76. Lidena " En Yakın Düşman"

Önlerine koyulan yemeğe ikisi de tepeden bir bakış attı. Doğruydu. Onlar farklı karakterler de aynı iki insandı resmen.

"Bunun içerisinde ne var? " dedi Asır zincirli ellerini masaya koyarak. "Şöyle bir bakınca görebiliyorum." diyerek servis eden adama baktı. "Ne bulduysanız koymuş gibisiniz."

Lidena yan bir bakış attı Asır'a. Asır onu görmezlikten geldi.

"Sen iki tane veliahtı böyle bir yerde mi besliyorsun?" diyerek Komutan Avran'a yüklenen Asır ile komutan tek kaşını kaldırdı.

"Sizi de böyle bir yerde bulmuştum zaten." dediğinde Asır ellerini masadan indirdi.

"Konumuz bu değil. Biz orada yemek falan yemedik."

Lidena, Asır'ın kendisini tutmakta aşırı derecede zorlandığını fark etti. O kadar zorlanıyordu ki belli etmemek için bir çocuk gibi mızmızlanıp duruyordu.

"Dışarıda kavga oluyor sanırım." dedi Asır'a dönüp.

"Ne kavgası?" dedi Asır da. "Ben bir şey duymuyorum." diyerek han kapısına baktı.

"Nasıl duymuyorsun? Birileri bağırıp çağırıyor." dediğinde Asır kaşlarını çatarak genç kıza baktı.

"Sonunda deliri-" dediği sırada Lidena gözlerini kısmıştı.

"Kavga büyürken bizim kafesi kırsalar çok komik olurdu." dediğinde Asır hızlı ve oldukça sinsi bir kaçamak bakış attı komutana.

"Ha sen o sesleri diyorsun." dedi yalandan. "Bir şey olmaz, olmaz. O kafes olmasa bizi hayatta götüremezler zaten imparatorluk sarayına." dediğinde komutan hızla kalkıp dışarı koşmuştu.

"Salak." dedi Asır sinirle. "Harbi diyorum salak."

Lidena komutan gider gitmez gözlerini hancıya çevirdi. Kaynar su dolu tencerelerden biri devrildi o an. Adam yanan bacakları ile can havliyle bağırdığında genç kız hızlıca ayağını kaldırmış ve sandalyelerden birini ayağının ucuyla tuttuğu gibi yan masadaki adamlardan birinin sırtına fırlatmıştı. Hancının acı bağırışlarından dolayı dikkati dağılan müşterilerden hiçbiri kimin yaptığını anlayamamıştı.

"Kim attı onu?" diye bağırdı iri yarı adam. Ellerini masaya vurarak kalkıp kükredi resmen. "Hangi piç!? "

Asır göz ucuyla Lidena'ya baktıktan sonra adamı şöyle bir inceledi. İri adam da kendisine dik dik bakan Asır'ı görünce hırsla üzerine yürüdü.

"Sen mi yaptın!? " diye sorduğunda Asır kaşlarını çattı.

"Ellerim zincirliyken mi? " diyerek ellerini havaya kaldırdı.

"O zaman kim yaptı?" dediğinde Asır omuzlarını silkmişti.

"Görmedim. Az önce biri dışarı koştu aceleyle belki o yapmıştır." dedikten sonra dönüp Lidena'ya baktı. "Ya da şu prenses kılıklı kız da olabilir."

Lidena kafasını kaldırdığında iri yarı adam ile göz göze geldi. Adam önce bağıracak gibi oldu ama sonra sustu. Düşündü bir. Yutkundu.

"Kız kardeşin mi?" dediğinde Asır kaşlarını çattı.

"Neremizi benzettin?" dedi Asır sinirle.

"Sevgilin değildir." dedi adam gülerek.

"Neden olmasın?"

Asır'ın anlık çıkışısı ile adam Lidena'ya baktı.

"Salak bir komutan tarafından yakalanmış bir asalağa bakacak bir tip değil gibi." dediğinde Lidena adama yan bir bakış attı.

"O asalak az önce kafana sandalye attı." dediğinde adam kaşlarını çatarak arkasını döndü. İşte tam da o anda Komutan Avran içeri girmişti.

"Dışarıda kavga falan yokmuş! Güya velia-"

Komutanın sözü bitmeden eşkiya kılıklı adam üzerine çullanmış ve onu karşı duvara fırlatmıştı. Lidena onlar yere düştüğünde hızlı bir şekilde ayağa kalktı ve koşup yan masadaki adamın tabağını aldı. Asır ise şaşkınca genç kızı izliyordu.

"Ne yapıyorsun?" dediğinde Lidena tabağı önüne bırakmıştı.

"Düzgün bir şeyler yemek istiyordun." deyince Asır anlamadığını belli eden bir tavırla genç kıza baktı.

"Bu yaygarayı sırf birkaç parça et için çıkardın?" dediğinde Lidena kafasını yana salladı.

"Hayır. Yüzünde bir iki morluk olsa nasıl durur merak ettim."

