10.Bölüm

Bölümle ilgili yorumlarınızı bekliyorum... 🌸

Yazardan

Gülizar hanımın inde kötü bir his vardı yatığı yerden kalktı eşini uyandırmadan sessizce yataktan çıkıp kapıya yürüdü, kapıdan çıkıp avluya baktı eli bian kalbine gitti, bir şey olmuştu hissediyordu...

Avlu boştu tek tek çoçukarınıb odasına bakmaya karar verdi doğan civan rozelim hepsi uyuyordu büyük oğlunun odasına bakmadı mahremiyetlerine karışmadı, ilerleyip zeynebi odasına vardı kapıyı çaldı ses seda yoktu bir eşi yüreğinde diğer eliyle kapıyı açıp odaya baktı... Bomboştu... İçi titredi, kötü düşünmemeye çalıştı hemen hızlıca merdivenlerden inip mutfağa koştu, ışıkları kapalıydı... 'yarabbi sen yardım et' diye diye adım attı mutfağa yoktu, hızlıca her yere bakmaya başladı yoktu hiç bir yerde yoktu!

Dile getirmek istemiyordu, zeynebi konaktaydı buna inanmak istiyordu, hızlıca kendi yatak odasına gitti uyuyan eşine koştu...

"ağam... Ağa,! Kalk"

Mervan ağa huzursuzca gözlerini açtı bakışları karşısındaki ağlayan karısına döndü, kaşları çatıldı yattığı yerden kalktı,

"hanım ne oldu?"​​​​​​

"ağam!"

"ne oldu de haydi!"

"Zeynep yok ağam"

"nasıl yok?"

"yok ağam heryere baktım hiç bir yerde yok!"

O an anladı Mervan ağa Aninden bir ağrı girdi Mervan ağanın kalbine, başımdan aşağı kaynar su döküldü... Yüzü bembeyaz kesildi... Gülizar hanım korktu,

"ağam iyi misin?"

Mervan ağanın nefesleri kesildi, zorlana nefes almaya çalıştı olmuyordu bunu gören Gülizar hanım hızlıca öukyu yatak odasından gücü yetmedi, yığıldı dizlerinin üzerine, vurdu eşwriye onu bunca yukdır taşıyan ama şuan gücü kesilen bacaklarına... Son bir güçle...

"DEVRAN, OĞLUM YETİŞ!"

Devran elinde şirketle ilgili son dosyayı incelerken duyduğu sesle şrkilşdi, hızlıca sandalyeden kalkıp kapıya fırladı, bununla beraber tüm konak bu çığlığı duymuştu herkes hızlıca ve korkuyla yataklarında çıkıp avluya koştular...

Koşan adımlar durdu Devran yerde dix çökmüş ağlayan annesine koştu "ana ne oldu?"

Gilixar hanım başını kaldırıp oğluna baktı" baban!"

Devran hızlıca doğrulup yatak odasına koştu, geride kalar hepsi, Mervan ağanın nefesleri artık kesik kesik geliyordu Devran hızlıca komidine doğru gidip dil altı hap çıkardı, hızlıca babasına verip dilinin altına yerleştirdi, o an rozelin"baba!" hızlıca gelip babasının dizlerine çöktü..

Herkes korku içinde Mervan ağaya bakıyorlardı, doğan yerdeki annesini kaldırmış yatak odasına getirmişti, Mervan ağanın nefesleri yavaş yavaş düzelmeye başladı, o an Devran artık dayanamamıştı annesine döndü,

" anne ne oldu babam bu hale niye geldi?"

Gülizar hanımın gözleri yaşlı bir eli kalbinde nasıl söyleceğini bilemedi, o an cihan ablasının yokluğunu fark etti?

"Zeynep nerde?"

Herkes göz göze geldi zeynebi uykusu nasıl bu kadar ağırdı ki bunca şeye uyanmamıştı,rozelin

"uyuyordur?"

"tamam ben gidip uyandırayım"

civan tam kapıya doğru adım atmıştı ki annesinin söylediğinle ayağı havada asılı kaldı,

"Zeynep yok"

Herkesin bakışları Gülizar hanıma döndü,

Doğan "anlamadım?"

Devran "ne demek yok!"

