BAŞLANGIÇ

12 gün 12 gece annem ve babamın kaybolması üzerinden geçen tam gün sayısı. Adım Lara ve 17 yaşında bir kız olarak tek başıma yetimhanede kalıyodum.Olayın hala şokunu atlatamışken hayatım film şeride gibi gözümün önünden geçiyor. Benim gerçekten mutlu bir ailem vardı ama birgün uyandığımda ne yazıkki yoktu evde camlar kırılmış ailemden tek bir not vardı. Bir zarf içinde zaten sonra beni görevliler aldı. Şuan ise bu sefil yetimhanede gri duvarlar içinde duvar kenarlarındaki fareler kadar yalnızım. Aniden beklediğim odaya bir adam girdi. Adamın koca bir göbeği kahverengi takımı başında uzunca bir şapka vardı. Kısa boyu ile kaşla çatık bir şekilde bana bakıyordu. 'Evet küçük hanım yetimhanemize hoş geldin' dedi adını bilmediğim kısa ve şişman adam. Kekeliyerek "Hoşbulduk" dedim. "Evet, aileniz esrarengiz bir şekilde kaybolmuş bulunmakta bu yüzden yetimhanemizde bir sürede sizi misafir edicez, yada temelli." Kafamla onayladım. Ardından bir kadının gösterdiği yönde başka çocukların yanına gittim. Ardından bana verdikleri odada demek isterdim ama 100 kişilik odada hadi abartmiyim 40 kişilik odada minicik bir yatakta örüncek ağı dolu tavana bakıyordum. Ağlamak için çok kalabalıktı. Tavana bakıyordum gözlerim doluyordu, burdan belki yarın belki üç yıl sonra çıkacaktım. Çoktan akşam olmuştu, artık görevliler yatmamız için etrafta bağırıyordu. Bir plan yapmam lazımdı. Babam küçüklükten beri eğer beğenmediğin birşey olursa değiştirmemi söylerdi ve bende buna uyucaktım.