15. Bölüm

Aslan Karım....

Evet biz havada asılı duralım . Çocukları dövemeyelim. Seren gelsin tekte hepsine ahkam kessin şimdi göreceksiniz...

Seren koşarak kapıdan çıktı.

“İndirin lan Yavuz’uzumu!”dedi

“Siz çekilin size zarar gelmesin”dedi Alp

Seren yürüdü yürüdü ve Alkan’ın önünde durdu. Yakasına yapıştı.

“Lan sen kim bana çiçek göndermek kim ayrıldık lan biz!”dedi

“Güzelim –“dedi

“Lan kes ne güzeli kavşağa bak hele o çiçekleri varya sana tek tek yediririm birde gelmiş burda sevgilimi dövmeye falan kalkıyorsun şu iki çam yarması ile!?”dedi

Alkan el yapmasıyla bizi bıraktılar.

“Valla sadece konuşmaya –“dedi ki sözünü bitiremedi.

Seren yüzüne tokatı sertçe geçirdi. Benim içimin yağları erimişti. Hakan ıslık çaldı.

“Aslan yengem be helal olsun sana!”dedi

Bizi bir alkış tufanı tuttu. Seren çocuğu gömdükçe gömüyor biz alkışlıyorduk.

“Annem davet etti büyüklerin arasında kavga çıkmasın dedim ama bu yaptığın!”dedi

Hırsını alamamış olacakki ikinci tokatı geçirdi. Çocuğun yüzü kıpkırmızı geçti. Bizde vurduk bişey olmadı gerçi utançtan kırmızı geçti sanırım çocuk diye düşündüm .

“Seren tamam hayatım –“dedim lafımı böldü.

Sinirli bir şekilde baktı ve yanıma Kulağımı tuttu.

“Lan ikiniz evde bundan nasıl dayak yediniz lan! Rezil ettiniz bizi bende döversiniz diye seviniyordum!”dedi

Alp ve ben mal gibi kalmıştık.

“Güzelim kulağım-“dedim

“Kulağını –“dedi

“Lan hop hop tamam yavaş yenge o kadarda değil”dedi Hakan

Seren geri çekildi. Sonra dik dik Alkan’a baktı.

“Lan sen hala burda mısın !? Yürü gitsene!”dedi Seren

“Güzelim ama cidden düzeltebiliriz-“dedi Alkan

“Neyi Alkan beni aldatıp sonrada aldattığın ortaya çıkmasın diye beni terk edişini mi düzelticez?!”dedi

“Sadece hataydı tam aldatma sayılmaz..”dedi Alkan utana sıkıla

“Alkan salak salak konuşma beni delirtme bas git şurdan bir daha gözüme gözükme “dedi Seren

“Ama Seren özür dilerim lütfen bak”dedi ve Seren’in elini tuttu.

“Sabır yarabbim ama benim sabrım kalmadı “dedi ve olan gücüyle Alkan’a yumruk geçirdi.

Benim sevgilim ne kadar güçlüymüş inşallah bir gün benide dövmez dedim kendi kendime. Sonra

“Ee sevgilimin yumruk attığı yerde ben duramam ki!”dedim ve çocuğun üstüne koştum.

Artık evde değildim. Tutan yoktu karışan yoktu. Allah ne verdiyse gücüm tükenene kadar giriştim çocuğa. En son ikimiz birden yere yığıldık. O dayaktan ben yorgunluktan..

Bizimkilere baktım. İki çam yarması ile önce girişmeye çalıştılar sonra kavga saçma olur diye düşündüler herhalde telefonda oyun oynuyorlar. Yavaşça kalktım ve yanlarına gittim. Alkan zorla yerden doğrulup çam arkadaşlarının arkasına geçti.

“Ne yapıyorsunuz kardeşlerim “dedim

“Sanal okey atıyoruz Yavuzcum”dedi Hakan

Alp ve Hakan’ın ensesine bir tane geçirdim.

“Ben dayak yiyorum siz burda adamlarla okey mi oynuyorsunuz lan it herifler!”dedim

“Bir kişiye iki kişi girişilmez kardeşim adaletsizlik “dedi Alp

“Evde öyle demiyordun ama!”dedim

“Konuşa konuşa anlaşabilirmişiz ya”dedi Hakan

“Ulan madem konuşarak anlaşılıyor biz boşa mı giriştik!”dedim

“Siz yenge için giriştiniz konuşarak anlaşamadınız”dedi Hakan

“Ulan tostumun arasına kaşar yaptığım Hakan yorgun olmasam bide senin boyunun ölçüsünü alırdımda dua et abim yaşında çocuğu dövmeye çalışırken yoruldum”dedim

“Yorulduysan geçelim eve”dedi Alp

“Yok veda edin arkadaşlara gelin kütüphaneye geri”dedim ve Seren’in koluna girdim.