Gülizar hanım başımı sağa sola salladı ağlayar"her yere baktım yok! "

Herkes dondu kaldı, rozelim durduğu duvarın dibine yığıldı, doğan inanmamak istemedi, civan kabul etmedi, Devran düşünmek bile istemedi belki annesi iyi bakmamıştı, kardeşine döndü,

" civan git Bi bak belki annem görememiştir"

"tamam abi"başını sallayarak çıktı odadan tüm odalar tek tek baktı yoktu hiç bir yerde yoktu en sın odasına yine baktığında Masının üzerinde bir kağıt gördü hızlıca gidip eline aldı açıp okumaya başladı...

Bu mektubu okuduğunuz da ben çoktan gitmiş olucam, evet hiç bir yerde yokum çünkü ben kaçtım sevdiğim adama kaçtım, bunu okuduğunuz da çok uzaklarda olucam, arkama düşmeyin sizi istemiyorum ben canan'a benzemem, diyeceksiniz niye yaptın bunu? Kaçtığım adamı öğrendiğinizde izin vermezdiniz bunu bilerek girdim bu yola, hiç bir zaman sizi bir aile olarak görmedim görmekte istemedim, ben kendi ailemi kurcam peşime sakın düşmeyin...

Civan biran zendelendi, Zeynep bunu nasıl yapmıştı? Bu yarayı bize nasıl yeniden açmıştı? Nasıl yapabilmişti? Kimle kaçmıştı?

Hızlıca toparlanıp odadanıktı herkes salona geçmişti hızlı adımlarla odaya birden girdi tüm bakışlar civana döndü bian bakışları civanım elindeki kağıda kaydı o an Devran sıkıca gözlerimi yumdu doğanının başından aşağa kaynar su döküldü, Mervan ağa başını başka yere çevirdi görmek istemedi...aram inanmak istemedi yanındaki karısına tutunabildi, rozalinin dudaklarından acı bir çığlık döküldü...

Bir kaç dakika sonra ölüm sessizliği sürdü herkes ne diyeceğini bilemedi doğan dayanamadım "yazmış mı? Hangi oruspu çoçuğun kaçtığını!"

Civan başını sağa sola salladı, aram duramadı doğana döndü"arabaları hazırlayın bu akşam dışarda olan nöbet tutan tüm şerefsizleri bir yerde bekletin ecdadlarını s.. Onların" doğan hızlıca abisinin dediğini yapmak için salondan ayrıldı tüm erkekler salondan ayrılıp odalarına gittiler hepsi beline silahlarını koydular, kadınların yüreği yanıyordu onları durudumaya güçleri yetmezdi...

Aram o arada tüm güvenlik kameralarına baktırıyordu, o an bir şeye takıldı gözü, "yakınlaştır şu arabayı,"

Koruma denileni yaptı tüm kardeşler bilgisayara baktı zeynebi arka kapıdan çıkıp bir arabaya koştuğu anları izlemek hepsini yaktı yıktı, hemen arabaya bindim binip gaza basıp gidiyorlardı, bir diğer kamerada yüzleri gözükmeye başladı Devran tanıyamadı şöför koltuğunda oturanı doğan hemen tanıdı,tutamadı kendini,

"bu siktiğimin Mehmeti, lan!"

Aram ve cihan hemen eğilip bilgisayara baktılar doğanın dediği gibiydi bu Mehmeti! İkiside küfürler savurdu... Devran Mehmeti tanımıyordu,Aram'a dönüp sordu.

"kim bu Mehmet?"

Doğan ve Aram göz göze geldi ağırca yutkundular, civan bakışlarını kaçırdı kimseden ses seda çıkmadı, devranın kaşları çatıldı kimdi bu şerefsiz?

"size soruyorum bu Mehmet kim, kimlerdenfir?"

Aram, devranın gözlerine baktı söyleyeceği şey onu yıkacağını biliyordu ama başka çaresi yoktu...

"aydoğanlardan"

Koskocaman adam yolar sonra uyuduğu soyadları zedelendi, başını sağa sola salladı,

"saçmalamayın!, olmaz oğlum o aile olmaz,"

Doğan abisine acı dolu gözlerle baktı yıllar önce yaşanan şeyler bugun tekrarlanıcaktı...

Civan abisinin yıkılışını dayanamadı kendimi dışarıya attı, öfkeliydi zeynebe çok öfkeliydi... Herşeyi geçti bunu Devran abisine nasıl yapmıştı? Duyuyordu Devran abisinin bağırışınını duyunca durduğu duvarın önünde sırtını yasladı hani erkekler ağlamazdı ya yaşandı civan tutamadı kendini bir yumru boğazında kalmıştı bir hıçkırık koptu dudağından bu gece bu aile tam 6 yıl öncesi ki gibi yıkıldı, civan zeynebe ağlamadı bu topraklara verileri cana ağladı hıçkıra hıçkıra ağladı... Aram ve doğan ne kadar yıkıldıysa belli etmemeye çalışıyorlardı, devranı sakinleştirmeye çalışıyorlardı...

