🌟10.BÖLÜM🌟

Selamlar nasılsınız.

​​​​​mutlu yıllarınız olsunnn🎉🎉🎉

OY :10 yorum :10

BÖlüm şarkısı: Pinhani - bilir o beni

Buyrun bölüme geçelimmm

LAVİN YILDIZ ANLATIMI İLE

Adamın dedikleri ile bedenime gözle bile görülür bir şekilde gerilmişti.

Buda neyin nesi ki ne sorunları vardı hızla dedeme döndüm o bana bakarken ben hiç onaylayan bakışlar atmıyordum.

Yiğit abim bana dönüp " abicim seni vermeyeceğimizi biliyorsun sen bizim bir tanemizsin bu asla değişmeyecek ayrıca seni onlara bırakıp bu kaç saattir telefon ile cilveleşen bodrum boyasını mı alacağız " dedi .

Dediklerine gülüp dedeme döndüm benim güldüğümü gören dedem adama dönüp " inelim ama baştan söyleyeyim size torunumu asla vermeyeceğim " dedi .

Adam ona başı ile onaylasada beni almak ister gibi bir hali vardı . Herkes kalkarken bende kalkıp umutun yanına gittim .

Herkes çıkarken ben ve mağazada gördüğüm çocuk ile umut biz en son çıktık.

" Abla şimdi sen gidecek misin bizi beni efeyi bırakacak mısın ? " dedi .

Bir anda durup ona döndüm " ben seni sizi efeyi asla ama asla bırakmam " dedim başına bir öpücük koyarak yürümeye devam ettik.

Asansöre binip kantin katının olduğu kata basıtık.

Kantine girince bizimkileri gözlerim ile aradıktan sonra bulduk onlara doğru ilerlerken babam aniden bağırmaya başladı .

" Siz buraya gelirken bizim ile konuşurken size kızımı vermeyeceğimi söyledim ve siz inadına kızımı istediğimi söylüyorsunuz ben kızımı size vermeyeceğim! Vermemde ! " Dedi.

Adımlarım duraraken aniden bakışlarım karşı aileye döndü .

Her zerremde keskin bir öfke hissettim tırnaklarımı avuç içime batırarak sakin kalmaya çalıştım.

Bundan sonra ölüm bile beni o aileye götüremezdi.

​​​​​​Bizim ailedeki herkes kalkarak bizim olduğumuz yere geldiler .

Babam ve annem yanıma gelip " bu test sonuçlarını başka zaman öğreniriz şimdi hemen bu yerden hastaneden ayrılalım " dedim

Annemi onaylayıp hep beraber hastaneden çıkıp arabalara bindik .

YAZARIN ANLATIMI İLE

Herkes arkasına bile dönüp bakmayan ailenin gidişini izliyorlardı.

Korhan korkmazın içine en çok oturanda kızının onları olanları sorgulamadan güvenip gitmesi idi.

Herkes derin düşüncelere dalmışken yılmaz konuştu " ben şaşırmadım biliyormusunuz buraya gelirken de o en küçük olanları onları bırakacağını mı sormuştu oda onları hiç bırakmayacağını falan söylemişti "

Herkes bu cümlelerde dahada üzülürken nergis den bir hıçkırık sesi geldi.

Herkes ona dönünce nergis onlara bakıp " hiç bir şey beceremediniz sizin yüzünüzden babam beni istemedi sizden hayatım boyunca nefret edicem" dedi .

Artık dayanamayan yılmaz " zaten etmiyor musun nefret biz senin için varımızı yoğumuzu ortaya koyarken sen bize zarardan başka birşey vermedin " dedi .

Herkesin duygularına tercüman olan yılmaz olmuştu .

İris korkmaz nergise sert bakışlar yollayıp " kes sesini zaten senden hiç hoşnut değilim seni sevdikçe sen iyice şımardın " dedi .

Ardından oğlu ,gelini ve torunlarına döndü " sizde asmayın yüzünüzü torunum elbet bizimle gelecek " dedi .

Ayağa kalkıp son kez bütün aile üyelerinde göz gezdirdi " kalkın beklemenin bir faydası yok biz de gidelim " dedi ve arkasını dönüp gitti .