“İyi misin canım?”dedi Seren

“Daha iyi olamazdım yavrum sen o çocuğa yumruk attın ya ben daha iyi olamazdım”dedim gülerek ve kütüphaneye geçtik.

Sonunda baş başa kalmıştık. En azından bir süre..

Hafifçe Seren’in dizine yattım. Hafifçe saçlarımı okşamaya başladı.

“Yüzüne çok mu vurdu o gereksiz”dedi Seren

Seren’in elini alıp yüzüme koydum.

“Sen dokununca geçiyormuş yaralar”dedim gülerek.

Elini hafifçe yanağımda gezdirdi.

“Geçiriyorsa daha çok dokunabilirim demektir”dedi sırıtarak

“Dokun aslan karım dokun,dokunduğun yerde gül vurduğun yerde neyse orasını boşver “dedim

Bizimkiler içeri gelmeye başladı.

“Ne yapıyorsunuz ?”dedi Hakan

Ben yüzüne bakmadım tabi kardeşi dayak yerken uzakta duran adam tribin en alasını hak ederdi. Gerçi erkek adam trip atmazdı. Ben sadece kırgındım.

“Lan Yavuz sana diyorum?!”dedi beni dürterek

“Yavuz sultan selime ulaşılamıyor”dedi Alp

“Sayın kralım nolur affedin”dedi Hakan gülerek

“Sen artık Eski tost Hakan değilsin En eski kaşar hakansın!”dedim

Savaşa giden yeniçeriler gibi hayali bir kılıçla ayağa kalktım. Oda elinde hayali bir kılıçla karşıma geçti.

“Sende tost ekmeğisin!”dedi

Hayali bir kavganın içerisindeydik. Elimle karnımı tuttum ve kendimi yere bıraktım.

“Ah krala ihanet bu!”dedim gülerek

Elini uzattı ve ayağa kalktım.

Alp bir süredir telefona bakıyordu.

“Alp burda mısın kardeşim!”dedim

“Yarın nikah varmış kardeşim yıldırım nikahı!”dedi sevinçle

“Sonunda be!”dedim ve Seren’in yanına oturdum.

“Bizim yıldırım nikahı ne zaman yavrum?”dedim

“Bizimkiler evlensin düşünürüz”dedi gülerek

“Babam verirse “dedi Alp

“Alırız merak etme o iş benim karizmamda”dedim

“Ee kızlar sizde gelin nikaha nikah sonrası küçük bir eğlence düzenlicez”dedi Alp

“Evet süper olur kafamızı dağıtırız hem “dedi Yasemin Hakan’a bakarak

“Ben geliyorum zaten yavrum geçerken alırım seni”dedi Hakan

Biraz takıldık. Ve Hakan ile Yasemin’i her zamanki gibi önden uğurladık.

“Yavuz “dedi Alp gerginlikle

“Noldu kötü bişey mi oldu?”dedim

“Annem Alkan’ı çok severde nikahta kesin oda olucak “dedi

“Nikahta sorun çıkarmayız ya dedim o bana bulaşmadığı sürece”dedim

“Bulaşırsa alırız dışarı yine döveriz nolcak”dedi Alp

“Nikahta kavga olmaz kardeşim korkma”dedim sakince

“Neyse ben Ayça’yı evine bırakıp gelicem siz oturun ben gelene kadar”dedi

“Tamam abi görüşürüz”dedim

Alp ve Ayça gitti. Biz yine baş başa kalmıştık. İlk tanıştığımız yer bir çok anımızın biriktiği bu yer o kadar güzel geliyordu ki gözüme artık. Ah Yavuz ah sen sevmezsin kütüphaneyi bir kız gelir böyle sevdirir işte sitem ediyordun o ödev için şimdi gidip edebiyatçıyı alnından öpebilirim. İyiki vermiş o ödevi artık favori hocam dedim kendi kendime

Seren yine okuduğu bir kitabı anlatmaya başladı. Seviyordum onu dinlemeyi boş konuşsa bile dinlerdim. Çünkü o dünyanın en boş şeyini bile benim için önemli yapabilecek biriydi benim için...

Bir süre sonra Alp geldi.

“Akşama haberleşiriz kardeşim”dedi

“Haberleşiriz”dedim gülümseyerek

Seren ve Alp gidince bende eve geçtim.

“Valide sultan akşama nikaha gidiyoruz değil mi?!”dedim telefonu masaya koyarak.

