27. Bölüm

14.Bölüm

Lavina Kara
lavinakara_

evet yeni bölüme hoşgeldiniz elimden geldikçe uzun yazmaya çalıştım... Size keyifli okullar şimdiden....yorumşarı ve yıldızları unutmayın....

 

Yazardan

Mihri öylece yatağın üstündeki kutuya bakıyordu, ilerleyip kutunun kapağını açtığında içinde bembeyaz bir elbise gördü,yavaşca elbiseyi kutunun içinde kaldırdığında çok güzel bir elbise gördü, devran ağanın bunu yapıcağını düşünmemeşti,

İlk önce ne yapıcağını bilemedi âmâ yeni duş aldığı için duşa gerek duyma dan elbiseyi giymek için banyoya ilerledi...

Bir kaç dk sonra banyodan çıktı aynanın karşısına geçip baktı üstüne bedenini nasıl tuturmuştu bilmiyordu ama üstündeki elbise o kadar güzel olmuştu ki çok beğenmişti...bebeyaz elbise ayak bileğine kadar çok hoş bir şekilde iniyordu kol ve göğüs kısmındaki işlemeleri çok güzeldi çok güzel bir hava katmıştı...

Ne kadar kafasını dağıtmaya çalışırsa çalışsın olmuyordu, zehirli düşünceleri bir sarmaşık edasıyla beyninin her yerine kök salıyordu, korkuyordu ne olucağını bilememek onuok korkutuyordu... Bu düşünceler arsında dalgınca bakışları etrafı taradı....

Devran ise odasında hazırlanmaya başlamıştı, imamın gelmesine az kalmıştı üstünde siyah bir takım giymişti aklında ise mihri vardı, gönderdiği elbiseyi beğenmişmiydi, acaba giymiş miydi bilmiyordu...

Kolay bir yola girmiyordu, yıllar önce gittiği bu memlekete yeniden mahkum oluyordu, şuan mahkum gözüyle bakıyordu burda kolay şeyler yaşamamıştı onca acı onca kederden sonra yeniden burda yaşamak nefesini kesiyordu... Odasından çıkıp balkona doğru yürüdü bir kaç saniye sonra tüm memleketti önünde serpe serilmişti... Yanan ışıklae batmak üzere olan güneş, çoçuk sesleri ve bir çoğu...

Düşünceleri bir urgan gibi boğazını sıkıyor nefes almasına dahi izin vermiyordu, bundan sonra ne yapıcaktı? Sadece ailesini ziyarette gelmişti başına gelmeyen şey kalmamıştı?, ordaki işleri nasıl rayına sokucaktı en önemlisi ise hiç tanımadığı bir kaç dakika sonra karısı olucak bu kadınla ne yapıcaktı? Ne umuş ne bulmuştu bu yerde,hiç belkide mahkum gözüyle bakmamalıydı buralara,

yavaşca arka kapının açılma sesini duydum elimdeki son kalan sıgara izmariti söndürüp derin bir nefes alarak arkama döndüm ,bakışlarım mihriye değdi baştan aşağıya kadar bakışlarım izledi onun her zeresini ,giydiği elbise o kadar yakışmıştı ki başındaki yazmadan tut simsiyah saçlarına kadar ,ürkekçe baktı bana

"ağam ben hazırım "

sesizce ona doğru yürüdüm ,bir kaç adımda vardım yanına başı hep önündeydi ,

"kaldır başını"

ilk anlam veremedi ,sonra yavaşca kaldırdı başını yemyeşil gözleri çarptı elalarıma bembeyaz bir teni vardı yakından ne kadar güzel olduğunu yeni yeni fark ediyordum tanışalı kaç saat olmuştu ki daha ...

"ne olursa olsun başını eğmek yok sen herşeyden önce bir kadınsın ,Allahın katında ,kuranında bile bu kadar değerliyken bizim gibi mahlukatların önünde başını eğmek herşeyden önce Allahın gücüne gider tamam mı"

yeşileri elalarımda takılı kadı ne bekliyordu benden ne söylememi bekliyordu ki onu yetiştiren insanlar bugune kadar ne söylediyse onu mu bekliyordu ,benim kitabımda bu yoktu...

"tamam ağam "

"hazırsan gidelim o zaman "

"gidelim"

sesizce takıldı peşime ben yanıma gelmesini beklerken bir adım arkamdan geliyordu ,yürümeyi bıraktım onunda adım sesleri kesildi omuzumun arkasından ona döndüm ,ne oldu der gibi baktı bana',


"yanımda yürü mihri yanımda yürü ki kim oluğunun farkına varsınlar "

bir kaç saniye yüzüme baktı dah sonra bana hak vermiş olacaki bir iki adımla yanımdaki yerini aldı ,beraber merdivenlerden aşağıya inmeye başladık yavaşca inmeye çalıştım çünkü yandan fark ediyordum canı yanıyordu galiba ayağı ağrıyordu,adımlarımı gittikçe yavaşlattım ,

"sana yardım etmemi isret misin "

bakışları ban döndü "yok ağam teşekür ederim "

başımı salayıp kalan merdiven basamaklarını bitirip hocanın geldiği salona doğru yürüdük kapını girişinde doğanı gördüm elindeki telefona bakıyordu bizi hemen fark etti hızlıca toparlanıp bize doğrdu adım attı

"abi"

