Kazanan kim olacak?

Ateş'in anlatımıyla;

Su'yu uyutmuştum.Ne şans ki telefonum çaldı.Baktığımda Rüzgar denen o pislik arıyordu.

Sırıttım,telefonu açtım.

-"Bak,bak,bak kimler ararmış?"

-"Ateş,Su elinde mi?"

Daha çok sırıttım.

-"Yoo hayır niye elimde olsun ki?"

-"Niye mi elinde olsun.SEN BENİ ÇİLEDEN Mİ ÇIKARMAYA ÇALIŞIYORSUN SENİN DIŞINDA O KIZA ELİNİ SÜRMEYE CESARET EDECEK PEZEVENK VAR MI?!"

-"Trilyonlarca var,ayrıca teşekkürler bana cesur dediğin için."

-"Sana cesur falan demedim o kıza elini sürecek başka insan var mı dedim sen çünkü akıllanmaz bir şerefsizsin!"

-"Sende adi pezevenksin."

-"OROS** ÇOCUPU!SU NEREDE ULAN?!"

-"Rüzgar kapat şu telefonu sinirlerim alt üst oldu resmen ya Allah'ım yarabbim."

-"SENİ ALT EDİCE-"

Çağrı sonlandırıldı.

Su'ya baktım.Uyuyordu.

-"Allah'ım bir insan uyurken bile güzel gözükebilir mi?"

Daha fazla uzatmadım ve Su ile olan vaktimin keyfini çıkarmaya karar verdim.

Su'yu kucağıma aldım ve arabadan indirip ona ayarlattığım odasına doğru yukarı çıktım.

-"Hüsran abla zahmet olmazsa duş aldırırsın sonra oradan rastgele bir pijama takımı giydirirsin olur mu?"

-"Tamam oğlum merak etme."

-"Teşekkürler abla."

Hüsran abla benim annem gibiydi.Bu yüzden ona asla bir ev hizmetlisi değil hep annem,ablam,teyzem gibi davrandım.Saygıda asla kusur etmedim, etmezdim de.O da beni oğlu olarak bilirdi,yaptığım işlere karışmazdı.Hatta tam tersi ses bile etmezdi,dediğimi yapardı.

Hemen hazırlanıp çıktım.Rüzgar'ın evine gidip onunla konuşmayı deneyecektim.Elbette korumalarım ile gidecektim.Bu sefer Su'yu kaybetmeyecektim,kazanan ben olacaktım..