“Gidicez oğlum hazırlana dur nikaha az kaldı!”dedi mutfaktan

Koşarak odama çıktım. Beyaz gömlek siyah pantolon ikilisi tam nikahlık işte dedim ve giyindim. İlerde bir gün benim ve Seren’im nikahının eşsiz ama bir o kadar klasik kombini bu olacaktı. Bu kesin...

Hazırlanıp mutfağa indim. Yemek yenildi. Valide sultan hızlı insandır normalde ama bugün bir gariplik vardı. Saate baktım.

“Valide Sultan duvardaki saat nerde?”dedim

“Durdu oğlum o saat pil takınca takıcam “dedi

Ayağa kalktım. Telefonu aramaya başladım.

“Valide sultan telefonu mu gördün mü?”dedim

“Yok görmedim oğlum “dedi

Mutfağa döndüm.

“Siz niye hazır değilsiniz?!”dedim

“Daha erken oğlum –“dedi Valide sultan gerginliği yüzünden okunuyordu.

Mutfaktaki çekmeceleri açmaya başladım.

“Valide sultan telefonum nerde?!”dedim

“Yok telefon falan!”dedi

“Valide sultan lütfen “dedim

Telefonu cebinden çıkarıp verdi. Saate baktım. Geç bile kalmıştık. Alp’ten bir sürü mesaj vardı.

Alp:Bizimkiler Alkan ile Seren’i zorla nişanlamaya çalışıyor koş

Alp:Yüzükler bile alınmış

Alp:Nerdesin Yavuz engellemeye çalışıyorum

Alp: Kız hayır diyor imza attırmaya çalışıyorlar

Alp:Yavuz!

Valide sultana döndüm.

“Valide Sultan biliyordun değil mi?”dedim

“Oğlum”dedi

“O kız nişanlansın bu eve daha adımımı atmam valide sultan hayatımda ilk kez aşık oldum onuda saçma sapan bir şeyden kaybetmek üzereyim!”dedim

Anahtara baktım yerinde yoktu.

“Valide sultan motorun anahtarını ver!”dedim

“Ailesi kimle uygun gördüyse nişanlanıcak o kız sen niye karışıyorsun!”dedi Annem

“Valide sultan seninle şuan kavga etmicem ama eğer o kız nişanlansın bu eve daha adımı mı atmam bunu bilesin!”dedim

Koşarak çıktım ve Alp’e mesaj attım.

Ben:Valide Sultan’ın oyununa geldim anahtarı saklamışlar taksiyle geliyorum yada Hakanla

Hızlıca Hakanı aradım.

“Hakan soru sorma uç aşağıya yengen elden gidiyor!”dedim

Hakan hayatında ilk kez bu kadar hızlı gelmişti. Motora hızla atladık. Hızlıca sürmeye başladı.

“Biliyorum olayı sen davetiyeyi gördün mü?”dedi

“Ne davetiyesi?”dedim

“Nikah davetiyesi yaptırmışlar altında Alkan ve Seren yazıyordu “dedi

“Ne!”dedim

“Sana attım görmedin mi?”dedi

“Valide sultan telefonu mu saklamış geç kaldık bile”dedim

“Bende Yasemin ‘i bekliyordum sonra Alp bir şekilde bana ulaştı bende tam sizin kapıya geliyordum “dedi

“Allah’ını seviyorsan hızlı sür o Alkan’ı bu sefer oraya gömücem “dedim

Olabildiğince hızlı sürdü. Nikah salonuna yetiştik. Birde o telaşla salonları karıştırdık.

“Bu nikah olamaz “dedim içeri dalarak

Herkes bize baktı. Yanlış salon..

“Kusura bakmayın Allah mesut etsin kusura bakmayın “diyerek çıktık.

En son Alp’i aradık. Telaş ya unutmuştum. Alp geldi ve bizi salona çıkardı.

Ben içeri girerken Nur abla zorla yüzüğü takmaya çalışıyordu. Alkan’da kalemi tutturmaya çalışıyordu.Alp benden önce araya daldı. Kenan abi Alp’i itti.

“Ulan Alkan senin o kalem tutan tüm parmaklarını şimdi sana sokmazssam bende Yavuz değilim bu nikahı size dar ederim lan!”dedim bağırdım.

Ve masanın üstünden Alkan’ın üstüne atladım. O an bende kayışlar kopmuştu. Yavşaması çiçekler herşey tamamdı. Ama benim daha elini tutmaya utandığım kıza birde zorla nikah kıyacaktı. Kavga artık şimdi kavga olacaktı. Yavuz usulü hemde...