15. Bölüm 🫠❤️‍🔥

Vücudumdaki sancıyla gözlerimi açtım. Kafamı çevirdiğimde hala ameliyathanede olduğumu gördüm. Sıkıntıyla nefes verip doktorlara doğru döndüm.

~daha bitmedimi doktor?.

Dediğimde doktor ve asistanlar şaşırarak bana bakıyorlardı sebepsizce yüzümü buruşturup gözlerimi tavana diktim.

~narkozluydun nasıl uyandın uyumam lazımdı.

Diye söylenince omzumu silktim acı hala yerindeydi ama okadar fazla değildi. Doktor bir hamle yapınca acıdan bağırdım.doktir bana bakıp tekrar işine odaklandı asistanlar ellerimi tutarken doktor işini yapıyordu ama nasıl bir acı üzerimdeydi anlatamazdım doktor bana bakarak.

~kurşunu çıkaracağım acıyacak dayanmalısın.

Dediğinde başımla onayladım. Doktor elindeki cımbızla etimin içine girip kurşunu bulmaya çalıştı. Okadar aciyorduki kıvranıyordum resmen artık dayanamayarak acıyla bağırmaya başladım narkoz bana işlememişti bu nedenle acıyı hissediyordum. Dişlerimi birbirine bastırarak gözlerimi yumdum. Okadar kasmıştımki kendimi dişlerim gıcırdıyordu. Derin nefesler alarak sakinleşmeye çalışırken doktor kurşunu yavaşca çekmeye başladı kurşun çıkarken bacağıma bir rahatlama gelmişti fakat çok uzun sürmemişti. Doktor elindeki kurşunu demir tepsiye bırakırken hemen dikiş için iğneyi alıp dikmeye başladı enfeksiyon kapabilirdi bu nedenle hızlı davranıyordu. Dikmeye başlarken fazla acımıyordu ama hala ellerimi tutuyorlardı. Sağ tarafımdaki asistan elimi sıkınca ona baktım. Yarama bakarken acıyormuş gibi bakıyordu sanki destek olmak için elimi sıkıyordu. Bana baktığında gülümsedi. Doktor dikişi bitirip üzerine dikkatle krem sürüp işlemi bitirdi. Terlemiştim bana bakarak.

~geçmiş olsun kemiğine yada damatlarına denk gelmemiş ama kurşun derindeydi iyi dayandın.

diyince gözlerimi kapattım. Doktor aileme haber vermek için çıkarken asistanlar bana yardım ediyorlardı.

~sen çok güçlü bir kızsın.

Asistanı duyunca ona döndüm. Bana gururla bakıyordu kolay değildi kurşun yarası kolay değildi insan bunu yaşayınca anlıyordu kafamı sallayıp beni sedyede fazlada yukarıda olmayan bir pozisyona getirerek bacaklarımı örttüler servise götürüyorlardı heralde. Asistana bakıp.

~suan beni nereye götüreceksiniz?

~servise yani odaya dinleneceksin dikişlerine dikkatli bakman gerekiyor. Her an patlaya bilir oyuzden kontrol yapıcaz.

Dediğinde kafamı salladım ve beni götürmelerini bekledim..

Metehandan..

Ameliyathanenin önünde bir ordan oraya giderek volta atmaya başladım güzelim içerideydi acı çekiyordu ama benim elimden birşey gelmiyordu. Gireli birkaç saat olmuştu doktor dahil bilgi vermiyorlardı çok kötüydüm gözlerime bakıp üşüyorum dediğinde dahi birşey yapamadım korkuyordum güzelime birşey olucak diye onsuz yaşayamazdım. Herkez buradaydı su,cem,Utku,ateş,alev, adamım elijah hepsi güzelimi bekliyordu. Elimden dua etmekten başka birşey gelmiyordu. Güzelimi düşünürken birden ameliyathanenin kapısı açılınca oraya doğru koştum. Doktor hepimize bakarak konuştu.

~zeynepsu akbayın yakınları?.

Hemen öne atılarak.

~B-biziz ben abisiyim güzelim iyimi?

Dediğimde sesim titriyordu ateş ise belimi sıvazlıyordu. Doktor bakarak.

~kardeşinizi kurtardık.

Dediğinde sanki bütün dünyalar benim olmuştu rahatlamıştım elim ayağım tutmuyordu yere çökerek derin nefes aldım. Doktor devam etti.

~kardeşiniz güçlüymüş narkoz vermemize rağmen narkoz ona işlemedi ameliyat boyunca uyanıktı.

Diyince hemen ona baktım.uyanıksa acı çekmiştir güzelimin canını yakmışlar.

~canı yanmadı değilmi güzelim ağlamadı?

Diye sorarken doktor konuştu.

~dediğim gibi narkoz verdik ama işlemedi ameliyat boyunca uyanıktı kurşunu çıkarirken bağırdı ama toparlandı kardeşimiz baya güçlü birazdan odaya alıcaz çok yormadan görebilirsiniz geçmiş olsun.

Diyince kalbimden bir parça aldılar gibi oldu ağlamıştı. En son annemle babam için ağlamıştı sonrası yoktu şimdi yine aglamisti derin nefes alarak doğruldum sonuçta iyiydi herkez sevinci yaşıyordu. Su sevinçten bağırmış Utku ile alev sevinçten yerinde duramiyor cem ile alev ise sevinmislerdi elijah ise sevinçten gözü dolmuştu duygusal değildi ama güzelimle araları çok iyiydi güzelim odaya alınınca kokusunu içime iyicene cekecektim sevinmiştim sevinçten ayakta duramayip yere oturdum...

