M.T

Komik olan ne arkadaşım?” Diye anlamaya çalışır gözlerle Burcu bana bakıyordu.

“Bak o çocukla bugünden beri çarpışıp duruyorum ve nedendir bilmem sinirlerimi bozuyor.”

“ Nasıl çarpışıp duruyorsun?”

“Ya çarpışıyorum işte. Müdürün yanından çıktıktan sonra da çarpıştık, konuştum hatta dik dik gözlerime bakıp durdu…”

“ He diğerleri gibi sana boyun bükmedi diye bu öfken…”

Burcu cümlesini bitirince düşüncelere daldım. Gerçekten bu yüzden mi ona sinir olmuştum?

Aslı araya girdi, “ kızım yapamayacaksan söyle.”

“Hahaha hayırdır Aslı hanım? Saçmalıyorduk biz en son senin nezninde…”

“ O o zamandı, şimdi işler farklı bende merak ediyorum ne yapacağını…”

Tam Aslı’ya cevap verecekken sınıftan ayşe geldi yanımıza. “Kızlarr size çay getirdimmm…”

“ Oo prensesim benim bee “ diyerek Ayşe’ye öpücük atarken tepsideki çaylardan bitane aldım. Ayşe de o sıra da karşı sandalyeme oturdu. Bizden müsade almadan oturmasına biraz kurulmuştum ama çayların hatrına sessiz kaldım.

Ayşe etrafa bakınırken siyah ceketli çocuğu işaret ederek, “kızlar çok yakışıklı değil mi yaaa…”

“ Yo değil.” Diye atıldım hemen.

“Nasıl değil ya ? Tüm okul çocuğun peşinde baksanıza şuraya.”

Dediğinde etrafa bakınmaya başladım. Hakikattende çocuk yürürken bütün kızlar arkasından ona bakıyordu. Ve çocukta bunun gayet farkında. Ama hiç istifini bozmadan yürüyor, başını etrafa hiç çevirmiyordu.

“ Bir de bi ahlaklı ki sorma… kaç kişiden duydum öyle çok yazan varmış ki ama hiç birine dönmüyor bakmıyormuş bile…”

“ Belki sevgilisi var ondan bakmıyordur.”

“ Yok hayır , çocuğun bitane erkek arkadaşı var o çocuklada bizim kızlar arkadaş, ona sormuşlar yok demiş. Olsa bilirdi herhalde.”

“Herhalde…”

Neyse sevgilisi olmaması benim için iyi haber. Çünkü olsaydı zaten bu plan iptal olacaktı. En azından eğlencemizden mahrum kalmayacağız…

Çocuğun ya ahlaklı yada fazlasıyla ego kasan biri olma ihtimalini cebe attım. Hareketlerindende belli ki daha önce hiç bir kızın peşinde koşmamış, öyle bir kasılıyor beyfendi…

Neyse sorun değil bugüne kadar isteyipte kendime aşık edemediğim hiç kimse olmadı. He bir tek, bir türlü kavuşamadığım biri oldu, oda sebepler gereği öyle oldu yoksa oda deli divane aşıktı sonuçta…

O an derin düşüncelerde savrulurken Ayşe’nin yanımızdan kalktığını bile farketmemişim.

Aslı dürtü kolumu, “yine Mustafa’yı düşünüyorsun değil mi?”

Burcu yükseldi, “ Mustafa Toprak aman ne büyük insan. Bir unut kızım be artık.”

Derin bir nefes verdim. “ Aman ya boşverin böyle böyle geçecek işte…”

“ Şu çocukla bir kavuştuğunuzu görseydim vallaha gözüm açık gitmeyecektim.” Dedi Burcu.

Gülümsedim.

“İnan bende…”

"Neyse bakarsın bu yeni çocuk sana şifa olur ve yaralarını sarar…”

Alaycı gözlerle Burcuya baktım , ” Son üç flörtümden beri aynı cümleyi kuruyorsun Burcu ama bir adım yol kat edemedik…”

“Ne yapalım kızım sen flörtleştiğin çocuklara Mustafayı anlatırsan , Mustafa gelirse hepinizi şutlarım iması yaparsan zaten emin olamaz şekilde yaklaşıyorlar. Sende sevgilerine ikna olmuyorsun.”

“ Olmak istemediğim için sürekli o cümleyi diyorum ya zaten. Benim Mustafayı unutmaya gönlüm yok sanırım ya benim sorunum bu.”

“ Hayır hayır bu sefer bu oyun sana iyi gelecek gör bak bu çocuk sana unutturacak her şeyi..”

Güldüm. Bayağı içten güldüm. Kendime acıya acıya güldüm…