Bir tesadüf yoktur. Sadece zamanında saklanmış sırlar vardır. Alina Koral, sıradan bir şirkette sıradan bir çalışan olduğunu sanıyordu. Ta ki o gün gelene kadar… Simsiyah takım elbisesiyle içeri giren adam, sadece ofisin değil, herkesin kaderini de devralmıştı. Demir Aslan. Yeni patron. Soğuk, karizmatik ve fazlasıyla tehlikeli biri. Ama onun asıl planı sadece iş değil… geçmişi susturmak. Ve Alina’nın gözlerinin içine bakarken unuttuğu tek şey şu: Bazı bakışlar, geçmişin aynasıdır. Kutlama gecesi yaklaştıkça, Alina’nın etrafındaki duvarlar çatırdamaya başlar. Cenk’in gölgesindeki gülüş, Demir’in fısıltılara sakladığı sırlar ve odanın ortasında asılı kalan sorular: Bu adam kim? Alina neden onun ilgisini bu kadar çekti? Ve en önemlisi... Bu kutlamadan kim sağ çıkacak? Gizemle örülmüş bir aşk, geçmişin izleriyle harmanlanan karanlık sırlar ve nefes kesici bir oyun… “Gölge Patron” seni, görünenin ardındaki dünyaya çağırıyor. Ve bir kez adım attığında... geri dönüş yok.

Bu ilk kitabım, hatalarım olursa şimdiden üzgünümm

Ünlü bir K-Pop idolü hayranı ile karşılaşırsa ne olur? Durun, durun şöyle sorayım İstanbul`da karşılaşırsa ne olur? Peki ya hayran kızımız aslında başka bir ünlü idol grubunun menajeri çıkarsa... Güzel ve tatlı bir hikaye evreni bizi bekliyor desem? Kaçık gururla sunar :)

Bir okul düşünün o okulda öğretmensiniz ve öğrencilerinizden bir dünyanın en çekici abisine sahip

Channie kurgusudur. Lise yıllarında birbirinden hoşlanan iki genç kız,yıllar sonra güçlenerek intikam duygusu ile düşman olarak karşı karşıya gelir.

Lix:Jisung gördün mü? Ünlü yayıncı Lee know sana sallamış. Jis:𝐎 𝐲𝐚𝐠𝐥𝐢 𝐜𝐢𝐥𝐭𝐥𝐢 𝐝𝐞𝐥𝐢𝐲𝐢 𝐜𝐢𝐝𝐝𝐢𝐲𝐞 𝐚𝐥𝐦𝐚𝐦 𝐛𝐞𝐧.

Rüyasında Jungkook`un kalbine bir cemre düştü ve kökleri ruhundan toprağa geçti, dalları ise göğe uzandı. Tanrının bir işaretiydi sanki, ölecek ve vücudu toprak olacak sandı. Oysa hakikat başkaydı. Tanrı ona başka bir şeyi işaret ediyordu.

Yoongi ve Jimin, birbirlerine tamamen zıtlar. Yoongi gürültüyü sevmiyor, Jimin sessizliğe asla katlanamıyor. Ama aşk... tam da aralarındaki duvarda yankılanıyor.

Setten doğan aşk ...

O gün kanlı ay vardı. En son birbirlerini o ayın altında görmüşlerdi iki kardeş.

Tanıştıkları günden bu yana düşman olan liseli Lee Minho ve Han Jisung, Instagram`da "yanlışlıkla" birbirleriyle yeniden tanışıp tahmin edilecekten "fazla" yakın olurlar. "Seviyor, sevmiyor..?"