Herkes kalkıp giderken yılmaz sonkez ikizi olarak bildiği kıza ,nergise baktı.

Nergis en çokta ona zarara vermişti hatırlıyorduda küçükken ne çok etrafında ikizim de ikizim diyerek dolaşırdı

Nergisin bir sözü ile herkesi karşısına alırdı. Bu durum herkesin hoşuna gider bir nergisin hoşuna gitmezdi

Hatırladıkları ile burukça gülümsedi .

10 yıl önce / Mardin korkmaz konağı

Yılmaz her gün olduğundan daha neşeli ve ekstra heyecanlı bir şekilde sabaha başlamıştı .

Hızla ayağa kalkıp yatağını bile toplamadan odadan çıktı .

Ne de olsa annesi görmeden gelir toplardı yatağını.

İkizinin odasının önüne gelince kapıyı açıp hala yatağında uyuyan ikizine baktı.

"Yıldız kalk artık, hadi okul var bugün" dedi.

İkizi onu takmadan arkasını dönüp uyumaya devam etti. Yılmaz ikiznin döndüğü yöne doğru yürüyüp bir de orda dürtmeye başladı.

Yıldız en sonunda kalkıp sinir ile ikizi olana döndü bu erkeğin onun ikizi olduğuna inanmıyor inanmakta istemiyordu.

Ne kadar aile içi ve akrabalar arasında tek kız olup bütün ilgi onun üstünde olsada bu ikizi olan erkek de peşinden ayrılmıyor ona verilen ilginin yarısı kadarda ilgi alıyordu.

​​​​​" Ne var yılmaz bir uyutmadın sana daha kaç kere daha söyleyeceğim benim odama gelme peşimde dolanma anladın mı ? "

Yılmaz ikizinin sözleri ile kalbinin kırıldığını hissediyor ama bunu en arkalara en ücra yerlere bırakıp geri geldi .

İkiz hep böyleydi o ikizim der o ise yılmaz derdi . O onun odasına her gün ne zaman isterse gelsin diye kapıyı bile açar öyle uyurdu o ise sırf o gelmesin diye kapıyı bile kitlerdi.

Yılmaz bütün duygularını geri plana attı ,atmakta zorundaydı aksi takdirde ikizi sırf önünde ağladığı için ona tiksintiyle bakacağını biliyordu.

Dolu gözlerine inat gülümseyerek ikizine baktı " ikiz ama bugün okul var hem beraber aynı sınıfa gideceğiz hatta aynı sırayada otururuz çok güzel olmaz mı " dedi.

Yıldız ona alay edercesine bakıp " sen benim ikizim falan değilsin olmasında seninle aynı sınıfa gitmeyi kabul ettim ama seninle aynı sırada falan oturmam " dedi .

_ _ _ _

YIlmazı düşüncelerinden ayıran nergisin sesi oldu " ne bakıyorsun hoşuna gitti değil mi benim ağlamam ama bak senin ikizinde seni istemedi yılmaz kabullen bunu seni kimse sevmeyecek ikizi olarakta kabul etmeyecek " dedi .

Nergis ayağa kalkıp Yılmaz'ın önüne geldi " çünkü sen o kadar çok yapışıyor Sun ki insanı senden bunaltıyorsun " dedi ve omzuna çarpıp gitti.

Yılmaz orda dönüp kalmışken kantin kapısından onları izleyen kişiden habersizdi .

Selamlar bebeklerim bölüm baya geç geldi ama sınavlarım gerçekten çok yorucu geçti .

VE bu sıralarda bölüm yazmaya vaktim olmadı .

Aslında bölüm yeni yılda gelecekti ama bölümü bitiremeyince atmak istemedim

gerçektende çok kısa olmuştu bende atarken tam atım dedim ve bu zamana kadar beklediniz özür dilerim 🙃

OY ve yorumlarınızı bekliyorum ayrıca yeni kitabıma ve sizinle konuşmak için bir kitapta açtım onlarada bakarsanız sevinirim.

Kendinize iyi bakın 💓

sınavlarınızdanda başarı ile geçin AMİNNNN🤲