12. Bölüm

Sellamlaaar beybislerrrrrr 💖💖

İyi okumlaeerr

.....

(3 yıl sonra)

"Mavi koşma kızım düşeceksin!"

Benim söylediğim şeyden sonra yine durmamıştı. Ama bir beyefendi'nin bacağına çarpıp sonunda durmuştu. Çarptığı beyefendi "Daha dikkatli ol ve annenin sözünü dinle tamam mı ufaklık?" Dedi. Bu ses bana tanıdık geliyordu ama kim olduğunu çıkaramamıştım.

Mavi'nin yanına vardığımda hemen ona sarıldım ve "Güzelim benim neden koşuyorsun?" Diye sordum. "Özür dilerim anne" diye soruma tatlı tatlı cevap verdi.

Tebessüm ederek daha da sıkı sarıldım. O sırada sesi bana tanındık gelen beyefendinin sesini duydum.

"A-asena"

Maviden ayrıldıktan sonra ona döndüm ve gördügüm kişiyle yutkunmaya çalıştım ama yutkunamadım. Tam karşımda Demir, Ata ve Bora duruyordu hayatımın en mutlu zamanlarını birlikte yaşadığım o genç üçlü...

Demir bana özlem ile bakıyordu aslında hepsi öyle bakıyordu ama Demirin bakışı daha derindi. Aslında biliyordum bu düğünde Demir ile karşılaşacağımı ama abim düğünüydü gelmesem olmazdı. Abim de Demir'in ortanca olan ablası ile evleniyordu. Hem kendisi beni onlardan saklamıştı ama giderek Demirin ablasıyla evlenmişti.

İnci abla biliyordu benim yaşadığımı ama Zehra abla ve Demir'in annesi bilmiyordu. Mavi "Anne, bu abiler kim? Senin adını nereden biliyolar?" Diye sordu. Bu kızın biliyorlar değilde biliyolar demesini yiyecektim. Ona gülümseyerek, aldığım pamuk şekeri uzattım, doğrulduğumda Demir "Asena seninle konuşabilir miyiz?" Diye sordu. Tereddütle Mavi'ye baktım. "Ata ve Bora kızına bakar." Kızına derken biraz daha vurgulamıştı ya da bana öyle gelmişti.

Başımı sallayarak yürümeye başladım, kimsenin olmadığı bir alana gelince ona doğru döndüm. Benim konuşmama izin vermeden beni göğsüne çekmişti, burnunu boynuma çekerken "Seni çok özledim be güzelim." Dedi. Bende kollarımı boynuna dolayıp kısık bir sesle "Bende." Dedim. Tahminimce bir dakika böyle kalmıştık, benden ayrılınca gözlerinin ıslak olduğunu fark ettim, kaşlarımı çatarak "Demir, ağladın mı sen?" Dedim ve parmaklarımla biriken gözyaşlarını sildim. "Asena, sen..." derin bir nefes alarak üç yıl boyunca yaşananları anlatmaya başladım. "Ben aslında ölmedim, ki burada olmamdan zaten bellidir. Abim o adamım beni bulmasından sizin sorumlu olduğunuzu düşünüyor."

Kaşlarını çatarak konuşacakken konusmasına izin vermeden devam ettim. "Asker olduğu için bana çıkarılan otopsi raporu bile sahteydi, ölmediğimi sadece, İnci abla, Azra ve Ozan biliyordu başka bilen yoktu. Üç yıl abimden teknistediğim şey seni görmekti ama izin vermedi sadece tek yapabildiğim şey fotoğraflarımıza bakmak ve senin paylaşımlarındı. Başka türlü sen hayatımda yoktun o üç yılda." Son cümlerime diğu sesim kısılmıştı.

"Mavi aslında evlatlık, yani evli falan değilim. Ki zaten evlenemezdim çünkü bir gün seninle karşılaşacaktım, sen benim hayatımın aşkısın, sen olmadan nefes almak gerçekten de zor. Abime ne kadar yalvardığımı bir ben birde Allah biliyor. Ama izin vermedi ne kadar yalvarsamda."

Sözlerim bittiğinde derin bor nefes alıp ona sarıldım, kolları belime dolandığında sanki ölmüşüm de tekrar nefes almaya başlamış gibi hissetmiştim. Geri çekildiğinde alnıma bir öpücük kondurduktan sonra elimi tutarak Ata ve Bora'nın yanına götürdü. Ata beni görünce gülümsemişti, hemen yanıma gelip sarılmıştı. 28 yaşında olsa bile hâlâ ruhu çocuktu.

bak seni çok özlemiş çocuk ama yerim ben bunuuuuu

Ata heri çekildiğinde "Seni çok özlemişim be Asu'ş" dedi. Ona gülerek yanaklarını sıkmaya başladım, "Oy oy oy özlemis misin sen beniiii" yüzünü buruşturarak yanaklarını benden kurtarmaya çalışıyordu ve sonunda başarmıstı. Bora'nın yanına gittiğimdr o da hemen bana sarıldı, "Asena sen evin neşesiymissin be kızım, sen gittikten sonra evde renkler kalmadı."

"Ya ama böyle demeyin." Dedikten sonra etrafa bakındım, Mavi'yi abimin yanında görünce yanlarına gittim. "Bu kimin abisi be?" Abim gülümsyerek başını kaldırdı, "Benim abim şu yakışıklılığa bak!"

(Yn; ben bu kızın abisinin adını unuttum soner olsun)

"Soner!" İnci ablanın bağırmasıyla abim koşarak yanına gitti.

hanımcı erkek severiz

ay dimi içses

kız sevilmezler mii

sevilirler be

demir'i de hanımcı yapacağız biz

yaparız biz

yaparız kız!

........

Düğün bitmiş ve eve gelmiştik, abim aryık bir evin direğiydi. Duygulanmıştım.

bizim evimizin direği nerde bakalım

Cevap vermeden Demir'in yanına oturdum, "Mavi uyudu mu?" Diye sorunca başımı sallayarak cevap verdim. Bu çocuk iyice baba rolüne girmişti yiyecektim. "Hadi gel bizde yatalım." Deyip elimden tuttu, beni yönlendirmesine izin vererek peşinden gitmeye başladım. Onun odasına gelmiştik, benim odam artık Mavi'nin odasıydı. Elini bırakarak kendimi yatağa attım, "O kadar yoruldum ki Mavi'nin peşinden koşarken bu çocuk hiç mi yorulmuyor ya?"

Gülümsyerek "Yoruluyordur güzelim, çocuk bu bırak çocukluğunu yaşasın." Dedi ve yanıma yattı. "Hadi bakalım bizde uyuyalım." Kollatını belime sarınsa başımı göğsüne yaslayarak onun kokusunda uyudum. 3 yıl süren hasretimiz bugün bitmişti işte, en güzel an bu andı.

.......

Bölüm sonuuuuuu

Nasıldııııııı????

Bu soner'e de ayrı bi sinir oldum ya, niye benim genç üçlüm o şerefsize versin ki senin kardeşini çok farklı bir zihniyet tamam böyle dersinde niye evlenirsin ablasıyla hadi evlendin bu kız düğüne gelince anlayacaklar zaten ölmediğini. Neyseeeee kendim yazdım kendim sorguluyorum NXNXJXJNXJFJF

Bir sonraki bölüm Demir'in attığı gönderiler olacakkk