KİTAPTAKİ BAZI (1;8)SAHNELER DÜZENLEMEYE ALINACAKTIR HASSASİYETİ OLAN OKUMASIN. Bir gün dediler, her şey biter. Toprak susar, gökyüzü kapanır. İsimler unutulur, adımlar silinir… Ama seni sevmek, hiçbir sona benzemedi. Bir çiçek gibi açmadın içimde — Bir yara gibi kaldın. Ne büyüdün, ne geçtin… Hep aynı yerdesin. Ölüm bile unuturken beni, ben seni unutmadım. Çünkü aşk, ölümle yarışmaz. Sadece kalır… Hiçbir şey olmamış gibi, aynı yerde. Mythalan kralllığı, dost zannettiği Zarneth krallığından çok büyük bir darbe yer, Zarneth kralı nın tek istediği, istediği Mythalan`ı yıktıktan sonra , Mythalan kralının tek varisi Han jisung`u alıp han`ın boynundaki, o`na şans, şöhret ve toprak kazandıracağına inandığı kolyedir

Lee Minho ve Han Jisung birbirleriyle okulda düşmandır. Çünkü ikiside okulun en popüleriydi, ikisindede herkesin isteyeceği çekici şeyler vardı. İkiside birbirini yenmeye çalışıyordu ama yenemezlerse?

Bazı insanlar sessizlikte huzur bulur. Bazılarının ise tramvasıdır sessizlik. Bazı durumlarda sessiz kalmak en iyi seçenektir. Bazı durumlarda ise doğru gibi görünen bir bataklık...

"Bazen unutmak iyi gelir insana, sevdiğini unutunca başka ama..."

Bol bol yorum yapın lütfen. İyi okumalar dilerimmmm💚💚💚🍏🍏🍏🍏

Aylin 17 yaşında boksör ve çok başarılı bir kız yapılan bir hata yüzünden aşiret ailesine teslim edildi

Ben Sofia Black Sirius`un kızıyım. Annem ben 5 yaşındayken öldürüldü,ölüm yiyenler tarafından. Sonrasında babamda azkabana gönderildi,bende vaftiz babam olan Remus lupin`le büyüdüm. Hogwarts mektubum geldiğinde sevinmiştim yeni arkadaşlar ediniceğim diye ama hiç de öyle olmadı......

Lee know ile anlaşmalı evlilik "Bazı duvarlar korunmak için değil yıkılınca can acıtmaması için vardır soojin" (Smutsuz&angst)

Ne yani herşey rüya mıydı? Lee Know sağlıklı ve Keiju tek parça mıydı? Ama benim psikolojim iyi gibi değil

Adrinette ve Adriluka sahneleri içeren bir kurgudur. Kendi kafamda yazıyorum. Umarım beğenirsiniz. Zamanında kaldırılan kurgumu tekrar sizlerle buluşturmak istedim.

I love you and me

Bazı oyunlar sadece kaybetmek içindir...

