyoruz?

Spoiler yokk Chanmin, hyunlix, minsung, jeonbin hikayesi.

Bu Aydının yox oluşunu, bütün kariyerasını itirmək məcburiyətində qalmağının hekayəsidir. Onun gənckən etdiyi səhvlər psixolojik travmalara çevrilmişdi və buna görə hər şeyi geridə qoyaraq özünü as*tı

"Tenimin üstünde kurumuş kan lekeleri ve üstümdeki çamurla atlamıştım o yamaçtan arkamdan atlar umuduyla..."

not defteri olcak

Petek Yılmaz, hayallerini süsleyen evi sonunda satın alır. Ama kapıyı açtığında içeride tanımadığı bir adamla karşılaşır: Demir Kaya. Meğer aynı ev, ikisine de satılmıştır. Ne Petek evi bırakmaya razıdır, ne de Demir. Mecburen birlikte yaşamaya başlarlar. Zıt karakterleri yüzünden her şey bir savaşa döner. Ama işler evle sınırlı kalmaz; Demir, Petek’in çalıştığı ofisin yeni patronu olur. Artık hem evde hem işte karşı karşıyadırlar. Aralarındaki inatlaşma zamanla tutkuya, çatışma ise aşka dönüşür. Ama ikisinin de kalbinde geçmişin yaraları vardır… Ve bu ev, sadece bir çatı değil, kaderlerinin kesiştiği yer olacaktır.

Açıklama Açıklama. Açıklama Açıklama.

"Benim için yaralar hep maviydi." dedi hiç bürünmediği bir ifadeyle.Bir insanın gözleri mücerrehlik taşıyabilir miydi? Bir insanın gözleri mücerrehlik taşıyabilirdi.Çünkü her bakışta bir savaş,her göz yaşında bir sınav gizliydi. Bir insan en çok zaaflarından ve korkularından kaybederdi.Her hikayede, her anıda ve her acıda. Şüphesiz. O, kendisi için güzide bir insan tarafından zaafları ve korkularıyla sınanmıştı. Bu acı tarifsiz değil, aksine keskin bir bıçağın her zerrene acı çektirerek batması gibiydi.Bazı yaraların oluk oluk kanamaya devam etmesi gibiydi.Kızgın hançerin kurşun yarasına bastırılması gibiydi.Her gün ölmek ve hayaliyle tekrar dirilmek gibiydi. Yüreğindeki yangının körüklenmesi gibiydi. Ölümle tutuşmak gibiydi. Onun yaraları her daim maviydi. Ve Mavi Yara`ların tek gerçeği; Yanarak iyileşmek, her daim yanarak özlemek ve yanarak sevmekti.

Yoruma kitabınızı ozetleyin ve ismini söyleyin kapak tasarımı yapıyim

Tesedüfen karşılaşmış iki yabancı Artık kalpleri birbiri için atıyordu...

Bu kitaptaki karakterler güvenin ne olduğunu bilmiyorlar

"Huzursuz hissettiğim bir yaşama devam edemem." Bunları derken zorlanıyor gibi gözükmüyordu. Her zamanki kadındı. "Huzursuz hissettiren ne?" Cevabı bilmeme rağmen sordum. Sesinde herhangi bir duygu değişmedi. "Sensin."

Ben yağmur babamın yaptığı bir hatayla bütün hayatımın çöküşünü izledim ama o çöküş ten sonra hayatımın daha güzel olacağını bilmiyordum...

" Onlar benim ailem bunu sende biliyorsun" "Bir seçim hakkın var"

Kızımız çok güçlü ailesinden sakladığı birsürü sırları var fakat o yenilmez

Gecenin sessizliğinde yankılanan bir çığlık, hayatını sonsuza dek değiştirecek... Ailesini kaybettiği gecede, sadece rahat nefes almak için dışarı çıkan genç bir kadın, karanlık bir ara sokakta tuhaf bir adamın hedefi olur. Ancak o sokağın sonu sadece korkuya değil… beklenmedik bir tanışmaya, hem ürpertici hem de tutkulu bir hikâyeye açılacaktır. Peki o çığlık gerçekten bir sonun habercisi mi, yoksa yeni bir başlangıcın mı? Ara Sokaktaki Çığlık Karanlıktan doğan bir tesadüf, kalpten gelen bir haykırış...

Rojda ve Baran nerdeyse 4 yıldır sevgilidir.Ama törelerinin onlara verdiği şanssızlıkla ikisi de ailesine bunu söyleyemiyordur.Bir gün Baranın ailesi onu evlendirmeye karar verir o kişi Rojda nın kuzenidir.Baran bu karara boyun eğer ve Rojdayla Baranın arasındaki herşey Rojda için biter.Bakalım ilerdeki zaman da Rojda’yı neler bekliyor?

Bana inanmaliydin hyunjin

Geç kalınmış bir aşk...

Mühür ve Küller adlı iki mafya grubu birbirine yıllardır düşmanlardır. Bu iki büyük krallık birbirine karşı savaş ilan ederken Küller Krallığından Alina Soydan, düşman krallıktan olan Arslan Aldemir ile birbirlerinden ölesiye nefret etmeye devam ederler.

Robotlar və insanların mövcud olduğu dünyadan bəhs edir.

İkisi de düşman. İkisi de avcı. Anastasia Volkova, Demir Soykan’ı oyununun içine çektiğinde, kazanan belliydi… ta ki kurşunlar yerini fısıltılara bırakana kadar. Çünkü bazı savaşlar, silahla değil… kalple kaybedilir.

seni cok özledim