23. Bölüm

Lütfen oy ve yorumunuzu esirgemeyin en azından yorum atın okuyunca çok mutlu oluyorum 🎀🎀

Mesajlaşma – Akşam 22:14]

Belinay:

Tercih sonuçları açıklandı.

Emre:

Bi' dakika.

Sen böyle sessizce başlayınca ya çok mutlusundur ya da kriz geçiriyorsundur.

Hangi Belinay’la konuşuyorum şu an?

Belinay:

Normal Belinay.

Sakin, sessiz, derin.

Emre:

Sakin Belinay varsa bir yerde…

Fırtına geliyordur demektir.

Belinay:

Yok ya.

Bu sefer... gerçekten bir tuhafım.

Böyle... büyümüş gibi.

Emre:

Ben seni zaten çocukken de büyümüş sanıyordum.

Bana ilk “çay içmeye gel dersen kahveyle gelirim” dediğin an anlamıştım:

Bu kız adam seçiyor.

Belinay:

Şimdi yine başlayacaksın dalga geçmeye.

Emre:

Güzelim…

Ben seninle geçiyorum artık.

Hayat çünkü sensiz çok ciddiydi, sıkıcıydı.

Belinay:

Gerçekten mi?

Bunu... yazıp silmedin mi?

Emre:

Silmedim.

Artık hiçbir cümlemi silmiyorum.

Sen zaten her şeyimi ezberliyorsun, ben de sana rastgele gerçekler atıyorum.

Belinay:

Tercih demiştim ya…

Emre:

Ha evet.

Geldik sadede.

Benimkini söylememe gerek yok, zaten buradayım.

Belinay:

Benimkini söylemeyeceğim.

Sürpriz.

Emre:

Güzelim.

Hayat bana zaten sürprizsin.

Şimdi bir de coğrafya mı oynuyoruz?

Belinay:

😂

Emre:

Sadece tek bir şey soracağım.

İklim olarak bana yakın mısın?

Belinay:

Yani... rüzgârını hissedersin belki.

Ama bak, kampüste karşılaşırsak şaşırmış gibi yapacaksın tamam mı?

Emre:

Şaşırmam.

Ben seni her kalabalıkta bulurum.

Ama tamam, şok olmuş gibi yaparım.

Hatta “Aaa bu da kim yaa?” deyip simit alırım.

Belinay:

Yine simide döndük.

Emre:

Çünkü sen simit gibisin.

Yanına illa bir çay gerek.

O da benim.

Belinay:

Sen var ya...

Gerçekten bazen sinir bozucu kadar tatlısın.

Emre:

Tatlı olmasam durmazsın ki burada.

Senin o gözlerinin arasında takılı kaldım ben.

Belinay:

Hani romantik olmayacaktın?

Emre:

Bu romantiklik değil güzelim.

Bu sahiplenmek.

Sen benden kaçamazsın, ben seni yazarak büyüttüm.

Şimdi okumaya başlıyorum sadece.

Belinay:

Ben hâlâ yerimi söylemiyorum.

O heyecan bana kalsın.

Emre:

Tamam.

Sadece şunu bil:

Hangi şehir olursa olsun,

Ben senin gideceğin yeri sezdim.

Belinay:

O zaman bulabilecek misin?

Emre:

Ben seni uzaktan bile bulurum.

Çünkü senin enerjin sessizken bile bağırıyor.

Belinay:

Şu an fazla güvenliyiz değil mi?

Emre:

Hayır.

Bu güven değil, bu bilmek.

Sen geliyorsun.

Ve ben hazırım.

Yerini söylemesen de kalbini ezberledim ben.