92. Lidena "Tanrı'nın Hediyesi 'Ölüm'"

Saçlarını geriye attıktan sonra gözlerini kısarak karşısındaki kadına baktı.

"Ne anlatıyorsun? Ne!? " diye bağırdı ellerini açarak. "Ben seni anlamamak! "

Kadın şöyle bir elini sallayınca yerden kalkan toprak Era'nın suratına çarpacakken genç adam hızla kenara kayıp kurtuldu.

"Majestelerinin verdiği güçleri kullanamıyorum!" diyen kadına Era ters ters baktı.

"Bundan bana ne?" diye kızdığında kadın da sinirlenmişti.

"Siz savaşçı değil misiniz? Yardım edin işte." dediğinde Faz sinirden kıpkırmızı olmuş Era'nın omzuna elini koydu.

"Biz gizli bir birliğiz. Tarımları inceliyoruz. Müsaadeniz ile gitmemiz gerek." dediğinde kadın dönüp Fas'a baktı.

"Tarım ile ilgili ne inceleyeceksiniz. Veliahtımız tüm ekinleri büyüyle iyileştirdi. Her şey çok güzel. " diye diye uzaklaştı.

Oz kaşlarını çatmadan edemedi.

"İnsanlara büyü falan mı yapmış?" dedi Faz'a bakarak. "Neden herkes böyle uçuk?"

"Mutlu gözüküyorlar." diyen Era ile Faz kaşlarını çattı ve yürümeye devam etti.

"Göreceğiz."

.
.
.

Asır ellerini birleştirmiş, çatık kaşları ile ormana bakıyordu. Bir duvar vardı. Bir duvar Orman ile aralarında duruyor ve sanki asıl olanı göstermiyordu.

"Bu ormanın özelliği ne?" diye sordu Verma Duvran'a.

Yaşlı adam, genç prens ile birlikte yeşil çay içiyordu. Ormanın girişine özel bir masa kurmuşlar, gözlerini kırpmadan ormanı izliyorlardı.

"Rivayete göre Tanrı'nın insandan sakındığı yermiş." dediğinde Asır dönüp adama baktı.

"Ama insanlar içeri girebiliyor. Tek tek de olsa. " Verma Duvran bu söze karşı gülmeden edemedi.

"Ama çıkamıyorlar."

Asır kaşlarını çattı.

"Lidena çıkacak ama." dedi büyük bir ciddiyet ile.

"Orada hiçbir şeye hükmedemez. Belki..." dedi ve genç adama döndü. "...kendisine ait bir şey varsa ona."

Asır hızla ayağa kalktı. O özenle koyduğu fincanından çay etrafa sıçramıştı.

"Ne demek hüküm veremez!?" diye bağırdığında Verma Duvran ağır ağır kafasını kaldırdı ve genç adama baktı.

"Onun hakkında hiçbir şey bilmiyorsun." dedi büyük bir ciddiyet ile. "Şiirden bir habersin. Satırlara cahilsin." diyerek ayağa kalktı ve Asır'ın öfkeden deli dönmüş siyah gözlerine baktı. "Eğer ki o gerçekten Tanrı tarafından gönderilmiş ise hediyenin tam tersidir." dedi.

"Hediyenin tam tersi?" diyen Asır'ın peşi sıra biri arkalarından cevap verdi.

"Ceza."

Asır ve Verma Duvran hızla geriye döndü.

"Siz de kimsiniz?" dedi Asır. Yüzlerini maskeler ile gizlemiş üç yabancı ellerinde kılıçları ile kendisine bakıyordu. Asır da kılıcını kınından sıyırmış ve tam karşılarına geçmişti.

"Kendimizi ifşa etmek istesek maske takmazdık." diyen Era ile Asır kılıcını döndürdü ve birkaç adım öne çıktı.

"Maskenizi çıkaran siz olun istedim."

Faz, Era'nın önüne çıktı. Ağır adımlarla yürüdü ve Verma Duvran'a baktı.

"Veliaht Prenses Lidena... " dedikten sonra merakla sordu. "...Tanrı tarafından gönderilmiş bir ceza mı?" dediğinde Verma Duvran değneğini yere vurmuştu.

Yer sarsıldı. Toprak ağır ağır ikiye ayrıldı ve üçlüyü onlardan hafifçe uzaklaştı.

"Eğer ormandan çıkmayı başarırsa, evet."

Asır sinirle yaşlı adama baktı.

"Saçmalama! O nasıl bir ceza olsun?" diye bağırdığında Verma Duvran adama baktı ve kızmadan edemedi.

"O, kıyametin alametidir!" dedi öfkeyle. "O yeryüzüne geldiğinde insan soğuğu ateş zannedecek! Karlara koşacak. Kar sıcak gelecek tene! O, öylesine soğuk iken yakacak insanı." diyerek bağırdı. "O doğduğunda yüz yıllar sonra ilk kez kar yağdı! Bizim imparatorluğumuzun topraklarına yüzyıllardır kar yoktu! O doğdu ve binlerce insan onun doğuşuyla öldü."

Asır dişlerini sıktı. Sıkmasın da ne yapsın? Karşısında çirkin bunak hoşlandığı kadının Tanrının bir cezası olduğunu söylüyordu.

