1. Bölüm

1. Bölüm( kırık kolyenin gölgesi)

Hülya_Alkc
kutuptayazmisalli

 

.

.

.

İstanbul’un ışıkları, Gianluca Moretti için her zamankinden daha soluktu. Lüks otelin terasında düzenlenen iş yemeğinde, herkes neşeli görünmeye çalışsa da Gianluca’nın yüzündeki sert ifade, atmosferi ağırlaştırıyordu. Başarısızlık, Gianluca’nın sözlüğünde yer almıyordu. Ancak kaybettiği ihale, sadece finansal değil, aynı zamanda itibarına da zarar vermişti.

 

 

“Gianluca, her şey kontrol altında. Bu sadece bir ihale,” dedi Hasan, karşısında oturan iş ortağı, ortamı yumuşatmak istercesine.

 

 

 

Gianluca viski bardağını bir dikişte bitirip masaya sertçe bıraktı.

 

“Kontrol altında mı?” dedi, sesi buz gibi. “Bir daha bu cümleyi duyarsam, seni kontrol altında tutmam gerekecek, Hasan.”

 

 

 

Masadaki herkes sustu. Gianluca ayağa kalktı, kravatını gevşeterek terasın kenarına doğru yürüdü. İstanbul’un ışıkları altında yüzüne yansıyan gölge, içinde büyüyen öfkenin bir yansıması gibiydi. Derin bir nefes alıp başını gökyüzüne kaldırdı. "Kaybetmek," diye mırıldandı kendi kendine, "asla kabul edilemez."

 

Saatler ilerlerken....

Mekandaki hava giderek daha gergin bir hale geliyordu. Gianluca, masadan kalktıktan sonra tek başına bir köşeye çekilmişti. Melis ise, masalar arasında sessizce işini yapmaya çalışıyordu. Dikkat çekmek istemiyordu; özellikle de Gianluca gibi tehlikeli görünen birinin dikkatini. Ama ne kadar uğraşırsa uğraşsın, Gianluca’nın gözleri sürekli ona kayıyordu.

 

Melis, tepsiyle masalardan birine içki servisi yaparken, Gianluca ansızın arkasında belirdi.

 

“Korkuyor musun, Melis?” diye sordu.

 

 

Melis, irkilerek tepsiyi sıkıca tuttu. Adını nasıl bildiğini anlayamıyordu.

 

“Hayır, korkmuyorum,” diye yalan söyledi. Gözlerini Gianluca’nın bakışlarından kaçırmaya çalışıyordu.

 

 

Gianluca, hafif bir gülümsemeyle ona doğru eğildi.

 

“Yalan söylüyorsun. İnsanların korkusunu hissedebilirim.”

 

 

Melis, başını öne eğerek bir adım geri çekildi.

 

“Bir şeye ihtiyacınız varsa söyleyin, size yardımcı olurum. Ama... lütfen beni rahat bırakın.”

 

 

Gianluca, onun bu savunmasız tavrını bir zaaf işareti olarak gördü.

 

“Yardımcı olacaksın, değil mi?” dedi, sesi alaycıydı. “Bunu sen istedin.”

 

---

 

Karanlık Bir Odada..

Gianluca, gecenin ilerleyen saatlerinde tamamen sarhoş olmuştu. Melis, mesaisini bitirip çıkmaya hazırlanıyordu. Çantasını almış, çalışanlar için ayrılmış küçük arka odaya geçmişti. Ama tam o sırada Gianluca kapıda belirdi.

 

“Bu kadar acele etmene gerek yok,” dedi, kapının çerçevesine yaslanarak.

 

Melis, paniğe kapılmıştı. Kalbi hızla çarpmaya başladı.

 

“Lütfen... Lütfen beni bırakın,” dedi, sesi titriyordu.

 

Ama Gianluca, sarhoş ve kontrolsüzdü. Gözleri, karanlıkta avını köşeye sıkıştıran bir yırtıcı gibi parlıyordu.

 

“Bir yere gitmiyorsun,” dedi. “Bu gece benimle kalacaksın.”

 

Melis geri çekilmeye çalıştı ama odanın sınırları, ona hareket edecek bir alan bırakmıyordu.

 

“Hayır, hayır, lütfen... Beni rahat bırakın,” diye yalvardı. Ama Gianluca’nın zihni artık tamamen bulanıktı.

 

---

 

Sabahın İlk Işıkları

 

Gianluca, başındaki ağrıyla gözlerini açtı. Güneş ışığı, otel odasının perdelerinden içeri sızıyordu. Geceden hiçbir şey hatırlamıyordu. Başını ellerinin arasına aldı, derin bir nefes aldı ve yataktan kalktı.

 

 

Yanındaki masanın üzerinde duran küçük bir şey dikkatini çekti: kırık bir kolye parçası. Onu nasıl aldığını ya da kime ait olduğunu bilmiyordu. Eline alıp inceledi, ama bu parçanın anlamını çözmek mümkün değildi.

 

 

Kendi kendine mırıldandı, “Bu da neyin nesi?”

 

 

Hızla hazırlanıp havaalanına doğru yola çıkarken, içinde tuhaf bir huzursuzluk vardı. Sanki bir şey eksikti, ama ne olduğunu anlayamıyordu.

 

---

 

O sırada başka bir yerde

 

Melis, elleriyle yüzünü kapatarak, o gece yaşadıklarının etkisinden kurtulmaya çalışıyordu. Küçük bir apartman dairesinde, gözyaşlarına boğulmuş halde, kırık kolyesinin zincirine bakıyordu. O kolye, annesinden kalan son hatırasını temsil ediyordu ve şimdi bir yabancının elindeydi.

 

“Hayır,” dedi kendi kendine. “Bu böyle kalamaz.”

 

 

Ama içinde hissettiği korku ve utanç, ona ne yapması gerektiğini söylemiyordu. Gianluca Moretti, artık sadece kötü bir anıdan ibaret olmayacaktı. O gece, Melis’in hayatının yönünü sonsuza dek değiştirmişti.

 

---

 

DEVAM EDECEK...

 

OY VERMEYİ VE YORUM YAPMAYI UNUTMAYİN❤

 

Luca & Melis...

Bölüm : 18.12.2024 11:13 tarihinde eklendi
Okur Yorumları Yorum Ekle
Hikayeyi Paylaş
Loading...