80. Lidena "En Yakın Düşman"

Elindeki kitabı sessizce okurken çalan kapı ile kafasını kaldırdı.

"Gir."

Saygı içerisinde gelen mahcupça eğilip İmparator Zeord'u selamladı.

"Yüce İmparatorumuzu selamlarım." diyerek diz çöktüğünde İmparator Zeord kitabı sessizce kapatıp yüzü gözü bembeyaz olan adama baktı.

"Konuş." dediğinde titreyen ellerini kucağında birleştirdi zavallı adam.

"Majestleri, gelen hava dişlere göre Komutan Avran, Lidena Terlas tarafından öldürülmüştür efendim. Sanırım prenses düşündüğümüz kadar zayıf bir hedef değil."

İmparator Zeord kitabı usulca kenara bırakarak gülümsedi. Yüzündeki uğursuz gülüş ona korkunç bir hava katıyordu resmen.

"Arabamı hazırlayın." dedi sakince. "Kardeşimi ziyaret etmek isterim... "

.
.
.

"Ne yapacağız?" dedi Olya panik içerisinde.

Paya genç kıza ters bir bakış attı.

"Haber bekleyeceğiz. " dediğinde Olya onu es geçip Ult ve Pasna'ya baktı.

"Ya başına bir şey gelirse? Kaç gündür ortada yok! Bir anda yok oldu." dedikten sonra yanı başında dolanan, Asır'ın yardımcısı, Lark'ı gösterdi. "Üstelik bu da kafayı yedi."

Lark telaştan tırnaklarını yiyordu.

"Nasıl ülkeme geri döneceğim şimdi? İdam edilirim kesin!" diyen adam ellerini kafasına dayadı.

"Majestleri Lidena çok güçlü ayrıca yanındaki kişi de asil bir kan. Prens Asır da güçlü. Dua edelim başkalarının başına kötü şeyler gelmesin." diyen Ult ile Nevil uzaktan uzaktan ona baktı.

Bu konuda haklı gibi duruyordu.

"Ult haklı Olya. Bu kadar telaşlanma. Majesteleri bir ordunun karşısında Tanrı gibi..."

Olya endişe içerisinde sus pus olup geri çekildiğinde Paya ona ters bir bakış atmıştı. Sinir oluyordu genç kıza. Her seferinde kendisini görmezden gelip başkalarına aynı soruyu bin defa soruyordu.

"Önemli olan başka bir mesele var. Bu orduyu nereye yerleştireceğiz?" dedi Pasna, Ult ve Vuz'a bakarak. "Ayrıca ordunun ihtiyaçları da var. Yemek ve kişisel ihtiyaçlar. Çoktan iki gün oldu bile. Daha ne kadar idare edilebilir? "

Pasna gergince etrafa bakındı.

"Krallara mı danışsak?" dediğinde Vuz araya girdi hızla.

"Eğer başına bir şey geldiyse majesteleri yerine imparator Zeord'u destekleyeceklerdir." dedi.

Paya buna hak verdi.

Herkes birlik olmuş, kafa kafaya vermiş düşünürken arkadan bir ses geldi.

"Ordu aç mı komutan!?"

Paya gelen ses ile hızla arkasını dönüp çıka gelen Majestelerini selamlamıştı. Tıpkı diğerleri gibi.

"Hoş geldiniz majesteleri!"

İçi huzurla dolan ekip kendi kendilerine gülüşmüştü resmen. Asır da bunu görmedi değil. Ne kadar sinir bozucu, sevimsiz gözükse de insanlara umut ve güven veriyordu genç kız. Gücünün gölgesinde yetiştiriyordu halkını.

"Nerelerdeydiniz efendim?" diyerek yanına giden Pasna ile Lidena gözlerini etrafta gezdirdi.

"Anlaşılan o ki, bir tek ben peşinde değilmişim. O da benim peşimde. " demiş ve hepsine şöyle bir bakmıştı. "Ordu perişan olmalı. Hızla toplanın, ele geçirdiğimiz krallıklardan birine yerleşeceğiz." dedikten sonra dönüp Asır'a baktı. "Prens Asır da bize eşlik etmek ister mi? "

Asır dönüp Lark'a baktı. Lark telaşla kafasını iki yana salladı. Resmen gitmemek için yalvarıyordu.

"Eşlik etmek isterim tabii." dediğinde Lark dizleri üzerine düşecek gibi oldu ve hızla arkasını döndü.

"Tanrım ne günah işledim. Ben ne kadar büyük bir günah işlemiş olabilirim ki beni böyle bir lider ile kınıyorsun?" dedi ağlaya ağlaya.

"Prens Asır için de bir yer hazırlayın." dedikten sonra kir içerisindeki kıyafetlerine bakıp derin bir nefes aldı. "Yakın zamanda bir iş ile ilgilenmem gerekecek." diyerek Nevil'e bakmış ve yanına çağırmıştı. "Üstümüze düzgün birkaç kıyafet hazırlat. Prens için de yardımcısı Lark ile görüş." dedikten sonra etrafa bakındı ve Paya ile birlikte ordunun istikamet yönünü ayarladı.

İki farklı ordu yan yana gelince görenlerin gözü korktu. Üstelik bu iki ordu şu anda bir savaştaydı. Kendileri henüz savaşmıyor olsalar bile liderleri büyük bir savaş içerisindeydi.