Devran öfkeyle bilgisayara masaya sandalyeye hepsine saldırdı, yaktı yıktı yok etti, durmuyordu durmıycaktı... O konağı aydoğanların başına yıkıcaktı...

Devranı zor bela zapdetmişlerdi,dört kardeş anne ve babasına doğru yol aldılar bir kaç dakika sonra avluya varmışlardı, Mervan ağa ve karısı kızıyla beraber onları bekliyorlardı...

Mervan ağanın bakışları darma duam olmuş oğluna kaydı, "devran"

Devran basına bakamadı,Mervan ağa daha fazla dayanamadı

"kimle kaçmış?"

"doğan babasını cevapsız bırakmak istemedi" aydoğanlara"

Onca yılın çınar ağacı yıkılırmıydı? İkinci kes yaşayacağı bu acıya daha fazla dayanabilecek miydi? Gülizar hanımından bir çığlık döküldü yere göğe bir ananın yüreği ikinci kez yandı, yaktılar Gülizar hanımı...

Mervan ağa oturduğu yerden kalktığı gibi kapıya yöneldi oğullarda ardından geldi, hepsi araçlarına bindi aydoğan konağına doğru yol aldılar gün artık aymak üzereydi...

Mihri'den

Sanki bir sesler duyar gibiydi gözleri yavaş yavaş aralandı, bakışları pencereye kaydı daha güneş tam aymamıştı, yanlış duymuştum belkide tam gözlerim yeniden uykuya dalmak üzereyken

"aç lan kapıyı!"

Yatığı yerden irkildim ne oluyordu? Üstümdeki yorganı çekip ayağa kalktım benim pencerem avluya bakmıyordu mecbur dışarı çıkmaldıydım giysi dolabına gidip kendime bir hırka aldım giydikten sonra kapıya doğru gidip kapıyı açıp dışarı çıktım, gördüğüm kişilerle kaşlarım çatıldı? Ne oluyordu? Ne işleri vardı burda? Bunca yıldan sonra?

Elerinde silahlarla bu konakta ne işleri vardı daha beni farketmemiştilerdi, aram abiyi tanıyordum çok öfkeli gözüküyordu, yanında tanımadığım biri daha vardı,

"çıkış lan dışarı ors..."

Bu bağırışla konağın diğer ışıkları yanmaya başladı, amcamı gördüm bakışları direk karşıdakilere çarptı

"ne oluyor Mervan ağa gece gece ev basmak nedir?"

"in aşağa" buz gibi bir sesti, bunu söyleyen o yabancı adamdı... Amcamın kaşları çatıldı, yengem Dilan ve berxan hepsi dışarı çıkmıştı...

Hepsi aşağıya inip karahanlışarın karşılarında durudurlar,

"ne istiyorsun Mervan ağa?"

"Mehmet itin nerde?"

Neden Mehmeti soruyordu ki?

"ne yapıcan oğlumu?"

Doğan daha fazla dayanamadı, "piçibden haberin yok mu lan?"

Berzah, doğana bir kaç adım atıp üstüne yürüdü "düzgün konuş lan"

mervan ağa daha fazla dayanaömadı "kızım nerde rıza "

"kızın burda ne arasın mervan "

"seninin o it oğlun benim kızımı kaçırmış"

rıza ağaya kal geldi ne demek oğlu kız kaçırmıştı döndü arkasına baktı çoçukları burd- mehmet nerdeydi,gözleri mehmeti aradı ama yoktu nerdeydi,karısına döndü...

o an karısının bakışlarından anlaffı bu olayın gerçek olduğunu,devran dah fazla dayanamadı ,

"oğlunu benden önce bul rıza efendi benden önce bul"

Rıza ağa "Senin kızının ne mağlum oğluma kaçtığı, gidin başka kağıda arayın başkasına kuyruk saşadıysa oraya bakın,"

Devran silahını çıkardığı gibi roza ağanın tam anlının ortasına nişan aldı"senin ecdadını sikerim, sen kimsin lan kardeşimin hakında böyle konuşuyorsun!" devranın silahını çekmesiyle iki aile birbirine silahları çekmişti...