Asır bu sözler ile adamla dövüşen Komutan Avran'a bakıp güldü.

"İşte buna değer." deyip tabaktaki etten bir parça kopardı ve genç kızın ağzına tıkıştırdı.

Kaşla göz arası yaptığı bu hareket ile Lidena dönüp ona bakmıştı ama Asır sanki hiçbir şey yapmamış gibi gülerek kendi ağzına da bir parça attı.

"Sağlam etmiş."

Her şeyin sonunda hancı ağlaya ağlaya bacaklarını bakarken, Komutan Avran ve deli fişek adam tüm hanı yerle bir etmişlerdi. Asır gülerek Lidena'nın çaldığı et yemeğini yemiş, arada bir onun da ağzına tıkıştırmıştı. Bunca olaydan sonra Komutan Avran mor gözüyle gelmiş ve onları paslı kafeslerine sokmuştu yaka paça. Nasıl da sinirliydi.

Asır gülerek saçlarını geriye attı.

"Yüzü gözü mor olunca keyfim yerine geldi." diyerek Lidena'ya bakmıştı ki kaşları çatıldı. Büyük bir titreşim hissetti genç adam. Telaş içerisinde genç kızın üzerine atlamıştı ki bir şey o anda patladı.

Demir kafes yan düştüğünde Asır'ın sırtı yere çarpmıştı. Kafesin yuvarlaması yüzünden samanlar üzerlerine dökülmüştü resmen.

"Herkesi öldürün!" diye bağırdı bir kadın.

Lidena hızla Asır'ın kolları arasından çıktı ve kafesin paslı kapısına sert bir tekme attı. Ancak kafes açılmamıştı. Ellerini yumruk yaptı. Masmavi alevler tenini sarmaladığında demir zincirler eriyip gitmişti.

"İyi misin?" diyerek ayağa kalktı Asır da. O da hızla demir zincirleri erittiği esnada yan taraflarına kopmuş bir kafa düştü.

İki genç yuvarlanıp giden Komutan Avran'ın kafasına bakakaldılar.

"Senin ordun mu?" dedi Asır ellerini açarak.

"Benim ordumda kadın Komutan yok." diyerek Asır'a baktı. "Senin?"

"Lark salağı hayatta beni bu kadar kısa sürede bulamaz." dedikten sonra hızla kafesin kapısına tekme attı. Kırılıp da savrulan kapı ile ikisi de atın üzerinden kılıçlarını almıştı.

Lidena kılıcını kınından çektiği anda durdu.

"Ne işin var burada?"

Yangın her yeri sarmıştı resmen. Geile ise ateşin bir parçası gibi tam ortasında duruyordu.

"Sizi kurtarmaya geldim majesteleri." dediğinde Lidena kılıcını sakince kınına soktu. Asır hemen yanı başında durmuş, Geile'ye bakıyordu. Ortam o kadar ciddi duruyordu ki soru sormaya çekindi.

"Demek yaşıyor." diyen Lidena ile Geile gülümsemişti.

"Bizzat öldürmek istediğiniz için yaşaması hoşunuza gitmiş olmalı." dediğinde Lidena genç kıza bir iki adım yaklaştı.1

"Beni kurtarmaya gelecek son kişi bile değilsin." diyerek etraftaki insanlara baktı. Gözü dönmüş gibi Komutan Avran'ın askerleri ile çatışıyorlardı. "Demek sana da emir verdi."1

Geile dişlerini sıktı.

"En kötüsü de ne biliyor musunuz?" dedi Geile öfkeyle. "Yapmamak için öleceğim şeyleri istemesi."1

Lidena gözlerini Geile'ye dikti.

"Öl o zaman." dediğinde Geile gülmüştü.

"Yaşa' dediğiniz de yaşamış mıydı?"

Lidena basılan damarı ile dişlerini sıktı.

"Ben Tanrı değilim."

"Ben de değilim." dedikten sonra ellerini yumruk yaptı. "Ölmesini dilediğim kişiyi kurtarmak ne kadar zor bilemezsin." dediğinde Lidena hızla kılıcını çıkarmış ve elinde ters çevirip kabzasını yere vurmuştu.1

Tüm kasaba, Geile ve Asır hariç, tüm kasaba çöken zemin ile toprak altında kalmıştı. Onlar sanki bir dağın yamacındalarmış gibi duruyorlardı. Asır bir anda yerlebir olan kasabaya bakarken kaşlarını kaldırdı. Düşündüğünden çok daha fazlasıydı Lidena.1

"Ama sen bir imparator da değilsin." dedi Lidena. "Asla bir başkasına muhtaç kalmayacağımı bilemezsin. "

ᕦʕ •ᴥ•ʔᕤ

Merhaba!

Gençler bu bölüme bir sürü yorum istiyorum, bir sürüüüü!

Eğer bir sürü yorum gelirse bugün iki bölüm!

Tüm teorileri şuraya almak istiyorum --->

O zaman...

Nasipse bir sonraki bölümde görüşmek dileğiyle!

LadyReBeL

ᕦʕ •ᴥ•ʔᕤ