59. Bölüm

Bölüm geldii aşklarım 💞

Belki özlediniz bilemiyorum 🥺

Bir daha bu kadar beklemeyeceğim 🌸🌷🎀

SINIR:120 OY 130 YORUM

-----------------------------------

"Yapma.."dedim dayanamayarak

"Yapma şunu..kaçırma gözlerini... bak bana.."bakmadı.

Elimdeki kaşığı sertçe tabağa bırakıp yüzümü sıvazladım.

Yn sessiz sessiz ağlamaya başlamıştı.

Yanaklarına süzülen yaşı silmek için elimi ona doğru uzattım ama o irkilip geri çekildi.

Sonra da yanlış bir şey yapmış gibi

"Geri çekilmek istemedim..yanlış anlama..şey oldu..bir anlık refleks.."

Kendince bir şeyler söylemeye çalışsa da pek başarılı olamamıştı.

Benden kaçmasını hazmedemezken havada kalan elime bakarak konuştum.

"Beni hiç affetmeyeceksin değil mi.."

"Çağan bu yaptıklarımı seni suçladığım için yapmıyorum, sana kızgın değilim. Yıpratma kendini."

"Anlat o zaman güzelim, anlat bana. Beni suçlamıyorsan, bana kızgın değilsen, neden bu kaçışın?"

Yn bir şey demeden ayağa kalkınca ben de kalktım. Arkasını dönüp gidecekken elimi saçıma daldırıp konuştum.

"Ya kafayı yiyeceğim Yn! Susma, susma! Kaçma artık benden, anlat işte."sesim istemsiz yükselmişti.

Birkaç adım atıp önüme geldi, kafasını göğsüme yaslayıp ağladı.

"ANLATAMIYORUM İŞTE ÇAĞAN... ANLATAMAM... SORMA...LÜTFEN..."

Kollarımı bedenine sardığımda Yn sertçe göğsüme vurup daha sesli ağlamaya başladı.

"NEDEN DAHA ERKEN GELMEDİN ÇAĞAN?" sözleri bıçak gibi kesmişti beni.

Dilim sözleri karşısında lal olurken o benim cevap vermemi beklemeden arkasını dönüp gitti.

Arkasından paramparça olmuş bir ben bırakarak...

Ben üzülmeyeyim diye inkar ediyordu ama o da beni suçluyordu işte..

Telefondan Betül'ü aradım, benim çıkmam gerekiyor diyerek Yn'nin yanına gelebilir mi diye rica ettim, birkaç dakika sonra gelen Betül'e teşekkür ettim ve ceketimi alarak evden çıktım.

Adımlarımı karargaha yönlendirirken bir yandan da kendimi sakinleştirmeye çalışıyordum.

Kapıdaki nöbetçi askere selam vererek içeriye girdim. Odama uğramadan aşağı kattaki eğitim salonuna indim.

Üzerimi değiştirdikten sonra tavana asılı olan boks torbasının önüne geçtim ve bütün hıncımı çıkarıcasına vurdum.

Benim yüzümden olmuştu.

Benim aptallığım yüzünden.

Onu tek bırakmasaydım eğer bunlar olmazdı.

"Neden daha erken gelmedin Çağan?"

Beynimde yankılanan son cümleleri gözlerimden yaş akmasını sağlarken ben daha sert vuruyordum.

"Çağan?"Yavuz'un sesini duysam da yumruk atmaya devam ettim.

"Sen izinli değil misin bugün, niye geldin?"

"Duramadım evde"önüme geçip boks torbasını tutan Yavuz kaşlarını çattı.

"Sen ağladın mı lan cevap vermeyince yanıma gelip elini omzuma attı

"Devrem ne oldu anlat.. Yn mi?"

"Benim yüzümden oldu bunlar Yavuz" Yavuz sabır çekerek konuştu.

"Başlama Allah aşkına yine..nereden bilebilirdin?"

"Bilecektim Yavuz,bilecektim!

bakmıyor lan! kız yüzüme bakmıyor! anlat diyorum, paylaş benimle diyorum, konuşmuyor"

Titreyen sesimi umursamayarak devam ettim

"Dokunamıyorum Yavuz, dokunamıyorum. Korkuyor benden, kaçıyor"yutkunamıyordum.

"Canım yanıyor lan elimi kalbime koyup

"Çok acıyor burası..ben dayanamıyorum onu böyle görmeye...yemin ederim 40 tane kurşun yesem bu kadar acımazdı canım"

"Travmalarını daha yeni atlatıyor oğlum kız, biraz zaman ver ona, daha ne yaşadı bilmiyoruz. Elbet anlatır sana."

"Yavuz derdimde bu ya zaten orada ne yaşadı bilmiyorum... Oğlum ben bakmaya kıyamıyorum lan ona... koklamaya kıyamıyorum...Ona orada neler yaşattılar bilmiyorum..gülüşü ile dünyamı aydınlatan kadının gülüşünü nasıl çaldılar bilmiyorum...

benim dokunmaya kıyamadığım kadınıma neler yaptılar bilmiyorum..."aklımdakileri dilime dökmek zor olsa da konuştum Ona.. dokundular mı bilmiyorum..bu ihtimalleri düşünerek kafayı yiyorum.."öfke ile tekrardan boks torbasına yumruk atmaya başladım.

