44.Bölüm

Saate baktım. Sonra telefona baktım. Seren’den bir mesaj vardı.

Aşkım:Size erken gelicez haberin olsun

Hayatımda en çok kendime küfür ettiğim sabah bu olabilirdi. Hemen Hakan’ı aradım. Tabi ben o telaşla pijamalarla mahalleye inmiştim. Hakan bana bakarak gülüyordu. Hatta gülmekten yere yapışmıştı.

“Ne gülüyon be?”dedim

“Üstüne baksana sen bı!”dedi

“Allah’ım bana akıl fikir ver”dedim

Hakan mahallenin ortasında gülerken bende üstümü değiştim. Daha sonra dışarı çıkıp Hakan’ı yerden zor bela kazıdım. Hızlıca markete gittik. Birşeyler alıp eve döndük. Malzemleri tezgaha bırakıp hazırlığa yardım etmeye başladık. İnternetten kek tarifi bakıyordum en son Hakan elinde bir paket un ile yanıma geldi.

“Bundan ne kadar lazım”dedi

Unun ağzı açıkmış. Tabi biz o an fark etmedik.

“Dök sen göz kararı “dedim telefona bakarken

“Yeter mi?”dedi Hakan

Hakan’a baktım. Unun hepsi dökülmüş. Arta kalanı yere dökülmüştü. Hakan’ın yüzü hep un olmuştu.

“Yeter herhalde...”dedim

“Bencede sanki biraz fazla oldu ama”dedi Hakan

Valide sultan o an içeri girdi. Valide sultan’ın meşhur terliğini ikimizde yedikten sonra mutfağı temizleyip hızla mutfaktan çıktık.

“Unu biraz fazla döktüm diye olacak iş miydi bu ya?”dedi Hakan

“Seni kek niyetine fırına atabiliriz bence”dedim gülerek

“Dalga geçme ya”dedi Hakan

Valide sultan hazırlığı bir şekilde bitirmişti. O sırada tabi kapıda çalmıştı.

Hakan kapıyı açtı. Tabi o halini gören Alp’i bir gülme almıştı. Alp’le beraber bende gülmeye başladım.

“Lan ne gülüyonuz ya”dedi Hakan

Sonra evden çıktı.

“Un döke döke gidiyor Hayalet Hakan”dedi Alp

“Unu kap yerine kendine döktü “dedim gülerek

Alp kapıdan çekildi. Herkes içeri geçti. Yemek masasına geçilince bir ciddilik olmuştu. Yemek yenilirken büyükler neler alınacağını neyi kimin tarafının alacağını konuşuyorlardı. Yemek toplanırken Seren anneme yardım ediyordu. O an valide sultanın ilk kez Seren’e gülümsediğini gördüm. Sanırım artık Seren’i kabulleniyordu... Valide sultan ile beraber kek ve çay getirdiler.

“Bu kekte Hakan’ın katkısı ne kadar?”dedi Alp gülmesini tutmaya çalışarak

“Vallahi kek direk Hakan”dedim gülmemi tutmayarak

Biz gülerken kapı çalmıştı.Yasemin ve Hakan gelmişti.

“Yavuz ne yaptınız siz?”dedi Yasemin

“Mutfağa atıldık yenge”dedim

“Hakan un içinde gelince bizim alt kattaki teyze bunu hayalet sanmış dikkat et kızım hayalet var diyor bana”dedi Yasemin

Tabi bunu duyunca hepimizi bir gülme aldı.

“Bir hayalet olmadığım kalmıştı zaten”dedi Hakan masaya otururken

Büyükler konuşmaya başlayınca yine bir sessizlik çökmüştü masaya. En son herşeyde anlaşılınca son olarak düğün tarihi alma kalmıştı. Seren’in annesi ve babası giderken bizde Hakanlarda toplanmıştık. Alp Duru’nun yanına gitmişti. Bizde kısa bir film gecesi yapmıştık. Daha sonra Seren’i eve bırakmıştım. Kapıda durdum.

“Sana dedim evlenicez diye”dedim

“En son valizle gidiyordun”dedi Seren

“Ya aşkım hatırlatma ya utanıyorum kendimden”dedim

“Tamam ya bişey demedim”dedi gülerek

“Seni seviyorum”dedim

“Bende seni seviyorum”dedi ve içeri girdi

Bende bir süre arkasından baktım. Daha sonra eve geçtim. Artık mutluluğum tarif edilemezdi. Herşey istediğimiz gibi gidiyordu. Daha ne isteyebilirdim ki....2