Hiç yazdığınız cümlelerden dolayı pişmanlık hissettiğiniz oldu mu? Her zaman kelimelerin gücüne inanan biriydim. Yazarlığı sevme sebeplerimden biri buydu. Bu dünyanın içine düşene kadar dikkatli biri olduğumu düşünüyordum. Konuşurken kullandığımız kelimelerin önemi de bununla aynıdır. Şimdiye kadar altı kitap yazdım. Bir gün, yazdığım kitaplardan birinin içine hapsolacağımı hiç hayal etmemiştim. Eğer bu hayatı ben yazdıysam, uyandığım hayat benim sayılır mı? Cumhuriyet Döneminde annemden babama, hatta beni istemeye gelen Cihan Paşa ve ailesine kadar herkesi yazan ve olay örgüsünü oluşturan kişi ben olduğum için yaşadıklarım gerçek dışı geliyordu. Hangi hayatımın hayal olduğunu sorgularken, hayatımdaki insanların karakterini tek bir kalemle belirleyen kişi olmanın tedirginliğini yaşıyorum. Farklı bir seçimin her şeyi nasıl değiştirebileceğini bilmiyorum. Yazarken de farklı bir şey yapmak istememiştim zaten. Kendimi başrolün yerine koyup, ben olsam ben de bunu yapardım demiştim. Yazdığı karakterle bağ kurmayan yazar yoktur. Yazdığım karakterler de az çok bana benziyor. İnsan kendi yarattığı dünyada rahat hissetmeli, öyle değil mi? Ama sorun şu ki: Ben bu kitabı bitiremedim. Yazmayı bitiremeyip yarım bıraktığım kitabın içine hapsoldum. Sonunu bilmediğim bir kitabı nasıl bitirecektim?

Bu kitap bir küçük kızın hayatını anlatıyor

Uçurumun yanında ailenizle piknik yaptığınızı düşünün. O uçurumun yanından itildiğinizi, öldüğünüzü, acı çektiğinizi; öldüğünüz için değil, itildiğiniz için acı çektiğinizi düşünün. O durumdayım ve o durumda terk edildiğinizi... ` bir gözyaşı döküldü; aşağı indikçe harlanıyor, yanıyordu.

Futbol kitabıdır futbol bir spor dur futbol bir ayak gücüdür.

Cennet, cehennem ve onların unuttuğu yer: Araf. Işığın içinden doğan bir isyan, adalet adına verilen bir savaş ve yitik bir tanrının küllerinden yankılanan fısıltılar... Bu, bir kehanetin günlüğünden taşan ve kaderi sonsuza dek değiştirecek hikâyedir.

Milattan önce büyük atalarımızın kristalleri bulmasıyla başlamıştı her şey. Ateş ,su ,toprak ,rüzgar. 4 büyük krallık. 1000 yılda belirlenen kristal varisleri.

~°~GİRİŞ~°~ Karanlık, ne demekti? Sadece bir renk mi yoksa bir yaşam biçimi mi? Bazıları bunu sadece bir renk olarak betimlerken, bazıları bu sekiz harfi bir ömür yaşardı. Yaşamak zorundaydı.Yani benim gibiler. Doğduğu ilk andan hayatı karartanlar, lanetli olanlar. Bu bendim. Doğduğum ilk gün önce kendi nefesimi sonra da annemin nefesini kesmiştim.Ben buydum zaten, nefesleri bile yok sayılan o kızdım ben. Annem bile anlamamış benim o hayatla ölüm arasındaki ince çizgide durduğumu. Dakikalarca direnmişim o karanlığa karşı, ama biri kalırsa biri gitmek zorundadır hep. Yani öyle midir? Sanırım öyledir. Ölümün karanlığının beni bırakıp annemi aldığı o gün, benim için hayat karanlıktan ibaret olmuştu zaten. Ama şimdi anlıyorum. Benim annem o gün gitmişti çünkü, Bir ipte asla iki cambaz oynamazdı... Biz annemle bir ipteki iki cambazdık o gün, birimiz gidecekti, birimiz kalacaktı. O gitti arkasına bakmadan, bense o ipte sonsuza kadar kaldım geride kalan olarak. Annem beni o gün bıraktı, ve ben bugün o ince çizgide yeniden duruyordum ama bu sefer yaşamla ölüm arasında değil, karanlıkla onun arasında...

(Karakterlerin fotoğrafları ve bilgileri için pinterest`te ``@dephiaaa`` hesabından ``Dört Mühür`` panosuna bakabilirsinizz :)) Asırlardır insanların rahat olamadığı bir durum var, iblisler. Ayrıca bu iblisler insan kılığına da girebiliyorlar. Tabii ki de İblis Avcıları da var. 2 kıza ve 2 erkeğe 17 yaşında elementler seçilir; bi` nevi güçleri. Bu asır modern avcılarımız olacak. Seçilen şanslı kişilerden birisi bizim ana karakter Laura oldu. Bakalım sonra neler olacak?

ülke 3 bölgeye ayrılıp 3 lider tarafından yönetilseydi nasıl olurdu? kızımız lena bölge liderlerinden birnin yerine geçer. ilk kitabımı yayımlamam için desteğe ihtiyacım var. onada bir şans verirseniz sevinirim.. ö

İki kız kardeş, anneleri öldükten sonra babaları yüzünden çektikleri zorluklara dayanamayıp evden kaçarlar. Bir boyut kapısından geçerek rastgele bir tarihin çağına ışınlanırlar. Oradaki şartlara rağmen hayatta kalmalılardır.

Kaçabilir miydim? Her şeyden, herkesten, her yerden.... Kaçıyordum, hayatta kalabilmek için. Bana verilen görevi yerine getirmek için. Ancak Kaderin iplikleri onu karşıma çıkarmış ve bütün görevimi mahvetmişti.

