Genç adam dizindeki derin yaraya baskı yaparak kanın akışını durdurmaya çalışıyordu. Aslında dizinin kanıyor olması da çok umurunda değildi ne de olsa az önce neredeyse bütün hayatı boyunca üstünde çalıştığı planını kusursuz bir şekilde uygulamıştı. Ama yaşadığı ve yaptığı bunca şeye rağmen içinde yanan ateş yine de sönmemişti. Aklını tek bir soru kurcalıyordu: Hata mı yapmıştı yoksa yapması gereken bu muydu? 

"Sadece öylesine anonim yazdığım bir numarayla hayatım ne kadar degişebilir ki?" Tabi yazdığın kişi mafya çıkarsa... Alya🖤Koray

Belki yürüdüğüm yol kasvetli ve dikenli olacaktı. Ama her zaman yaralarımı sarmasını bilecektim. Yeni hayatımı, yaptığım hataları göz ardı ederek yeniden çizecektim. Geçmişim yıkık dolu bir enkazdı. Bende geleceğimi daha sağlam inşa edecektim. Talya, abisi tarafından yüz üstü bırakılmasından sonra hayatın derinliklerine inmeye karar verir. Ama bu yolda feda etmesi gereken benlikleri vardı. O bunu göze almıştı. Artık kaybedecek hiçbir şeyi yoktu. Kimse onu tutamazdı. Kazadan sonra yaptığı anlaşmanın bedelini ağır ödeyen Talya planını devreye sokmak için işe koyulur.

Maddenin içine düşen çocuğu kurtarmaya çalışırken.. bir dakika, çalışırken mi? öyle bir şey mümkün mü sizce? “Ben bir bataklığım duru, beni kurtarmaya çalışırken kendinide o bataklığın içinde bulma.”

Çocukluğundan beri kız arkadaşının abisine aşık olan Güzce sevdiği kişinin gitmesi ile aşkını içine gömer ama bir anda sevdiği adamın mahalleye geri dönmesi ile güzcenin hayatı değişir …. mahalle kurgumuza hoş geldiniz 🎀🎀

Lisedeki popular cocuk jimin ile bilinmeyen kizin lise koridolarindaki tatli aski

+) Sana defalarca söyledim Jungkook eninde sonunda Kim jungkook olduğunu kabul edeceksin. -) Asla +) Asla, asla deme bebeğim.

"Yarayla alay eder yaralanmamış olan..." Bir evin tek kızı olan alya babasının borç batağına düşmesinin ardından zorla mafyanın oğlu ile evlendirilmek zorunda kalır.Peki onların arasındaki nefret aşka mı dönüşecek? Hadi gelin beraber bakalım…

Wattpad`de 100 bin okunma. "Bir adam ile yara bandının hikâyesini hiç duydun mu?" diye sordum meraksız bir tonda. Çünkü anlatmak istediğim sıradan bir hikâye değildi, kendi yazdığım bir hikâyeydi. Yüzüne bakmadığım için ne tepki verdiğini görememiştim ama onu tanıdığım kadarıyla -bu da çok uzun bir zaman dilimine tekabül ediyordu- şu anda hafif çatık kaşlarıyla bana bakıyor olmalıydı. "Hayır," dediğinde sesinde bariz bir sorgu vardı. Onunla konuşmaktan kaçındığımı çok iyi bildiğinden onunla sözlü iletişime geçmiş olmama oldukça şaşırmıştı. "Bir gün bir adamın kolunda ufak bir yara açılmış." diye başladım çatallı sesimle konuşmaya. "Çok ufak bir yaramış ama, öyle hastaneye gitmesine gerek yokmuş. Küçük bir sıyrıkmış sadece." Kalbim acıyordu. Keşke bu şekilde gelmesiydi bana. Böyle gelmeseydi. Hafifçe yutkundum. "Bir yakınından yara bandı istemiş. Kapatmış yarasını o yara bandıyla. Kısa bir süre birlikte yaşamışlar mecburen. Birkaç gün içinde iyileşmiş adam ve kolundaki yara bandını bir an bile düşünmeden atmış çöpe. İhtiyacı olduğunda hemen sarıldığı yara bandından iyileştiğinde hemen kurtulmuş." Sustum, çünkü devamını getirmek zordu. Ona hayır demek çok zordu. Hafif ıslanmış gözlerimi tekrardan gözlerine çevirdiğimde onun hâlihazırda bana bakan gözleriyle karşılaştım. Gözlerinin içine bakarak devam ettim. "Olan da yara bandına olmuş. Temiz, tertemiz yaşamı bir çöpte sonlanmış. Çok zaman geçmiş, en sonunda biri bulup temizlemiş." Keyifsizce tebessüm ettim bir anlığına dolu dolu gözlerimle. Gözlerimdeki bakışları dudaklarıma düştü. "Eskisinden daha iyi, daha temiz görünüyormuş artık. Ama..." Gözlerimiz birleşti. "İçi paramparçaymış." "Dilara..." Bu gece ikinci kez kestim sözünü. "Ben yara bandının yaşadıklarını yaşamak istemiyorum."

