5. BÖLÜM

Selamlarrr bebişler nasılsınız??

Bölüme oy verip bol bol yorum atarsanız çok mutlu olurummm

Başlayalımmm bakalımm

6 OCAK 2025

Sabah kalkıp okula gitmek için hazırlanırken Derya'nın mırıldanmaları kulağıma geliyordu.

YAĞMUR'UN KOMBİN

Hazırlanmam bitince salona geçtim Derya koltukta oturmuş nutella kaşıklıyordu.

"İşe gitmeyecek misin?"

Asker sevgilisi göreve gittiği için kara bulutları üstüne toplamıştı Derya Hanım.

Kafasını yavaşça hayır anlamında salladı.

"İzin aldım bir haftalık." dedi ve bir kaşık daha aldı.

"Peki bir isteğin var mı ?"

"Hayır teşekkürler."

"Rica ederim ben işe gidiyorum bebiş öptüm bay. "

"Görüşürüz öğretmen hanımcığım. "

"Görüşürüz avukat hanım" diyerek evden çıktım ayakkabımı giyerek yürümeye başladım okul eve 10 dakika uzaklıktaydı ve ben her gün yürüyerek gidip gelirdim.

Yolun yarısını tamamlamışken telefonum çalmaya başladı.

Erayyy (değişik çocuk) arıyor yazısını görünce hafifçe gülümsedim.

Beni abisi bile terk etmişken o bırakmamıştı her zaman yanımda olan oydu.

Telefonu açıp kulağıma dayadım hemen.

"Alo güzeller güzeli Yağmur Hanım ile mi görüşüyorum? " dedi her zaman ki cıvıl cıvıl sesiyle.

"Evet ben oluyorum buyurun."

"Selamlar Yağmur Hanım unuttunuz beni herhalde aramıyorsunuz ne zamandır."

"Seni unutmaya ömrüm yeter mi lan."

"Unutma zaten trip atmayacağım .Şimdi ben Diyarbakır'a geldim sen gelmeyince ben sana geleyim dedim. "

Eray'ı çok özlemiştim ve o Diyarbakır'a gelmişti buna çok mutlu olmuştum işte.

"Neredesin şimdi ?" diye sordum merakla.

"Otele yerleştim birkaç gün kalacağım işte o salak Yağız'la da konuşayım özledim keratayı."

Eray yine formundaydı.

"Tamam buluşalım bugün o zaman. " dedim gülümseyerek.

"Olur buluşalım olaylar falan varsa anlatırsın hem."

"Tamam ben şu an okula varıyorum çıkışta ararım seni konuşuruz. "

"Tamam iyi dersler Yağmur Abla görüşürüz. " deyip yüzüme kapattı öküz abisine çekmiş belli.

Neyse sinirlenmeyeceğim. Okula girip sınıfımı buldum ve derse başladım.

Saat 14.30

Dersler bitmişti öğrenci sayısı bugün azdı çünkü bazı öğrencilerim salgın olan bir hastalığa yakalanmıştı.

Ayağa kalkıp dışarı çıktım Eray'la buluşacaktık.

Eray bir konum atmıştı öküz olduğunu söylemiştim abla ben seni alayım demiyor da konum atıyordu.

Neyse okuldan çıkıp bir taksiye bindim.

Eray'ın attığı konumu taksici abiye söylediğimde başını sallayıp sürmeye başladı.

Telefonda Instagram'a girip kim ne atmış bakmaya başladım.

Derya bir story atmıştı ona tıklayıp açtım.

'falımıza bakalımmm' yazıyordu.

Yanındaki kişi kimdi bilmiyorum ama umarım artık üzgün değildir.

​​​​

20 dakika sonra

Eray'ın attığı konuma sonunda gelmiştim taksici abiye parasını verip hemen aşağı indim.

Karşımdaki kitap kafeye baktım. Güzel bir yere benziyordu içeri girdiğimde kahve kokusunu içime çektim.

Kahve kokusuna bayılırdım. Etrafıma bakındım Eray gözükmüyordu kitaplıklara doğru ilerlerken yanıma bir garson gelmişti.

"Hoşgeldiniz hanımefendi." dedi ince sesiyle.

"Hoşbulduk."

"Size yardımcı olabilir miyim ?" dedi merakla.

"Bir arkadaşımı bekliyorum onunla buluşacağız teşekkür ederim. "

Gülümseyerek " Ne demek efendim işim bu benim . Bir şey olursa arkadaşlarımı ya da beni bulabilirsiniz iyi günler."

"Size de." dedim aynı gülümsemeyle karşılık verirken.

Karşımdaki kitaplıkla baş başa kalmıştım sonunda bir kitabı rastgele seçip çıkan kitaba baktım.

Onu elime alarak kitaplıktan çıkardım bir modern klasikti Stefan Zweig'tan "Bilinmeyen Bir Kadının Mektubu"

Herkesin aşk zannettiği benim ise bir takıntı olduğunu düşündüğüm kitap.

​​​​​​Bu kitabı Eylül ile çok konuşmuştuk Eylül de benle aynı fikirdeydi.

