4.bölüm

1.Hayat 3.Hatırat 2.part

Xenon 'un gözlerinin dolduğunu gördüm . Kasaba halkı ağlıyordu . Ben ise tek bir şey düşünüyordum Xenon 'a ettiğim yeminim sahi alabilirmiydim onun canını.

O gün sözlerimin altında ezileceğimi bilmeden konuşmuştum ,şimdi ise bir hayli eziliyordum.

İki aşığın cesedi görülmeye bile tenezzül edilmeden atıldı kasabanın dışına . Halk evlerine çekildi ben ise geceyi bekledim, onunla buluşacağım geceyi belkide son geceyi. Anlamsızdı belki ama hissediyordum bir şeyleri öyle, olmamasını umdum . Sevgilime kavuşacağım zamanı bekledim.

Gecenin en karanlık ve lanetli vaktinde çıktım dışarı mabete doğru yürüdüm içimdeki his büyüyordu, kötü bir şey olacağına dair hislerimin beni yanıltmasını istedim.

Mabetten içeri girdim tanıdık eller belimi kavradı sarılıp ağlamaya başladı .

Çoğu kez böyle görsem de onu bu sefer daha çok acıyordu canı." Çok ölüm gördüm ... Lakin bu günkü beni darmadağın etti. Hırçın Güzel haklısın ben çok zalimim çünkü onların katili benim." Acılı dolu birkaç mırıltı çıkardı gözlerimin içine baktı alnını anlıma yasladadı yanaklarımdan tuttu.

"Özür dilerim sevgilim özür dilerim sana bunu yapamam, özür dilerim her şey için birazdan olacaklar için... affet beni sevgilim lütfen."

Ne olacaktı ki o an dank etti o an fark ettim ben "Yapmadım de söylemedim ikimizde ölüme itmedi-"sözüm yarım kaldı içeri giren yabancılar beni ondan ayrıldı "Alina Cargio gece dışarı çıkmaktan suçlusunuz . General Xenon ihbarınızda en değerlisi benim demiştiniz sonunuzu bilerek, Xenon dostum...yapma değmez bir Lanetli için ölmeye "

"Kural kuraldır Andrew bunu en iyi sen biilirsin"

Adam Xenon' a baktı konuştu. "Yarın akşam saat 22.17 veda zamanı olacak idam ise saat 24.00 da gerçekleşecek karar verilmiştir!"

__________________________ 22.00

Veda anı yaklaşıyordu önce ailesine sonra da bana edecekti bir veda ama korkutan hislerim yine gelmişti edemeyecek diyordu hatta etmeyecek

__________________________23.40

Gelmemişti ailesine veda edişini izlemiştim bağlandığım meydanda ama o yeşil gözler beni asla bulamamıştı.

Zaman geliyordu, geçiyordu . Acı zihinmden kalbime kalbimden her hücreme yayılıyordu yarın doğum günümdü oysa evlilik teklifi edecek diye düşünmüştüm mutlu olmayı beklerken kaderim buna izin vermemişti .

Ağlıyordum devamlı ,ettiğim yeminin altında eziliyordum ama hissediyordum bu yolun sonu asla bir kişinin ölümüyle bitmezdi. Dayanamazdım ben onsuzluğa.

__________________________23.45

Zaman gelmişti elimdeki hançere baktım ellerim titriyor delirdim sanıyordum gülüyor ağlıyor yalvarıyor çıĝlık atıyordum yanıma yürüdü Xenon "Zamanım geldi Hırçın Güzel Zalimim ben unuttun mu bak öleceğim yanımda gelen olmayacak acımı çekeceksin kendimi kurtarmak istediğim için hemde." Yalandı ikimizde biliyordu vicdanımı rahatlatmaya çalışıyordu "Sana o gün yemin ettiğimde bu sözlerin beni de öldüreceğini düşünmemiştim ."

"Ölmeyeceksin. "

"Öleceğim"

Hançeri attım yere iki kapsül çıkardım iki şişe zehir şişeleri

"Ölüyorsakta beraber kalıyorsakta sensiz yapamam hissettim öleceğimizi lanetim bak buluyor beni iç sevgilim benimle bu zehri."

Herkes bizi izliyordu . İkimizde ağlıyordu düğünümüz için hayal ettiğimiz kadeh sahnesinde gibi içtirdik zehiri birbirimize çöktük aynı anda yere .

"Seni seviyorum Zalim Yabancı"

"Seni hep seveceğim Hırçın Güzel "

Zehir iki bedendenede yayıldı elleri ellerinde öldüler. 17 Mart' ı 18 'e bağlayan gece öldüler.

Ölüm kol gezdi çevrelerinde ruh ayrıldı bedenden aradı kendine acısını paylaşacak bir beden.Bulacaktı 18'inde yine bir beden.

Diğer Yaşam için şiir alıntısı

Kayboldu bedenler,

Var oldu düşünceler,

Karanlık sokakta tüm gece gezdi hayaletler.

Ölüm, yaşam ,kabulleniş hangisiydi benimkisi?

Gidişi mi acıttı canımı yoksa dönmeyişi mi ?

Rüzgarda dalgalanan zayıf bukleler yok oldu bu sefer edebiyen...

Özlemden acıyan ruh küstü bedenine yaralara rağmen;

Yaralar tekrar sızladı gidip dönmeyenler yüzünden.

Biri öldü, biri kaçtı;

Geriye şimdi kim kaldı?

Kendi ruhu ölmüştü canlandıran ise kaçmış,

Kaçanı bulamadılar öleni yaşatamadılar.