beni ensemden yakalıyıp serçe öpmeye başladı ne kadar onu itsemde geri çekilmedi en sonun da karşılık alamayacağını düşünüp geri çekildi ama hala dibimdeydi ve dudağımın uzatsam dudaklarına değicektim.. ikimizde nefes nefese kalmıştık ve göysüm onunkine değiyordu "karşılık ver!" "hay-... " cümlemi tamamlama bile izin vermeden tekrar yapıştı dudaklarıma....

Hayat, bazen tek bir anda alt üst olur; bir kayıp, geride derin izler bırakır.Gölgelerden gelen tehditler, hem ruhumuzu hem bedenimizi sarsarken, ardında bıraktığı izler peşimizi bırakmaz. Her adımda gizem, her köşede tehlike vardır; gerçeğin ne olduğu ise belirsizdir. Karanlıkla yüzleşmek, korkularla hesaplaşmak ve izleri takip etmek… Hepsi bir araya geldiğinde, gerilim ve sır dolu bir yolculuk başlar.

Ben zehra aşik olamam insana aşik olunça insanity başının gelmen Kalamaz (gerçek hayata yaşanmiş olaylar )

Ormanda kaçıyordum.Bilmediğim bir yerde peşimde bir piskopat varken….

Olur da gelmez, olur ya gelmek istemez… Deriz canın sağolsun. Avuclarımda gül. 🌹 Sana yeminler olsun birgün hepsi gelebilir ve lapa lapa kar yağar.

Aşiret olan bir aile ve diğer aşiretlere düşman mı eğlence amacıyla yazdım umarım beğenirsiniz ve yazım yanlışları için şimdiden özür dilerim

Yeni bir mahalle, yan yana iki kapı… Ve hiç hesapta olmayan bir yakınlık. Bazen hayat, en beklemediğin anda karşına birini çıkarır. Bir bakışı, bir gülüşü, bir tesadüfü… Sanki “işte bu” dersin ama nedenini bile tam açıklayamazsın. Aynı binada atan iki kalp. Biri gürültülü ve renkli, diğeri sessiz ve derin. Kapılar farklı olsa da yolların kesişmesi kaçınılmazdır. Mahallenin sıcaklığı, günlük hayatın telaşı, küçük sürprizler ve iki yabancının birbirine yaklaşma ihtimali… Belki de en büyük mucize, yan dairede gizlidir. Aşk bazen çok uzaklarda aranmaz. Bazen sadece bir duvar ötededir.

Aydınlığın altındaki karanlık

İdil’in en büyük savunması, kontrolsüz kahkahasıydı. Lise koridorlarında kurallar ve ciddiyet varken, o ve üç arkadaşı her şeyi tiye alarak kendi neşeli dünyalarını yaratmıştı. İdil için hayat, her zaman komik bir oyundu. Ta ki o güne kadar. Lise son sınıftan, geleceği bir hedef gibi omuzlarında taşıyan Eren. İdil, onun ciddiyeti ve ulaşılmaz duruşuyla çarpıştığı an, kahkahasının boğazında nasıl bir düğüme dönüştüğünü fark etti. Eren, onun için bir oyundan fırlamış bir karakter değildi; Eren, onun hayatında eksik olan, tamamlanmak zorunda kalınan tek gerçekti. Artık İdil’in tek meselesi, ondan haftalar, belki de günler sonra mezun olup gidecek olan bu çocuğun dünyasına bir şekilde girmekti. Ancak o dışarıya yansıttığı tüm cesaret, Eren`in karşısında aniden buharlaşmaya başlamıştı. Bazen bir insanı çok sevmek, sadece sessizliğinle ödüllendirilir. Bu, İdil`in neşe maskesinin düştüğü, lise aşkının ise hayat boyu sürecek bir ukdeye dönüştüğü hikayesidir.

Yeni hat aldığım gün en yakın arkaşıma değilde başka birine yazarsam...

Özgürlük için yakılan hayat ya boşuna yakıldıysa. 17 yaşında özgürlük için verilen mücadelenin aslında bir hiçten ibaret olduğu anlaşılır ise ne olur? Bir elimde fazlasıyla kalabalık bir aile, diğer elimde geçmiş ve getirdikleri. Zor, denetimli ve sıkı hayatından kaçan bir kız ya ailesinin ailesi olmadığını öğrenirse? "Bu Altın kafesten kaçmak için verdiğim mücadeleyi okula versem müdür anlımdan öperdi." "Şimdiye kadar evden kaç defa kaçtığımı hatırlamıyorum, ve kaç defa geri getirildiğimi de hatırlamıyorum." Ben klasik `gerçek ailem` konusu işlemeyi pek sevmem, okumayi da sevmem. O yüzden kendim yazıyorum.

