8. Bölüm

Kahvalti icin ne hazirlayacagimi bulamadigimdan dolayi patates kizartmaya karar vermistim nede olsa herkes severdi bence.hazirladiktan sonra borayi cagirmaya gitmistim oda geldiginde ikimzde kahvaltimizi yapmaya basladik "ne kadar tuz koydun be bunun icine resmen tuz kizartmasi yiyorum" dedi evet belki tuzu biraz fazla kacirmia olabilirdim "kes sesinide ye hicbisey yapmayadabilirdim begenmediysen kalk kendin hazirla" gozlerimi devirdim soylediklerimden sonra surati asildi ve bu nedensizce hosuma gitmisti kucuk bir cocuk gibi davranmasi tatliydi ama hosuma gittigini belli etmemeliydim cunku duygularimi belli etmek icin henuz cok erkendi kahvalti yaotiktan sonra yukari ciktim kulakligimi takip muzik dinleyerek biseyler karalamaya basladim aslinda resime ilgim vardi fakat zamanim yoktu kulakligimda uzunlar caliyordu bu sarki nedenini bilmedigim bir sekilde huzurlu hissettiriyordu resim cizmeyi severdim ama pekde guzel cizdigim soylenemezdi kitap okumayi resim cizmekten daha cok seviyordum cunku dunyadan birazda olsun uzaklasmanin tek yolu kitaplardi bir kitabi okurken resmen o karakterlerle beraber yasiyordum herseyi ozellikle sevdigim kitaplardaki karakterlerin yanina gitsem hic yabancilik cekmezdim bi kac kez kitap yazmayi denemistim ama sonradan pek beceremedigimi fark edip vazgecmistim ama hala yazma istegim vardi eger kendimi gelistirebilirsem belki bir gun tekrardan yazardim ama suan eski kitaplarimi bile okumazdim hepsi o kadar kotuydu ki boranin birden iceri daldigini fark edince irkildim ve arkami dondum biseylere soyleniyordu fakat kulagimdaki kulaklikta calan muzigin sesi yuksek oldugu icin onu duyamiyordum ve sesi kismak yada kulakligi cikarmak gibi biseyde yapmayacaktim neye soyleniyosa kendi kendine devam etsin.Çizdiğim resmi beğenmediğim için yırtıp cöpe attım biseylere biraz daha zaman ayirsam belkide iyi birseyler ortaya cikarabilirdim ama bilemiyorum yetenegim yoktu ne kadar ugrassam bosuna gibi geldigi icon ustune dusmuyordum ne kadar yapabiliyosam o kadari yeterliydi. Bora bana boseyler soylemisti ama ben duymamistim sonra gelip kulakligimi cikarip konusmaya basladi "televizyonun kulakligi yok ya nerde bu" ben nerden bilebilirdim bunu bu eve geldigimizden beri televizyona hic bakmamistim zaten televizyona pek bakmazdim dizi ve film izlemeyi severdim ama televizyondan degil "ben nerden biliyim televizyonun kumandasini git ara bul" "sence bulsam sana sorar miydim?" Aslinda hakliydi "ben gelip bulursam seni cok pis doverim" sirf dovmek icin o kumandayi bulacaktim aşağı indiğimde koltugun aralarina dusmus olabilecegini dusunup koltuklarin arasina baktim ama yoktu egilip koltugun altina baktim yomtu yatiklarin arkasi televizyon dolabi aklima gelen her yere bakmistim ama bulamamistim diger odalara bakmaya karar vermistim ki kumanda kapidan cikarken kapinin yanidaki saksidaydi kumandayi alip havaya kaldirdim ve boraya gosterdim onunda aklina gelmemisti benimde neden burdan cikti onun hakkindada hic bir fikrim yoktu cunku biz bu eve geldigimizden beri hic televizyon izlememistik cok fazla kurcalamayarak tekrar yukari ciktim evet borayi dovmedim