Zeynepsudan.

Sedyeyle beni çıkarmışlardı ama ön kapıdan değil arka kapıdan. Beni bir odaya aldıklarında derin nefes aldım oda tek kislikti en azından dinleme bilirdim. Abimleri özlemiştim bacağım arada bir sızlıyordu dişimi sıkıyordum. Birazdan geçer diye umursamadım. Dudağım kuruduğunda dilimle yalamaya çalıştım ama nafileydi baya kurumuştu sürekli dudağımı yalardim aliskanlikti dudağımı kuru zannedip hep yalardim etrafa bakindigimda komodinin üzerinde sürahiyle bardağı bulduğumda içmek için uzandım yataktan biraz uzaktı sürahiyi almaya çalışıyordum ki bir ses geldi.

~güzelimm!

Bu abimin sesiydi ona baktığımda herkez gelmişti abim koşarak bana sarıldı. Sarılışına karşılık verip kokusunu ciğerlerime çektim. Oda benim kokumu içine çekiyordu. Özlemiştim hemde fazlasıyla. Abim öyle bir sarılıyorduki sanki bıraksam uçacakmışım gibiydi bende ondan ayrilamiyordum. Sonunda ayrildiğımızda gözlerime baktı kızarmıştı gözleri. Dudaklarıma bakınca hemen etrafa bakındı sürahiyle bardağa su doldurup suyu içirmeye çalıştı anlamıştı dudagımı yaladigimi çok iyi biliyordu kuru görünce susadigimi anlayıp su içirmişti. Suya baktığımda kendini kasıyordu. Ona gülümseyerek başımla onayladım. İhtiyacım vardı. Oda dayanamayarak koşup bana sarıldı. Küçük bir kız çocuğu gibi yüzünü boynuma gizledi. Özlemişti. Kafasından öpüp ona baktım çok tatlı görünüyordu. Utkuya baktığımda oda ağlıyordu kendini suçluyordu. Obeni zorlamıştı ama onun suçu değildi. Kollarımı actiğimda onunda küçük bir çocuktan farkı yoktu. En neşelimiz oydu ve şimdi kalbi kirilmis küçük bir çocuk gibi sığınmıştı sarıldığı için sesi boğuk geliyordu.

~özür dilerim zeynoşgi çok ama çok özür dilerim.

Dediğinde ona baktım oda bana bakıyordu. Kaşlarımı catıp

~eğer kendini suçlamaya devam edersen sana karete öğretmem Utku bey.

Dediğimde o göz yaşlarını silip suspus olurken diğerleri gülüyordu.

Ceme baktığımda uzaktan bana selam verdi fazla temas kurmazdi onu anlayarak kafamla selamını onayladım alev sudan dolayı bana sarılmaktan korkarken ona kollarımı açmamla affaladı. Dayanamayarak yanıma geldi ve nazik bir hareketle sarıldı. Sarılışına karşılık verirken gülümsedim ağlıyordu. Ayrıldığımızda ateş kalmıştı onunla fazla samimi olmadiğım için kararsızdı ona gülümseyip onada kollarımı açtığımda gözleri parladı. Hemen yanıma gelip sıkıca sarıldı yüzünü boynuma gizleyip kokumu içine çekti. Bende onun saçlarını karıştırarak güldüm. Geri çekildiğinde hala gözleri parlıyordu. Hepsini özlemiştim abim saçımı okşarken elijaha baktım gözleri dolmuştu herkezin içinde bana sarılamazdı ama tek yakaladığında hemen sarilacagini biliyordum ona göz kırptığımda kafasını salladı hepsine tek tek baktım hepsi yanımda oturmuştu. Mutluydum neşeliydim yanımdakiler bana neşe katıyordu. Nefes almamı sağlıyordu.

~güzelim çok fazla acıdımı ha? Narkoz işlememiş sana.

Dediğinde yutkundum acı ne kelimeydi sanki bacağımı koparıyorlardı.

~evet acıdı abi ama geçti.

Dediğimde hemen yarama baktı daha sonra kafamdan öptü. Ateş kapıdan çıkıp gittiğinde nereye gittiğini bilmiyordum. Birkaç dakika sonra elinde poşetle geldiğinde poşeti sallayıp.

~yemek birşeyler getirdim. Birde tatlı dondurma falan var.

Dediğinde gözlerim anında parladı herkez gözüme bakınca gülümsediler çaktırmamaya çalışırken midem bana hiç yardımcı olmuyordu karnım sesli bir şekilde guruldadığında hepsi birkaç saniye bana bakıp ardından gülmeye başladılar. Ben hala poşete aç bir şekilde bakarken ateş beni görüp hemen önüme bıraktı. Poşeti açıp yemekleri çıkardım herkezin yanıma yaklasmasini ve birlikte temamızı söyledikten sonra yemek yemeye başlamıştık. Herkez gülüşerek sohpet ediyor yemeklerini yiyorlardı. Abim ise yanimdan ayrılmıyor hep ihtiyiçlarım varmı diye soruyordu. Bu ortamı sevmiştim herkez neşeli ve mutluydu. Ve o an ailenin ne kadar önemli olduğunu anladım...

Bölüm nasıldı Zeynep iyileşti ehehe Zeynep güçlü bir kız devamı gelecek eğer isterseniz oy vermeyi ve yorum yapmayı unutmayın öpüldünüz🫠