Açıklama istiyorsan kitabımı oku

"Sen rüyaların yürüyenisin, ay seni çağıroyor."

Ben ne demek istediğinizi anlamadım efendim.Sen o kişisin kahinin bahsettiği ,bu nili tutsak eden kişi sendin hep yanımızdaydın ,hep yanımdaydın .Bir kere bile gerçeği söylemedin kandırdın sen güvenilmez birisin .hayır ben ben..... kes sesini yargılanacaksın efil ,tüm kurulun önünde gerekirse idam edileceksin ,muhafızlar derhal efili mahsene atın yarın kurulu toplayın bedel ödeyecek biri var.... Bu dediğinize pişman olucaksınız ama ben sizi affetmiyeceğim efendim . Merhaba okurlarım bir kitap yazmayı düşündüm ,fantastik ,romantik bir o kadar da gizemli sizi bu kitabımı okumaya davet ediyorum oy oranı ne kadar fazla olursa o kadar çevrim içi olurum. sabırsızlıkla bekliyor olucağım sizi🤩🌸🌷

"Gözyaşlarını taşıyanlar, kaderlerini de taşır." Erkeklerin yüceltildiği, kadınların adlarının bile fısıltıyla anıldığı bir krallıkta, kader kurallarına meydan okuyan bir doğum gerçekleşti. Bir erkek bekleniyordu. Bir varis. Bir hükümdar. Ama Tanrı, tüm sessizliğini bozarak bir kız gönderdi. Ve dünyanın kaderi değişti. Artık onların dünyasında erkeklerin sesi önemsizdi. Çünkü yüzyıllar boyu erkekler kadınları susturmuştu. Ve şimdi göklerin sessiz olduğu yerde yıldırımlar kadınların dilinde konuşacaktı.

Bir kehanette bulunmuştu bir adam yüzyıllar önce. İki yüzük ve sahipleri. Diyarın düzenini bozacak, kuralları yok sayacak ve diyarı yükseltecekti. İki kişi. Yüzüklerin sahipleri. O yüzükler parmaklarına takıldığı anda hissedeceklerdi birbirlerinin kalp atışlarını ve belki de duruşlarını.

100 yılda bir yapılan baloya 20 yaşındaki her reşit insan davet edilir ve insanlara kartlar dağıtılır.Seçtiği karta göre bölümlere gider ama bu krallığın bir kuralı vardır.Kartlar dağıtıldığından itibaren birbirini öldürmek serbesttir ve öldürdüğün kişinin yerine geçersin.

Keyifli okumalar Nerisia Kalia ve Ellis Vaharnın büyülü yolculuğuna çıkacaksınız bakalım işler onlar için nasıl ilerleyecek

kitabımın herşeyi hazır bastırmak için ama kendi kitlemi oluşturmam lazım. lütfen destek olun. yazar olmam için bu gerekli😩 Dünyada sadece 6 kişide olan kan grubu olsaydı ve çoğu insan o kana muhtaç olsaydı neler olurdu. ilk kştab giriş gibi olduğu için biraz daha normal💀

Kitap +13’tür.İyi okumalar.

Bu kitabı hevesle yazdım ve umarım beğenirsiniz. Aslında önceden Wattpad de yazdım ama sonra kapandı dedim ki niye burda yazmıyım ayol ve yazdım. Berin bir gün yemek ararken bir ses duyar ve sesin geldiği yöne doğru gider. Orda adı henüz belirlenmemiş bir denek ile tanışır. Kitabım fantastik bir kurgudur ama sizi bence içine çekecek lütfen bir şans verin

Ateş yakabileciği herşeyi yakana dek yaşar Ancak o zaman söner

Dersleri çok kötü olan Hare baskıcı babası yüzünden evden atılıyor. Çıktığı bu yolculukta annesinin sır gibi sakladığı siyah dosyayı ve belkide saklı güçlerini bulabilecek mi?

Kitap Adı: Meleğin Düşüşü Tür: Karanlık Fantastik / Mitolojik Felsefi Roman / Epik Alegori Kapak Tanımı: İki figür: biri gökten inmiş bir melek — Azrail, ışığın ve görev sadakatinin sembolü. Diğeri, düşmüş bir varlık — Şeytan, karanlığı seçmiş ama iyiliğe anlam katmak istemiş bir eski melek. Gri bir savaş alanında, boyunlarına değmiş iki kılıç. Arka planda külle örtülü Mekke. Sessizlik ve gerilim iç içe. Arka Kapak Yazısı: > "Bu savaşta kimse kazanmadı. Azrail de düştü. Ve belki de... şeytan haklıydı." Azrail, Tanrı`nın sessizliğine yanıt ararken, dünyada kötülük sessizce büyür. Şeytan, bir zamanlar ışığın taşıyıcısıyken, iyiliği anlamlı kılmak için kendi düşüşünü seçmiştir. Beş ay süren destansı savaşta, gökyüzünden inen melekler ve karanlığın sonsuz ordusu Mekke’de çarpışır. Fakat bu savaş, bir tarafın galip geleceği bir savaş değildir. Bu, düşmenin hikâyesidir. Tanrısal sessizlik, sorgulanan görev, anlam arayan kötülük… Hepsi tek bir soruda toplanır: > "Eli, Eli, lama sabachthani?" Meleğin Düşüşü, sadece bir savaşın değil; bir meleğin, bir inancın ve bir anlamın kayboluşunun hikâyesidir. > "Işığın içindeki gölgeyi ve gölgenin içindeki ışığı görebilenler için yazıldı."

Eva kuzgunlar krallığında bir suikasçı taki coke ile tanışana dek neyse ben size yine spoiler vermeyim 😃