"Allah kahretsin ki elimden de hiçbir şey gelmiyor. Onun acı çektiğini görüp hiçbir şey yapamamak canımı yakıyor. Yn

karşımda öyle acı içinde dururken benim elimden hiçbir şey gelmiyor."

Yavuz beni durdurup"Çağan anlıyorum çok zor ama Yn'nin sana en çok ihtiyaç duyduğu zaman şu an,bak amcasını yengesini aramadık, ailesi olarak bir sen varsın yanında, o senin karın. Ona şimdi destek olmayacaksın da ne zaman destek olacaksın? Git üstünü başını değiştir toparlan, sonra da hemen Yn'nin yanına git, ona yanında olduğunu hissettir, anlatması için ona baskı yapma,o hazır olduğunda seninle konuşur."kafamı sallayıp dediklerini düşündüm,haklıydı.

Her zamanki gibi.

Yavuz'a sarılıp İyi ki varsın kardeşim sağ ol"dedim.

"Sen de iyi ki varsın kardeşim"

Yn'den

Çağan gittikten sonra Betül gelmişti,ikimiz de koltukta oturmuş öylece duruyorduk.

"Anlatmayacak mısın artık Çağana?"dedi Betül bana dönerek.

Onu yaşadıklarımı anlatmıştım hastanedeyken, ama Çağana anlatmaya ne gücüm vardı, ne de cesaretim..

"Korkuyorum Betül..ya beni bırakırsa..ya farklı bakarsa bana.."

"Saçmalama Yn Çağan öyle birisi mi? Hem o az çok anlamıştır durumu ama tam çözemiyordur, ya da olmamasını diliyordur. O yüzden senden duymak istiyordur, anlat ona, adam ne hale geldi görmüyor musun? Ağladı ya ağladı,kaç yıldır tanıdığım Çağan ağladı, senin için. O senin kocan Yn,bunları bilmeyi en çok hak ediyor"

"Çok utanıyorum Betül...."dedim tırnaklarımı avuç içime bastırarak.

Gözümden akan yaşları silmeden devam ettim konuşmaya Çıkaramıyorum o anları aklımdan.. Eğer anlatırsam Çağanın yüzüne nasıl bakacağım.."Betül koltuktan kalkıp önüme oturdu, ellerimi ellerinin arasına alarak öptü ve gülümsedi.

"Sen neden utanıyorsun Yn?

Sen yanlış bir şey yapmadın.. düşünme böyle şeyler, kendini hazır hissettiğinde Çağan'a anlat her şeyi. Bak bu sana da ona da iyi gelecek. Toparlanmaya çalış yemeklerini ye, Çağan ile konuş, böyle yaparsan daha kötü olursunuz. Biz hep senin yanındayız unutma bunu tamam mı?"dedi gözlerime bakarak.

Kafamı sallayarak ona sarıldım "Deneyeceğim.. İyi ki varsın kıvırcığım,sağol"

"Sen de iyi ki varsın balım"

Betül akşam olduğu için eve çıktığında ben de duş almak için banyoya girdim.

Betül haklıydı, Çağan ile konuşmam gerekiyordu, ona anlatmayı ben de çok istiyordum ama kolay değildi işte.

Çağan 6 gündür beni anlayışla karşılıyordu ama artık sabrı tükenmişti..

Üzerimdeki elbiseleri çıkarttığım da sadece iç çamaşırlarım ile kalmıştım,aynadan kendime baktığımda bedenimdeki yara izlerini gördüm.

Yine olanlar aklıma gelirken titreyen ellerim ile kapıya tutunup ayakta durmaya çalıştım.

Bana dokundukları anı ve çığlıklarımı hatırladıkça midem bulanıyordu. Kendimi tutamayıp klozete kustum.Elimi yüzümü yıkayıp sakinleşmeye çalıştım. Duşa kabine girip suyu açtım, sırtımı duvara yasladım ve kayarak yere oturdum,bacaklarımı kendime çektiğimde sıcaktan bedenimin nüfuz etmeye başlamıştı, saçlarımdan yüzüme doğru akan su gözyaşlarımı gizlesede hıçkırıklarımı ve hissettiğim acıyı gizleyemiyordu.

Orada ne kadar suyun altında kaldım bilmiyorum,su soğuk mu sıcak mı onu bile hissetmiyordum, sadece bedenime akan suyun,o aşağılık adamların dokunuşlarını silmesini istiyordum.

O an yaşadıklarıma hatırladıkça daha kötü oluyordum, sesler kulağıma geldikçe elimi kulağıma kapattım.

"Sus...sus.."

"Geçti Yn düşünme...düşünme..."

Kendimi sakinleştirmeye çalışırken Çağanın sesini duymaya başladım.

-----------------------------------

Bölüm nasıldı bakalım??

Çok beklettim kusura bakmayın 🌸🥺

Diğer bölümde ben olsun??