Yine saat gece yarısı olduğu için kimsecikler yoktu ortada. Asansör için köşeye döneceğim sırada duyduğum seslerle korkarak hemen geri çekildim. Duvara yaslandım. Gece gece 2 erkek görmek korkutmuştu. Ah, oysa hastanedeyim. Neden korkuyorsam? Kendimi toplayıp çıkmak için hamle yaptım. Ancak bu sefer duymuş olduğum kelimelerin beni ilgilendirdiğini anlayarak yeniden duvara yapıştım. Kulaklarımı kabartıp onları dinlemeye başladım. Nefes nefese bir genç, sırtı bana dönük olan gencin önünde, elleri dizlerinde hem soluklanıyor hem de anlatıyordu. "Kameralara bakamadık. Bakamayız da. İçerideki güvenlikler sağlamlar. Koca hastanede nasıl arayacağız o kızı? Ben yüzünü de görmedim. Onu bir tek sen gördün." Sırtı bana dönük olan genç sinirlendi. "O kızı ne olursa olsun bulmalıyız. O defteri almamız lâzım." Karşısındaki onu onaylayarak başını salladı. O genç, bir kere daha söze girdi. "Bulduğunda yaşatma. Defterdekileri okumuş olma ihtimalini göz ardı edip kendimizi riske atamayız." Korku içerisinde gözlerimi irileştirdim. Boşta olan elimi ağzıma kapattım. Defter... Kız... Bahsettikleri kız bendim! Resmen öldürme emri vermişti bu manyak! Minho... Ya ona bir şey yapmaya kalkarlarsa? Defter odadaydı. Ya defteri bulurlarsa ve Minho`nun okuduğunu düşünüp onu öldürürlerse?Hayır! Arkama döndüm ve temkinlice çekilip bir müddet sonra hızla koştum. İlerideki merdivenlere yönelip birer birer çıkmaya başladım. Bacaklarım şimdiden iflas etmişti. Odanın olduğu kata çıktığımda artık bacaklarımı hissetmiyordum. Sadece burnumdan nefes almak yetmiyor, ağzımdan da nefes alıyordum. Kalbim ağzımda atıyordu. Az kaldı diye içimden kendimi tembihleyerek yine hızlandım. Odaya âdeta dalarak girince Minho yatağında hızla doğruldu. Beni, daha doğrusu hâlimi görünce yüzü düştü. "Jae Hee! Ne oldu?! İyi misin?!"diye sordu. Korkuyla yanına ilerledim. Yatağın başına gelerek dizlerimi kırdım. Ellerimle yatağın kenarını tutunup düşmemek için destek aldım. Minho endişeyle bana bakmayı sürdürüyor ve benden bir cevap bekliyordu. Panik yüzünden ağlamaklı çıkan sesimle anlatmaya başladım. "Minho polisi aramalıyız! Sanırım başımız dertte. Hatta ben! Benim başım dertte. Gitmeliyim buradan!" "Jae Hee sakin olup neler olduğunu anlatır mısın?" "Minho defter! Defterde her ne varsa hiç iyi şeyler değil! Beni ve defteri arıyorlar! Aşağıda onları konuşurken duydum. Beni... Defterdekileri okuma ihtimaline karşı öldüreceklerini duydum! Sadece beni hatırlıyorlar. Seni de riske atamam!" "N-ne diyorsun sen Ja Hee? Dur bekle! Kuzenim polis benim. Onu arıyorum hemen. Hiçbir yere gitmek yok. Seni bırakmam." Güzel gözleri bu sefer güven vermek istercesine bakıyordu gözlerime. Ayaklarını sarkıtacağını anladığım an ayağa kalktım. Ayaklarını sarkıttı ve terliğine ayaklarını geçirerek leptobunun yanında olan telefonunu eline aldı.  Hızla birini aradı. Çok geçmeden çağrısı cevaplandı ve konuşmaya başladı. "Hyunjin! Acilen hastaneye gelebilir misin? Ama çok acil. Ölüm kalım meselesi. Gelince görüşürüz. Tamam, bekliyorum. Lütfen çabuk ol." Telefonu kapatıp eski yerine koydu. Yavaş adımlar atarak karşıma geçti. Gözleri bu sefer âdeta yalvarıyordu. "Ağlama ne olur? Seni böyle görmek istemiyorum." Ağlıyor muydum? Ellerimi yanaklarıma attığımda hissettiğim ıslaklıkla ağladığımı fark ettim. Hemen ellerimin tersiyle yanaklarımı, gözlerimi sildim. Uzun koltuğun karşısındaki orta sehpanın üzerine koyduğum defteri elime aldım. Yeniden Minho`nun karşısına geçtim. "İçinde bu kadar önemli olan ne var bilmiyorum. Ama cebimden çıkan not şaka değildi. O çocuğa bir şey olmuş mudur Minho? Bana çarptıktan sonra gözlerime yalvarırcasına bakmıştı. O bakışlar... O not... Bunu nasıl şaka zannedebilirim ben? Ya ona bir şey olduysa?" "Korkma Jae Hee, hiçbir şey olmayacak." dediği anda kapı tıklatıldı. Korkuyla ikimiz de kapıya baktık. Kapının arkasından biri seslendi. "Müsait misiniz efendim, girebilir miyim?!" Bu ses aşağıda bana sırtı dönük olan, öldürülmem için emir veren kişinin sesiydi! ... SL6802VW

(Minsung,enemies to lovers) Aynı okulda iki düşmandık, ama bazen düşmanlarınız hiç beklemediğiniz anda size dostlarınızdan daha yakın olabilirmiş bunu anladım~jisung