"bu kapıya oğlunun cenazesiyle gelicem rıza ağa," devran silahını indirdiği gibi hızla geldiği kapıdan çıktığı gibi arabasına binip gaza basıp gitti...

Rıza ağamarığırca yutkundum içini bir korku kapladı Mehmeti bunlardan önce bulmalıydı! Hemen telefona sarıldı,

Mihiri mehmette bir kaç gündür bir gariplilik olduğunun farkındaydı. Ama bunu asla düşünmemişti ,kız kaçırmak ne demek özelilkle kadırhanların kızını...

Yazardan

Rıza bey ilk önce oğlunu aramıştı ama kapalıydı, bir küfür savurdu Kadırhan şıklardan önce bulmalıyım onları!

Herkesi aramıştı duyurmultu herkese oğlunun kadırhanlarının kızını kaçırdığını bu şekilde herkesi kendi tarafına çekicekti... Kadırhanları yanlız bırakıcaktı...

Mehmet ve Zeynep saba+ın ilk ışıklarında mayze aşiretine sığınmak için yola koyulmuşlardı az kalmıştı varmalarına Zeynep sessizce camdan dışarı bakıyordu, mehmet be yapıcağını bilemedi yaptığına değmişmiydi?

Bunu düşünmemeye çalıştı, farkında değillerdi ikiside bunu düşünüyordu, çok mu acele etmişlerdi... Bunu düşünmemeye çalıştılar yolun geri kalanına devam ettiler... Taki önüne kırılan arabayla merhamet arabanın dengesini Bi an kaybetti, zeynebi çığlığı arabayı sarstı bir kaç saniye sonra zor da olsa arabayı durdurmayı başardı...

İkisinin bakışları önünü kesen arabadan inen Devrana döndü ağırca yutkundular ikisininde bir lorlu sardı Mehmet tam kapıyı kilitlemek için hareket etmişti ki Devran kapıyı açtığı gibi öejöetin yakasından tutup dışarıya fırlatıp attı, Zeynep te hemen inip abisine engel olmaya çalıştı,

"abi dur kurbanın olayım dur!"

Devran durmadı Mehmete çoktan yumruğu indirmişti, dakilar sona tüm arabalar oraya gelmişti, doğan civan Mervan ağa, rıza ağa berxan ve diğer aşirete çoğu kişi gelmişti herkes biliyordu, buraya gelmeselerdi kimse devranın elimden Mehmeti alamazdı...

Zor bela almışlardı Mehmeti Devran dan diğer kardeşlerde durmamıştı saniylere sonra iki ailenin silahları birbirine çekilmişti...

İki aiiet iki guruba ayrılmışlardı, birok aşiret buradaydı, kan dökülmesini istemiyorlardı,

En yaşlı ağaçlardan biri ortalarına geçti "ağalar indirin silahları,"

Aram"çekil aradan ağam"

Merzan ağa devrana doğru yürüdü biliyordu ki Devran silahı indirirse iki taraf silahları indiriridi, konna aşireti Mehmet ve zeynebi kendi korumalarına almışlardı, Mehmeti eli yüzü kanlar içindeydi bir aracın tekerine yaslanmış şekilde onları izliyordu, Zeynepte ağlıyordu...

Merzan ağa devranın yanına gidip elini silahın üzerine koydu, "dinle oğul indir bu silahı yakama ananı babanı, dönmeyelim yıllar öncesine!"

Devranın gözleri Merzan ağanın gözleriyle buluştu, "Merzan ağa çekil yolumdan"

"indir silahı Devran!" mercanağa daha fazla dayanamamıştı, arada kalbi yokluyordu...

Devran babason>n kelimesiyle silahı indirdi, diğer silahlar indi...

Merzan ağa "toplanın herkes benim konağına geliyor," rıza tam itiraz edicekti ki Merzan ağa elini kaldırdı "tek kelime istemiyorum rıza hayde"

Arkasına dönüp aracına yürüdü o sırada Zeynep ve Mehmet araca alınıp konağa doğru gönderilmişti bile...

Devran hızlıca aracının tekerleğin serteçe vurdu küfürler savruda kardeşleri arkadaşları hepsi yanındaydı "geberticem o piçi"

Aram"devran dur! "

Devran hırsla arama döndü" nasıl durayım lan nasıl! "

Aram artık dayanamamıştı" ulan mecburuz, biz keyfimizden mi duruyoruz?! Söylesene! "

İki kardeş az kalsın biribirine giricekti doğan aram abisini uzaklaştırdı, miran kardeş gibi gördüğü adamı sakinleştirmeye çalıştı....