Bu hikaye gerçek hayattan uyarlanıyorrrr. Eski arkadaşımla barıştığım zaman 2 aylık sevgilisi olduğunu öyreniyorumm ve günler sonra bende arkadaşımın manitasının arkadaşı ile sevgili oluyorummm. Hikaye bol küfürden ibarettir rahatsız olanlar okumasın. Gece~Esat Alina~Batu

Babası tarafından zorla İstanbul`daki yatılı bir okula gönderilen Rüya , İstanbul`da yaşayacağı ve yaşatacaklarından habersizdir. Burada tanışacağı yeni arkadaşlardan , edineceği düşmanlardan ve kalbinde daha önce hissetmediği aşkttan habersizdir .

"Bekledikçe yaş alır, yaş aldıkça umudunu yitirir insan."

Davet almadan giremediğiniz bir dans okulu düşünün. Kendinizi onlara fark ettirmek zorundasın. Şansını denemeye ne dersin?

Her şey bir doğumla mı, bir ölümle mi başlar bilmem. Ama bazı geceler vardır; Tanrı kar yağdırırken, geçmişi gömerken, sen sadece bir kalp sesi duyarsın. Ve anlarsın: hikâyen yeniden yazılıyor.

İzel Barskan`ın çözüm yolu ne?

Bir kayıp iki ayrı insanı bir araya getirebilir mi? Belki mümkündür. _______ "Ne istiyorsun benim gibi lanetli bir adamdan?" Dedi kasları çatık bir şekilde, gözlerindeki hüzünden bir haber. "Sen lanetli değilsin. Sen benim diğer yarımsın Akay. Sen isteme ama seni sevmeye devam edeceğim." Dedim giyindiği askerî üniformasının kolundan tutarak. Onu bırakmaya hiç niyetim yoktu.

kalp kendini ne zaman umutsuz ilan eder? ya da bir insan ne zaman umutsuzluğa kapılır? İstekleri olmadığında mı? Yoksa isteyeceği biri olmadığında mı? Sedef, isteklerini hep bir kenara bırakmıştı bu hayatta. Ama bir gün ayağı kalkmak için savaşması gerekti. Ayağı kalkması hem yürümesi için gerekliydi hem de bu durumun zihninin bir oyunu olduğu için. Kısacası kendine inanmalı, güvenmeli ve başarmalıydı. Ama tek ve büyük bir eksiği vardı: Umutsuzluk. Bu kitapta Sedef`in, hayata karşı kırık kalbini iyileştirmeye çalışan birisi yok. Bu kitapta kendini iyileştirmeye çalışan bir kadın var. Ne çevresini ön planda tutuyor bu hayatta ne de bir başkasını. Sadece kendisini. İsteklerini ve arzularını. Hayatına kendi yön veriyor ve kendi için çabalıyor. Kendisi için çabaladıkça önüne daha iyisi gelmeye başlıyor. Ve tam o anda hayallerini gerçekleştirmek için adım atıyor. Aşk, para, sevgi ve saygınlık. Hepsi bir arada geliyor. Ve Sedef bu ışıltılı hayata kendinden emin adımlarla adım atıyor. Arkasındaki büyük desteği bilmeden.

Birbirlerine karşı nefret besleyen iki kişinin yıllar içinde duygularının değişimi. (Diziden uyarlamadır.)

Masalın geçmiş hayatını arkasında bıraktığını sandığı ama lise aşkının bir anda hayatına tekrar girmesi...

gerçek ailem kurgusudur kızımız asel üvey ailesinden onca acılara göğüs gererek başarılı bir terörle mücadele sancısı olmuştur gerçek ailesini öğrenince onları kabullenecekmi yoksa gerçek ailesimi onu istemicek okuyup görelim......

Ecem, yanlış birine takıntılı bir şekilde bağlanmış bir kız. Her hatası, her güveni, onu biraz daha pençesinde bırakıyor. Ama bu hikâye, takıntının ve acının içinde kendini bulma savaşı.

bi dk bkleyin yazıcam

Her şeyi kontrol edebilir miyiz. Tabiki hayır mesela araba kazasını o kazada ölen anne ve babamı o kaza sonrası artık sadece erkek kardeşim ve benim yaşamamı. Bunları kontrol edemeyiz demi. Kalp hastası erkek kardeşim ben üniversite hayatım yetim öksüz kalışım hastane masrafları arasında aşka yer var mı?