​​​​​Sırtıma değen elle arkama döndüm. Eray bey gelmişti.

Onu görür görmez hemen sarıldım çok özlemiştim onu

"Yağmur Abla çok özledim seni." dedi ve bu özlem sesinden bile anlaşılıyordu.

"Bende seni."

Ellerimi omuzlarına koyarak baktım cidden abisinin kopyası oluyordu bu çocuk inşallah huyu benzemezdi.

"Ne kadar büyüdün lan sen maşallah."

Gülümseyerek "Biraz büyüdük işte sen neler yaptın gel oturalım sana sürprizim de var hem." dediğinde elindeki poşeti yeni fark etmiştim.

Beraber bir masaya oturduk. Ve bir garson çağırarak siparişimizi verdik.

"Al bakalım hediyeni beğenecek misin?" diyerek elindeki poşeti bana uzattı.

Poşeti alıp açtım içinden bir hediye paketi çıktı onu da açarak hediyeye baktım .

Bana kitap almıştı şaşkınlıkla Eray'a baktım.

"Eray ne zahmet ettin ya çok teşekkür ederim." diyerek ona döndüm.

Kitaplara göz gezdirdim "İntihar Dükkanı" ve "Martin Eden'i" almıştı ve bu beni çok mutlu etmişti okumak istediğim kitaplardı.

"Ne zahmeti abla senin bana yardımlarından sonra lafı bile olmaz. "

"Neyse sen bana dedikoduları anlat bakayım."

"Anlatayım bakalım."

~ 1,5 SAAT SONRA ~

1,5 saattir olayları anlatmaktan yorulmuştum.

"Oha ulan neler yaşadın bir bıraktın gittin resmen kitaplardaki gibi olaylar yaşamışsın. "

"Öyle oldu be. " diyerek elimi kaldırıp bir garson çağırdım artık kalkma vaktiydi.

Cüzdanımı çıkaracakken Eray'ın kalktığını gördüm.

"Ben geliyorum" diyerek gitti başımı sallayıp kartımı çıkardım ve garson beklemeye başladım.

Beklerken Eray geri geldi " Hadi kalkmıyor muyuz ?"

"Garson gelsin hesabı ödeyim kalkarız. "

"Ben hallettim onu hadi kalk kalk."

"Niye ödedin ben halledecektim?"

"Önemli değil artık ödedim kalk gidelim." dediğinde ayağa kalkıp onu takip ettim.

Araba ile gelmişti ne ara ehliyet almıştı bu çocuk?

Yolcu koltuğuna oturdum.

"Ne zaman ehliyet aldın Eray ?"

" 3 ay önce doğum günümde koşup ehliyet kursuna gittim."

"Neyse nereye gidelim abla ?"

"Beni evime bırak ya yoruldum bu kadar yeter bana bugünlük."

Başını sallayarak arabayı sürmeye başladı.

~ 20 DAKİKA ~

Eve varmıştık kapıyı açıp Eray'a döndüm. "Hadi görüşürüz Eray daha buluşuruz sen İstanbul'a dönene kadar. "

"Görüşürüz abla buluşuruz inşallah. "

Gülümseyerek arabadan çıktım çıkmaz olaydım.

Oturduğum apartmanın dedikoducu kadınları apartmanın önünde oturmuş çekirdek çitleyerek bana bakıyorlardı.

Hepsinin ismini bilmiyorum ama ele başlarının adı Kader'di ve bana sinsi bir sırıtma ile bakıyordu.

"Hoşgeldin kızım nasılsın? "

"İyiyim siz? "

"İyiyiz sağol kimdi o arabadaki? "

Ya sabır yine başlamışlardı.

"Sizi ilgilendirmeyen şeylere karışmayın yeter artık kimse kim ne yapacaksın ne ilgilendirir seni ha? "

Biraz sinirlenmiştim ve şaşkınlıkla bana bakmaya başladılar.

"Kızım ne sinirleniyorsun sorduk sadece. "

"Sormayın bana bir şey." diyerek apartmana girdim.

Bugün de sinirlendirmişti kadın beni.

Asansörden inip kapıyı açarak eve girdim ama kapıyı biraz sert kapatmıştım yanlışlıkla(!)

İçeri girdiğimde Derya oturur hale gelmişti gözleri mahmur bakıyordu uyandırmıştım onu sanırım.

Yanına gidip oturdum "Özür dilerim birtanem aşağıdaki kadın beni sinir etti biraz yanlışlıkla kapıyı sert kapattım sen geri uzan ben duş alacağım. " dediğimde elimi tuttu ona baktım.

"Yağmur." gözleri dolmuştu.

"Derya kim ağlattı seni ne oldu?" dedim ona sarılarak titriyordu.

"Yağmur ben hata yaptım."

"Ne oldu kardeşim ne oldu birtanem? "

Kendini düzeltti karnına elini koydu.

"Ben hamileyim Yağmur."

Duyduğumun şoku ile Derya'ya bakıyordum elimle ağzımı kapattım.

......

Bölümü nasıl buldunuz

Derya'nın hamile olmasıni okuduğunuzda nasıl tepki verdiniz

En sevdiğiniz kısım neresii