"sakin ol abi"

Aram ve doğan arabaya binip gittiler daha sonra geride kalan herkes yola koyulup gittiler...

Yarım saat sonra merzan ağanın konağına varmak üzereydi ler miran devrana dönüp baktı, direksiyonu o kadar sıkıyordu ki parmaklarınon boğumşarı bembeyaz kesilmişti...

Herkes konağa gelip içeri geçmişti bile aram dışarda kardeşini bekliyordu elinde sıgarayla dalmıştı, Devran aracı müsait bir yere bırakıp çıktı, abisine doğru yürüdü aram kardeşimin kolundan tutup kendine çekti sıkıca sarıldı...

"sakin ol bıra birbirimize girmemiz düşmanı sevindirir"

Devran hiç bir şey demeden sadece başını sallayıp abisinin sırtını sıvazlayop ayrıldılar beraber konağa geçip misafir odasına yürüdüler...

Çok kalabalıktı duyan herkes gelmişti özelikle Kadırhan aşiretini yakınları Koskocaman oda dolup taşımıştı bir çok kişi avulunun diğer taraflarına taşımıştı... Kadınlarda diğer tarafı doldurmuştu iki tarafında kadınları buradaydı ayrı ayrı yerlerde oturuyorlardı iki tarafında kadınları ağlıyordu ama Gülizar hanımın canından can gidiyordu,

Bir taraf ölüm isterken diğer türlü taraf berdel istiyordu, bunlardan birileri ise Dilan ve diçle kardeşle| berdel istiyorlardı kilise birbirinden güzel habersiz Devran Kadırhanla evlenmek istiyorlardı, hayaller ve hayatlar....

Mihiri korku gözlerle izliyordu etrafı ne kadar istemesde bu şeyler korkutuyordu onu Gülizar hanımı gördükçe çok üzülüyordu... Hiç bir anne bunu hak etmiyordu...

Devran etrafa bakmaya bırakıp içeri geçip babasının yanına oturdu, rıza ağa ve ailesine karşıda oturmuştu...

Ve dakikalar sonra herkesin hayatını değiştirince konuşmalar başladı, kan dökülmesini istemediler, sonuç belliydi ya ölüm yada berdel.... Bu mecliste doğan dayanamayıp berzana saldırmıştı onu zor bela dışarı çıkarmışlardı... Kadırhan kılar durmaya çalışıyordu ama elde değildi yürekleri yanıyordu, kızları gurularını ayaklar altına sermişti.... Bu şerefsiz gelip istese bir yol bulmaya çalışırlardı...

O an rıza ağa berdel kabul etmek istedi ne kadar kadırhanlılarla düşman olurlaesa olsunlar çok güçlü bir aileyi kızlarının birinin bu aileye gelin gitmesini istedi bu aileyi içersen fethedicekti...

Mervan ağa ne kadar isyeöesede berdel kabul etmek istiyordu bir acı daha kaldırıcak gücü yoktu, ölümü istemiyordu, kan ne zaman yarar getirirdi ki?

Ne kadar kabul etmek istemeseler bu aile yaralı bir aileydi, bu aileyi parçalamak isteyen bir çok kişi vardı bunun için elinden geleni yapıyorlardı...

Ve o mecliste bir karar alındı...Devran bu kararı kabul etmedi kendini dışarı attı... Merzan ağanın dudukalrından bir kelime döküldü.... Ve alt kattaki kadınlar bile duydu...

"berdel olucak"

Merhabalar uzun bir bölüm oldu açıkçası ilk gün çok iyi yazdım ama bir kaç gündür baya zorlandım bir şekilde bölümü tamamlamak istedim uzun zamanlara bölüp şuan bölümü istediğim gibi yazdım umarım beğenirsiniz....

Size küçük bir sitemim var okuma ve yıldız sayısı düşük yanlış anlamayın ben size zaman ayırıp yazmaya çalışıyorum bölümü paylaştıktan sonra ne bir yorum görüyorum nede bir yıldız bunu görmek beni üzüyor lütfen bu konuda beni anlamanızı rica ediyorum, sizin için bir yıldızın önemi olmayabilir ama benim için var beni açıkçası motive ediyor...

Buna rağmen size keyifli okumalar dilerim...

Yıldızları ve yorumlarınızı bekliyorum.... 🌸