Bazen yaşamak, ölmeyi dilemekten daha ağırdır.
Bir mesajla başladı her şey. Bir kadın, yaşamakla ölmek arasında sıkıştı. Bir adam, ölümü sunarken yaşamayı öğretmek istedi. Herkese ölüm kokarken kadına yaşam olmak istedi. Peki bu istek gerçekleşecek mi?
Bu ölüm kokan hayata doğan iki insan.
Hayatları, ölüme yalnızca bir nefes uzaklıkta.
Oyunların ve entrikaların ortasında, her adım zehirle çizilmiş.
Bu oyunda sağ kalmak istiyorsan... sen de oynayacaksın.
Unutma kızım, bazen yaşamak için önce yanman gerekir.
Göz göre göre yakılan bir kalbin isyanı.
Unutma kelebeğin her kanat çırpışı
ölüme bir adım daha yaklaşması
Kılıç Alpacı, ölüm kokan adam.
Elleri ölüm kokan adam yaşatır mı kelebeği
Cehennemde geçen bir masalın başrolündeki adam size ateşten başka ne vaadebilir ki?
Zehirle mühürlenmiş bir öpücük, kanla yazılmış sadakatler ve yanmak pahasına özgürleşen bir kadın.
Bu hikâyede herkesin bir oyunu var.
Ama unutma… bazı oyunlar sadece hayatta kalmak için var
Bu bir aşk değil, bu bir hayatta kalma savaşı.
Ve karanlığın ortasında yanan bir sorunun cevabı var mı?
Bir bataklıkta insan temiz kalır mı?
Okur Yorumları | Yorum Ekle |