Köyden köye, dilden dile yayıldı bu haber. Bazıları barışın geldiğini, veliahtlarının hayatlarını kurtardığını söyledi. Bazıları ise devletin pes ettiğini, veliahtlarının toprakları düşmana sattığından söz etti. Öyle ya da böyle Lidena son günlerin en çok konuşulan insanı olmayı başarmıştı.

.
.
.

Komutan Ovrin gittikçe solup giden kadına bakıyordu.

"Bu yaptıklarınız sizi yıpratıyor gibi hanımefendi Nuyyan. "dediğinde güzel kadın elbisesinin eteklerini düzeltip adama döndü.

"Benden daha çok yıpranmış şeyler var." diyerek odasının balkonuna yürüdü ve eğitim alan onlarca gence baktı. "Hepsini ölüme yolluyoruz. Hepsini. Ve şimdi o kadar iyi anlıyorum ki ayrıldıkları küçük evlerin içerisindeki büyük cenazeleri."

Gözleri dolduğunda kafasını geriye atıp gökyüzüne baktı.

"Bir haber var mı?" diyerek Konutan Ovrin'e baktı.

"Bahsi geçen satırlardan biri gerçekleşmiş gözüküyor hanımefendi." dedi Ovrin nezaket ile. "Birkaç kişiden duyduğuma göre Verma Duvran ortaya çıkmış." dediğinde Nuyyan hızla kafasını kaldırdı.

"Veliahtımızı görmüş mü?" dedi merakla.

"Bilmiyorum. Kimi görmüş diyor, kimi görmemiş." dedikten sonra ellerini kaldırdı. "Ama görmüş olsa, buraya gelirdi. Sonuçta mısralara böyle yazıldı."

Nuyyan gözlerini kıstı ve tekrardan balkona döndü.

"Kılıcından kara zihni
Ebedi karanlığı getirdi,
Şifa mı zehir mi?
Bir ömür göçüp gitti..."

Mırıltısının ardından dönüp tekrar Ovrin'e baktı.

"Ortaya çıkmış sonuçta. Mutlaka kaderine yazılanı yaşamadan ölmeyecektir o ihtiyar." diyerek ellerini açtı. "Üstelik her ne olursa olsun veliaht buraya geri dönecek. Ha taş için ha intikam..."

"Biz ne yapmalıyız?" diyen Komutan Ovrin ile güzel kadın ellerini birbirinden ayırdı ve eğitimhanenin bahçesinde antrenman yapan öğrencilere baktı.

"Ordusuna katılacak savaşçılar yetiştirmeliyiz Ovrin. Güçlü, akıllı, sadık savaşçılar."

Ovrin bu sözler üzerine hafifçe doğrulup onu onaylarken Nuyyan devam etti.

"Sonuçta eğer şiirler doğruysa karşı çıkan herkes sona varacak."

Genç kadın ve Ovrin konuşa dursun, Komutan Tigruan aşağıda sinirden deliye dönüyordu.

"Lanet bir kadını neden kimse tutup getiremiyor!?" diye bağırdı öfkeyle. "Daha yeni yirmilerine girmiş, toy bir kadın!" diyerek yandaki çekici aldı ve hırsla duvara savurdu.

Komutan Tigruan bırak İmparator Zeord'un yardakçılığını yapmayı kendisi de mevki istiyordu. Eğer Zeord'un nefret ettiği yeğenini ona getirirse kesinlikle terfi alacaktı. Bundan adım kadar emindi. Ama peşine kimi gönderirse göndersin hiç geri haber alamıyordu. Giden kayboluyordu resmen.

"Efendim, Veliaht Prenses Lidena güneydeki krallıkları ele geçirmiş. Kendisine direnen kralları ise öldürmüş." diyen biri ile Tigruan dönüp genç adama baktı.

"Krallıkları mı? " dediğinde adam başını salladı.

"Evet efendim. Krallarını öldürdüğü her ülkenin ordusuna el koyduğu söyleniyor. Onu bu güçle yakalamamız imkansız."

Tigruan hırsla saçlarını geriye taradı.

"Burada çapulcu gibi gezen, saçı başı dağınık kız Güney krallarını öldürmüş?" dedi histerik bir gülüş ile. "Buna inanmamı bekleme." dedikten sonra akt dudağını ısırdı.

"Bir adam var." dedi bir anlık konu değişimi ile. "Herkese sorun soruşturun. Eğer bu adamı gören duyan varsa planlarımızda değişiklikler yapmamız gerekebilir." diyerek ellerini açtı.

"Verma Duvran. " dedi üstüne basa basa. "Toprağa hükmeden, gıcık , yaşlı bir adam. Eğer bu adamın garip bir değnek ile ortalarda gezdiğini söyleyen birileri olursa konuya farklı bir açıyla yaklaşmak zorunda kalacağız. " diyerek derin bir nefes çekti.

"Çok farklı bir açıyla... "

ᕦʕ •ᴥ•ʔᕤ

Merhaba!

Ay yardım edin, yardım edin...

İlhan perilerim hasta yatağına düştüğğğğ!

Tüm teorileri şuraya almak istiyorum --->1

O zaman...

Nasipse bir sonraki bölümde görüşmek dileğiyle!1

LadyReBeL

ᕦʕ •ᴥ•ʔᕤ