Birincisi
Küçük adımlarla geriye doğru adım atıyordum “Hoş geldin Atlascığım gelişinle şeref verdin neden gelişini haber etmiyorsun, senin için kırmızı halı serecektik” ben ne mi saçmalıyordum burada zaman kazanmaya çalışıyorum. Atlas “bu sefer bittin küçük kız “
“Atlas aaa bak şuraya uçan inek” dediğimde hemen koşmaya başladım. Koşmak demek az kalır basbayağı tazı gibiydim şu an.
Arkamdan gelişini hissediyorum çünkü bütün okul bize bakıyor. Bu kadar belli mi ya kovalandığım.
Okulun ana giriş kapısına çok yaklaşmıştım, şimdi sadece orta bölümdeydim. ‘Az kaldı’ diye geçirdim içimden.
Bir anda kolumdan tutulup çekilmemle, bir göğüse çarpmam bir oldu.
Karşımda Atlasın sinirden kudurmuş halini görünce…
Yandım ben, kurtarabilene aşk olsun.
“Nereye gidiyorsun küçük hanım” bu seferde ‘küçük hanım’ mı olduk.1
“Eee şey eniştem doğum yapmış, yolda yürüyen ambulansta eniştemin bebeğine çarpmış. Valla gelmezsem mirastan siler. O yüzden gideyim ben”
Verdiğim cevapla kahkaha attı, ya ben burada ağlayayım sen gül zaten.
Bir dakika bir dakika az önce ben ’ şey eniştem doğum yapmış, yolda yürüyen ambulansta eniştemin bebeğine…’ lann akıl bırakmadı ki gözünün mavisine öldüğüm.
Korkmayın sadece şaka yoksa ben niye onun mavilerinde öleyim, o benim kahvelerimde ölsün bir kere.
“Ya gülme ya. Bipolar mısın pek sevgili kardeş. Az önce sinirden kuduruyordun, şimdi ise gülüyorsun ve bakıyorum da kolumu tutmakta ısrarcısınız. Rica etsem kolumu bırakır mısınız beyefendi”
“Akıl bırakmadın akıl. Sana iki seçenek sunuyorum yaptığının bedelini ödemek için. Birincisi…1
Biraz kısa bir bölüm oldu. Beğendiğinizi umuyorum sizi seviyorum, çok çok öpücükler 👸🏻👑🤭💋
| Okur Yorumları | Yorum Ekle |