"İmkansız! O da senin benim gibi bir kul! " diye savundu ama Verma Duvran adamın üzerine yürüdü.

"Bu ormanın bir başka özelliği ne biliyor musun? " dedi dişlerinin arasından. "İnsanları öldürmesi."

Genç adamın siyah gözleri iki kora dönüşmüş bir halde Verma Duvran'da gezindi.

"Eğer ki o kız buradan dipdiri çıkarsa bil ki o bir insan değil!"

Üç suikastçi duydukları ile ne yapacaklarını bilemediler. Çünkü onlardan istenen kızın cesediydi ama kız çoktan intihar etmek için aptal ormana girmişti. Üstelik bahsi edildiği gibi o ormandan çıkarsa onların gücü böyle birini öldürmeye yetmeyeceği barizdi.

"Sen, Lidena'yı desteklediğini söylemiştin. " dedi Asır. İhanete uğramış gibi sinirliydi. Nasıl olur da böylesine gamsızca karşısında durabiliyordu?

"Ben oradan ölüsü de dirisi de çıksa Lidena'yı destekliyorum." dedi. "Tanrı kendini ancak böyle hatırlatabilirdi!"

Oz, kavga eden ikiliye baktıktan sonra kendisini hatırlatmak istercesine öne çıktı. Her ne kadar öne çıksa bile aralarında topraktan ufak bir uçukluk vardı.

"Siz Veliaht Prens Asır mısınız?" dediğinde Asır üçlüyü hatırlamış gibi sinirle onlara döndü.

"Siz kimsiniz asıl?" diye bağırdı tm öfkesiyle. "Ölmek için ayaklarıma mı geldiniz!? "

Oz ellerini kaldırdı.

"Sizinle bekleyeceğiz. " dedi. "Biz majesteleri Lidena'yı görmek istemiştik. İzin verirseniz sizinle beklemek istiyoruz. " dediğinde Era sabırsızca Oz'a baktı. O savaşmak istiyordu. Dövüşmek, ter dökmek falan. Ama Oz her şeyi tam aksine çeviriyordu.

"En ufak hareketinizde kellenizi alırım. " diyen Asır onları boş verip Verma Duvran'a döndü. Onun kendi içerisinde daha büyük problemleri vardı.

"Lidena oradan çıktığında ne olacak peki? Eğer ki O, senin bahsettiğin gibi, bir cezaysa ne olacak?" diyerek üstüne gitti.

"Tanrı ne isterse o olacak?" dediğinde Asır kara gözlerini adamın gözlerinde gezdirdi.

"Tanrı'nın ne istediğini de yazmışsınızdır. Hani siz çok bilenler!" diyerek bir adım daha atmıştı ki Verma Duvran değneğini yere vurdu. Toprak Asır'ın ayaklarını sardığında genç adam alayla güldü.

"Aptal bir kadim benim güçlerimi alaya mı alıyor?" demişti. Hırsla yumruk yaptığı elinde havayı topladı. Sanki eli üç kat büyümüş gibi bir hava akımı toprağa vurdu. Toprak paramparça olduğu an Asır bu sefer elini adamın boğazına dayadı. "Bana bak yaşlı bunak." dedi dişlerinin arasından. "Lidena oradan çıktığında, eğer bin saç telinden birine zarar gelmiş olursa, seni bin yerinden bin bir kere kırarım. " dedikten sonra hırsla bağırdı. "Duydun mu beni!?"

Buruşmuş yüzü iyice kızaran adam can havliyle ellerini boğazına atmıştı.

"Ayrıca bir tek toprağa hükmederken senin ne haddine bana kafa tutmak? Ben senin olana bile hükmedebilirim. Hatırla. Ben de bir imparator çocuğuyum. Asil kanın atası. Sırf Lidena yanımda diye vicdanlı davrandığıma bakma ben bu toprakların düşmanının oğluyum."

Adamı fırlatırcasına yere attıktan hemen sonra bağırdı.

"Lark!"

Lark, majestelerinin eskisi gibi bağırdığını ve öfkesinin yerine geldiğini fark eder etmez titreyerek yanına koştu.

"Şu yaşlı adama kalacağı yere kadar eşlik edin. Lidena çıkana kadar hiçbir yere çıkmasın." dediğinde Lark'ın arkasındaki muhafızlar koşarak Verma Duvran'ı kaldırmış ve Lark'ın önderliğinde kamp alanına doğru ilelemişlerdi. Asır gözü dönmüş bir vaziyette ormana bakıyordu. Kapkara gözleri bir kat daha kararmıştı sanki. Aklından ne geçtiği dışarıdan pek belli olmasa da asla olumlu değildi.

"Gerçekten asil bir kan." dedi Era dilini damağına dayayarak.

"Bize kan davamızın olduğu bir veliahtı öldürmemiz gerektiği söylenmemişti." deyince Oz üçüncü olan Faz da elini alnına vurmuştu.

ᕦʕ •ᴥ•ʔᕤ

Merhaba!

Adım adım değil, zıplaya zıplaya gidiyoruz finaleee

Tüm teorileri şuraya almak istiyorum --->

O zaman...

Nasipse bir sonraki bölümde görüşmek dileğiyle!

LadyReBeL

ᕦʕ •ᴥ•ʔᕤ