4 okuldan bir okul 50 kişiden bir kişi o kişi benimdi herzaman da benim olacak

Neden oydu Neden öyle olmalıydı ki

Hiçbir şey göründüğü gibi değildir bu hayatta. Her olayın her yaşanmışlığın altında bir sebep vardır. Ve bir de sonuç. 25 yıl önce yaşananların da bir sebebi vardı. Bana göre bir sonucu da vardı tabi. Zorluklar, üzüntüler, acılar. Bana hayatımı sorsanız, birkaç şey dışında bunlar gibi negatif tüm duyguları sıralarım. Çünkü şimdiye kadar yaşadığım yıllar bunlardan ibaretti. Şimdiyse sadece boşluk hissediyorum. Daha doğrusu ne hissedeceğimi bilmiyorum. Kızgınım bu hayata, ama içimde engelleyemediğim de bir umut var hala. Çünkü biliyorum ki her umut bir `yeniden`.

Lal olmuş dilim bi çare yanar gönlüm…

Kendi halinde takılan Bulut Kayalar lise son sınıf öğrencisi gittiği bir barda tehlikeli bir mafya lideri olan Aziz Ata Demir onu görür ve aşık olursa neler olur?

Kafedeki bakışmaydı sadece aramızdan geçen

Her doğum bir ölüm ile başlar. Ve Dide`nin doğumu da bir ölümle başladı. Bir hayatını herkese açarken diğerini gizlemek zorunda kaldı. Ve bu yolda biriyle karşılaştı. Ona gizlediği hayatı açacağını kader onlar için çok önceden belirlemiş, herkesten ve herşeyden önce onları buluşturmuştu. Kader, ağlarını ikisinden habersiz yavaşça örmeye başlamıştı..

Balca Işık, beş yaşında ailesini kaybetmiş ve evlatlık edilip Almanya’da yaşamaya başlamış işler iyi gitmeyince birden kendini memleketinde bulmuştur.

Bilinmeyen Numara: 1 kilo pambıq mu 1 kilo dəmir mi yoksa mənə yaşatdığın ızdırab mı daha ağır? şeref`siz: sana yaşattığım ızdırapların daha ağır olmasını dilerim Bilinmeyen Numara: kaydettiğim ismin hakkını veriyorsun gerçekten Bilinmeyen Numara: nüfus müdürü sanırım adını eksik yazmış Bilinmeyen Numara: Şeref`siz görüldü.

Kısa hikâye tarzında yazmaya çalışacağım, umarım beğenirsiniz.

" Perdeni kapatsan iyi olur komşu kızı. Kapat ki seni görmesinler."

Baktım, baktı peki gördü mü?

İtidâl, ne aşırı ne de az olan. Saye, hayatının gölgesi olan 17 yaşında bir kız. Saye, lisesinin son yılını İtalya`da okuma şansı yakalar. İtalya ise Saye`ye hiç misafirperver davranmayacaktır. Gerçi hayat davranmış mıydı? Gizemler ve sırların önünüzü aydınlatacağı bir hikaye.

Anlaşmalı evlilik ve mafya tarzı

Evren Koleji hiç bu kadar gerilimi, romantizmi, hırsı, düşmanlığı yakından tatmamıştı.

Ben Lisan, 17 yaşındayım ve 12 sınıfa başlamama sadece 1 hafta kaldı. Kalabalık bir arkadaş grubum var ve belki de o grubu dağıtacak en büyük hatayı yapmış olabilirim. Aşk bir hata mıdır? Bu zamana kadar a’sına bile inanmadığım ya da inanmak istemediğim şeyi yani aşkı kabullenmiş bulunmaktayım. Hikayem nasıl işler bilmiyorum. Umarım iyi sonla biter. Gerçi ben ona da inanmıyorum da neyse…