"her şey tamam mı doğan "

hafif başımı sallayarak mihriyle beraber içeri geçtik salonda hoca bizi bekliyordu ve diğer ailenin fertleri,beraber hocanın karşısına geçtik ,hoca kurandan kafasını kaldırıp bize baktı dah sonra bakışları mihriyi buldu küçük bir tebessüm kondu yüzüne,

"hoşgeldiniz"

ikimizde "hoşbulduk"dedik

hoca derin bir nefes alarak kurandan okumaya başladı ,bir kaç dkk sonra ikimze sorular sormaya başladı ikimzizde ayrı ayrı sorularına cevap verdikten sonra asıl sorulara gelmişti,

"mihri baba ve anne adını söylermisin "

"baba adım mehmet anneminde emine "

"devran oğlum senin anne baba adın"

"babm halis annem gülizar "

yazardan

bakışlarım hocayı buldu ,imam olan resul amcayı tanıyordum ban çok yardımı dokunmuştu ,bakışları ban döndüğünde beklemeye başladım

"mihri kızım sen sen halisten olma gülizardan doğma devran oğlmu kocalığa kabul ediyor musun "

derin bir nefes aldım "ettim "

"ettin mi"

"ettim"

"ettin mi"

son kez "ettim"


hoca başını sallayıp bu sefer devrana döndü ,

"devran oğlum sen mehmetten olma emineden doğma mihri kızımızı eşliğe kabul ediyor musun"


"ettim "

"ettin mi"

"ettim "

"ettin mi"

"ettim "

imam daha sonra şahitler olan miran ve doğana döndü"siz bu evliliğe şahitlik ediyor musunuz"
ikisi beraber "ediyoruz"

imam hoşnutla başını saladı "allah kabul ettsin inşallah",herkesin dilinden amin kelimeleri döküldü imam bu sefer mihriye yöneldi

"güzel kızım mihir olarak ne istersin "

bi an sorulan sorulan soruyla kalakaldım bunu hiç düşünmemiştim ki dudaklarımdadan "ben bir şey istemiyorum hocam "
hoca gülerek başını saaladı "bir şey istemek zorundasın kızım bu senin hakkın yavrum "mihri tam yeniden bir şey istemiyorum diyecekti ki devran izin vermedi ondan önce davranarak

"bana ait olan herşey ona aitir ,500 dönümlük arazi,çiflik 100 kilo altın merkezde de 5 daire "

mihri şok olmuş şekilde devrana baka kaldı aceleyle"ağam çok fazla "

berfu ve gülizar hanım gülerelk takıldılar devrana "ana bence devran ağam az verdi sanki "gülizar hanıda gelinine hak verdi "oğlum az oldu "gülizar hanım yüzündeki tebesüle hocaya döndü" hocam sen bide bizim sürmeledeki konaklardan birinide yaz bide sen onu 200 kilo altına çıkar "

mihri donup kalmıştı bunlar çok fazlaydı nerde görülmüştü bir geline bu kadar verildği acası olsa daha az şey vermek için can verirdi ,"bu çok fazla ben buunları kabul edemem "

devranda tebesümle annesine ve yengesine baktı dah sonra şaşkınca onlrar bakan karısına "itraz yok mihri"

"ama ağ-"
devran lafını bitirmesine izin vermedi"eğer itraz edersen burda yazılan herşeyin üç katı derim "

mihri ne diyeceğini bilemedi hoca bu anları tebesümle izledi daha sonra "kabul ediyor musuun mihri kzızım"

mihrinin bakışları kocasına döndü adamın az önce dediklerinde ciddi oldupunu far ediyordu daha sonra bakışları kaynanası ve eltisine döndü onlarda tebesümle izledi onları el mecbur kabul etmekten başka çaresi yoktu "kabul ediyorum hocam"


hoca daha bir aç dua okuyarak oturduğu yerden kalktı "Allah tamamını erdirsin inşallah Allah utandırmasın "
hoca kapıya doğru yönelmdiğind odadaki herkes onları yanlız bırakmamk için odadan tek tek çıktılar devran ayağ kaltı,mihrininde kalkmasına yardımcı oldu


yüz yüze geldiler devran eleri kalktı mihrinin başındaki hafif bozulmış eşarbı düze eşarbı düzelti sonra bakışları mihrinin yeşilerine tutuuldu ,"hayatıma ,aileme ömrüme hoşgeldin ",mihri nesefini tutumuş karşısındaki kocasına baktı söyledijleriyle yanakları hafifi kızarmıştı hafif titrek bir sesle

"hoşbuldum ağam"

genç adam hafif eğilip dudakları mihrinin anlına değidi bir kaç saniye bounca mihrinin kokusunu içine çekip öptü,mihri ise ne yapıcağını bilemedi ,o erkekelerden hep uzak durmuşu şuana kadar ,şuan kocasına karşı nasıl davranmasını gerektiğini bilemedi refleksle elleri genç adamın gömeleğine tutuldu ,gözleri kendiliğindenn kapandı....

 

 

merhabalar tekrardan bşraz uzun zaman oldu bunu farkındayım artık buna takılmamaya karar verdim ne olursa olsun her türlü buraya dönüveğimi biliyorm o yüzden ne olursa olsun bu kitap bir gün tamamlanıcaktır o zamana kadar beni yanlız bırakmayın olur mu

belkşde beni değil bu hikayede devran ve mihriyi yanlzı bırakmayın

şimdilik kendinize iyi bakın görüşmek üzere.....

 

 

Bölüm : 18.11.2025 19:35 tarihinde eklendi
Okur Yorumları Yorum Ekle
Hikayeyi Paylaş
Loading...