Ve bir duman daha..

Eve gittiğimde ılık bir duş aldım. Gözlerim kapanıyordu yorgunluktan... Duştan sonra kendime bitki çayı yapıp terasıma geçip bir sigara yaktım... Derin bir nefesle çektim içime, içim sızlıyordu. Her ne kadar hakettiklerini düşünsemde insanlara böyle davranmak kanıma dokunuyordu. Babamın işlerine koşturmak bir yana dursun kendi yaptıklarım da artık boyumu aşmaya başlamıştı... Ben ne olduğumu kim olduğumu bulamıyordum artık.

Böyle yetiştirilmeyi ben mi istedim?

Babam elleriyle beni nasıl istediyse o hale getirdi. Bana seçim hakkı sunulmadı bile.

Kavgalarım sanki hep kendimle. Bulamıyorum ben kimim? Nereye aidim?

Bulamadığım kendimden de yoruldum, herkese yetmeye çalışmaktanda...

Beni görmen için kaç can daha yakmam lazım baba?

Gözümden bir damla yaş süzüldü...

'Yorulduk be kızım.. Yorulduk...' dedim kendi kendime mırıldanarak...

Ve bir duman daha çektim... iliklerimde o dumanı hissedene kadar çektim...