6. Bölüm

5. Hayat 2.Hatırat

Belimde hissettiĝim eller gevşedi ölüm ikimizin çevresinde kol gezdi ruhumun bir yarısını buldum sandım.

Bedenim titredi ona o gün orda aşık oldum .

Bir uçurumun kenarında ölmek üzereyken arafta kalıpta günah ve sevabı ödemeyecek gibiyken intiharın eşiğindeyken ,

3 ay 17 gün sonra...

Uğradığım şok büyüktü o gün ama ona güvenecek kadar aptaldım şimdi ise onun evindeydik bana olanları anlatmıştı Eski karısı -ki nişanlısı sanıyordum ama boşanmışlardı-

Beni bulamaya yeminliymiş aşkını ondan çaldığım için yani öyle sanıyordu .

Mr Brokle... evet etkileniyordum ondan davranışları bakışları beni ona çekiyordu başta anlaşamasakta bu böyleydi 3 aydır bana okadar yakın davranıyordu ki bazen numara mı yapıyor diye düşünmüyor değildim,

Bana sürekli sen benim şansımın diyordu en ufak hareketi ondan etkilenmeme yetiyordu, beni anlıyordu ailem konusunda destek oluyordu ve ruhum onu seçiyordu seviyordu.

2 gündür eve gelmiyordu sanırım beni öptüğünden bu yana onu görmemiştim . Evden çıkmam yasaktı.

Karısı...Adel beni bulabilirdi !

Bu ev korunaklıydı efsunluydu ,

Duyduğuma göre Adel insanları öldürdükçe çirkinleşiyordu

Kapının açıldığını duydum gelen oydu kalbimin ve ruhumun diğer yarısı...

Yaralıydı ,karnı kanıyordu sinirliydi ,nefes alışlarından belliydi.

Hiddetle çekti beni ve dudakları dudaklarıma değdi ,tutkumuydu öpüşünde ki yoksa sinirmi bilemiyordum öpüşü çok sertti. Canımı yakıyordu ama itmedim yaklaşık 17 saniye sonra gök gürledi ve yer sallandı beni geri itti ve bir kaç küfür mırıldandı ve Lanet olsun diye bağırdı kardeşim anlamıyordu çünkü olanları hisseden sadece bizdik iki günahkar ,ev sallanıyordu ."Tamam dokunmayacağım lanet olsun. " dedi Sallantı durdu yağmur hafifledi.

"Ne oldu?" Dedim

"Vivian yakınlaşmamızı hissediyor onu yok etmek için bunu kullanabiliriz. " Dedi

"Yaralısın sinirlisin ne oldu bayım?" Dedim,Bayım bu ona hitap şeklimdi adını hiç sormamıştım oda söylemeyi tercih etmemişti.

"Küçük bir kaza Vivi korkmana gerek yok 2 gece sonra Dolunayda olacak her şey, sen benim şansım olacaksın mezarlıktan aşağı ineceğiz kara ağaçlı mezarlıkları geçip kulübeye varacağız kardeşin suda kalacak Adel suya zarar vermez."

"Şşş tamam sonra konuşuruz şimdi yarana bakalım Bayım." dedim.

Ona yaklaştım ve otumasını sağladım karnındaki yara derin değildi kesikti ama hayatı bir şeyi yoktu nedenini sormadım ,zaten bilmem gerekse söylerdi,zihnimi okuyormuydu bilmiyordum ama bana şuan çok dikkatli bakıyordu "Sallantıdan ve gök gürültüsünden korkar mısın Vivian?" dedi.

"Korkmam Bayım"

Beni kendine çekti ve her şeye rağmen öptü beni korunaklı bir yerdi burası Adel bulamazdı bizi ama hissederdi, kafama takacak tek şey zeminin oynamasıydı belkide ama hayır ben onun öpüşünde kaybolmayı seçtim. Belki saatlerce öpüştük seviştik, o gece aramızda neler oldu bir gökteki Tanrı birde biz bilirdik, fakat herkesin bildiği bizim bilmediğimiz birşey vardı ölüm her daim kol gezerdi çevremizde biz bilmezdik biz biterdik belkide.