
Yağmur artık 5 yaşındaydı 4 yıl boyunca yapılan tenekizi işlemleri bitmiş ve bir sonuca bağlanmıştı yağmur tenekinezide iyiydi şimdi başka deneylere sıra gelmişti tıpkı zihin yıkamak ve zihin okumak gibi
Yağmurun odası
Açelya: günaydın yağmurcum nasılsın iyi misin?
Yağmur sadece ona bakmakla yetinmişti cevap vermemişti.
Açelya: yağmur ne oldu neden böyle bakıyorsun bana ?
Yağmur sadece baktı ve baktı hiçbir şey demedi içeri diğer doktorlar girip onu deney odasına götürdüler ya da onun deyimiyle düşünce atölyesine...
Düşünce atölyesi
Profesör: nasılsın yağmur?
Yağmur hiç beklenmedik bir şey yaptı. Profesöre masa fırlattı hemde sadece durarak bu onun iyice güçlendiğinin kanıtıydı. Ve asla korkmuyordu güvenliklerden.
Profesör: ayh ne yapıyorsun sen! Tutun kollarından onu
Yağmur güvenlikleri saf dışı bırakmış ve sadece bakıyordu profesöre sadece bakıyordu...
Yağmur: yine ne yapacaksınız bana ?
Profesör: göreceksin ama bu davranışlar da ne ?
Yağmur: sadece gücümü test ettim.
Profesör: burası oyun alanı değil yağmur asil ertürk ona göre davransan iyi olur.
Yağmur Asil Ertürk ....
Deney zamanı
Profesör: hazır mısın yağmur?
Yağmur: Evet hazırım.
Deney başlamıştı ama bir gariplik vardı. Yağmur titriyordu ve nabzı stabildi kimse ne olduğunu anlamadı yağmur bile anlamamıştı.
Yağmur: nesin sen kimsin sen ne oluyor ?
Ben mi ? Biz kardeşiz asil ama seni tercih ettiler benim yerime SENİ beni ölüme sürüklediler bu yerde
Yağmur: anlamıyorum ismin ne söyle bana ?
Ben gölgeyim asil gölgeyim ve senin daima arkanda olacak ve seni düşürecek bir gölgeyim. Görüşürüz kardeşim...
Açelya: Onu çıkarmalıyız hemen yoksa ölecek.
Yağmuru çıkardılar ama halen uyanmamıştı kimse ne olduğunu bilmiyordu bir anomaliydi bu durum ama neydi işte?...
Ve yağmur tek bir şey demişti...
Yağmur: Gölge...
| Okur Yorumları | Yorum Ekle |