Bölüm 1

Herkese merhabalar.

Ilk kurgum olan bu hikayemde beni yalnız bırakmaz desteklerseniz cok sevinirim. Yazim yanlışlarım için şimdiden kusura bakmayın.

(Diğer bölümlerde daha iyi olduğumu düşünüyorum. Onları okumadan gitmek için karar verme 🥰)

LÜTFEN KISADA OLSA YORUMLARINIZI EKSiK ETMEYİN

Hangi tarihte ve saatte basladığınızı buraya belirtebilirsiniz . 01.10.2024 21:46 👉

Anne ve babamın ısrarları üzerine hiç gitmek istemediğim sözde memleketim Mardin için valiz hazırlıyordum. Nedense bu yaşıma kadar beni bir kere bile götürmedikleri Mardin’e ne hikmetse bu sefer götürecekleri tuttu..

Neymiş efendim “Nihat amcamın oğlu evleniyormuş “ bir kere bile yüzünü görmediğim amcamın oğlu, biricik kuzenim. .

Ben baba tarafını bilmeden, tanımadan büyüdüm. Bir tek Kalender amcamı tanırım o da İstanbul’a işi düştüğü, bizde yatıya kalmaya geldiği zamanlarda. Onun da Zehra ve Zeynep adında iki kızı bir oğlu olduğunu biliyorum sadece. Ben küçükken bana onların fotoğraflarını gösterir, “yan yana büyümüş olsak çok iyi anlaşacağımızdan” bahseder dururdu. Beni yamacına oturtturur “ seni büyüyünce Mustafa ya gelin ,konağımıza hanım ağa edeceğim “ der babamı kızdırırdı. O zamanlar küçüktüm anlamazdım ama şimdiki aklım olsa amcamın ağzının payını verir, babamdan önce ben sustururdum.

Ben düşüncelerimle birlikte valizimi hazırlarken annem odamın kapısını açtı.

“Asya neden halâ oyalanıyorsun kızım. Uçağa yetişemeyeceğiz. Ben sana dünden hazırla demedim mi şu valizini, son dakikaya kadar bildiğini okuyorsun. Baban aşağıda köpürmeye başladı. “

Bir yandan gelişi güzel kıyafetlerimi valize tıkıyorum bir yandan da bir ümit anneme derdimi anlatmaya çalışıyorum.

“Anne gelmek istemediğimi kaç kere söyledim size. Ne yapacağım ben oralarda hem.. “ ben sözümü bitirmeden annem söze girdi.

“Asya ! Hazırlan hemen. Bunu kaç kere daha tartışacağız kızım.” Deyip bir hışımla odadan çıktı. Gözleriyle ateş ediyordu resmen.

Biliyordum işte benim nazımı bir tek babam çekiyor. Ketum annem asla taviz vermezdi bana. “Bu kızı hep sen şımartıyorsun Salih! “ der, babamı doldururdu. Ne hikmetse bu sefer babama yaptığım nazlar niyazlar işe yaramamıştı.

Anlamıyorum. Eskiden ben gelmek isterdim onlarla götürmezlerdi. Sen küçüksün, yol seni yorar, okulun var gibi türlü türlü bahanelerle beni teyzeme bırakıp öyle giderlerdi.

Annemin telaşı babamın sakinliği sonucunda arabaya binip yola çıktık.

Uçak kontrollerimizin ardından yerlerimize oturmuş uçağın kalkışını bekliyorduk.

Suratım beş karış pencereden dışarı bakarken. Babamın “ Asya “ demesiyle ona döndüm. O yumuşak kadife sesiyle

“ Kızımmmm. Benim asi Asyam. Üzme beni bir kaç gün durup geri döneceğiz.”

Babamın simsiyah gözleri bana böyle üzgün bakarken ben bütün yelkenleri suya indirmiştim bile. Onun gözlerinin içine bakıp kafamı olumlu bir şekilde aşağı yukarı sallamam, yüzünün gülmesine neden oldu..

2 saatlik uçak yolculuğumuzun ardından bizi almaya gelen Kalender amcamın arabasına yerleşip eve doğru yol almaya başladık. Amcamın bana döndü.

“Asya ne kadar büyümüşsün, güzelleşmişsin sen böyle amcam. Okulunda bitmiş artık, sırada evlenip yuv..” sözünü tamamlamasına müsaade etmedim.

“Evet amca okulumu çok şükür bitirdim simdi sıra çalışıp mesleğimi yapmakta. Ben öyle evlenip ,yuva kurup ,çocuk doğurup ,çocuk bakamam. Hele kocamın eline hiç bakamam.” Annemin kolumu dürtüp susturmasıyla gözlerimi devirip arkama yaslandım.

“Eee Salih sen boşuna asi kızım diye sevmiyormuşsun bizim bu kızı. Baksana gözleriyle ateş edecek nerdeyse “ dedi amcam.

“Asiii. Hemde ne asiii “ fısıltıdan farksızdı babamın sesi.

30 dakikalık araba yolculuğu sonucunda şehir merkezinden biraz uzak olan konağa geldik.

Yol boyunca Mardin sokaklarını, evlerini insanlarını meraklı gözlerle izledim. Ne yalan söyleyeyim beğenmiştimde. Arabanın ufacık penceresinden böyle görünüyorsa, gezerek kim bilir nasıl güzel görünüyordur. İlk fırsatta gezmeyi aklımın bir köşesine not ettim.

Arabadan inip, etrafıma şöyle bir göz atıp bedenimi esnettim. Yolculuk yormuştu. Babamın ve amcamın kapısını açmaya gelen adamlar “hosgelmişsiniz ağam” deyip babamın elini öptüler. Ben şaşkın gözlerle onlara bakarken yavaştan da konağın kapısından içeri girdik.

Konağın kapısından içeri girmemizle art arda duyulan patlama sesleriyle iki elimle kulaklarımı kapatıp, çığlık atmam bir oldu.

********BÖLÜM SONU********

LÜTFEN BANA DESTEK OLMAK İÇİN OYLAMAYI VE YORUMLAMAYI UNUTMAYIN